Stel je voor: Je bent veertien jaar oud, zit tot over je oren in de jaren zestig-muziek en noemt jezelf platenverzamelaar, ondanks dat je er 'nog maar' zestig hebt. Je hebt niet zo veel op met de 'nieuwe' muziek, de plaatjes uit de hitparade. Opeens is daar een singer-songwriter die klinkt als John Lennon, maar ook Jimi Hendrix en Curtis Mayfield tot zijn voorbeelden rekent. 'Let Love Rule' beschrijft ongeveer wel de 'flower power'-gedachte die 22 jaar later nog springlevend is bij een zonderling type als 'yours truly'. Bovendien mág Lenny Kravitz! Hij krijgt als eerste in Nederland een luisterend oor bij de KRO en de Vara. Pas daarna durven ook Veronica en de Tros zich te wagen aan dit opmerkelijke talent. 'Let Love Rule' wordt een bescheiden hit, maar ik steek dan liever eens per week een rijksdaalder in een jaren zestig-single als dat ik een nieuwe plaat koop. Op Koninginnedag 1991 is Lenny Kravitz een eendagsvlieg. Daar zullen we nooit meer iets van horen. Ik koop 'Let Love Rule' voor een gulden op een vrijmarkt. Nét op tijd, want drie weken later is Kravitz hélemaal terug!
'Mama Said' verschijnt en 'Always On The Run' is een typische opvolger van 'Let Love Rule' (hoewel daar tussenin de bloedmooie singles 'Does Anybody Out There Even Care', 'I Built This Garden For Us' en 'Mr. Cab Driver' hebben gezeten). Slash is met Guns'N'Roses dan een grootheid en doet mee op Kravitz' nieuwste plaat. Veronica staat vooraan om hem als een held binnen te halen. 'It Ain't Over 'Til It's Over' is een week Alarmschijf. Ik kan de bewuste vrijdag nog helder voor de geest krijgen. Ik ging 's middags op de fiets naar Harlingen in de hoop daar singles te kunnen 'scoren'. Ik fietste met een lege fietstas terug naar Sneek en kocht daar nog maar een plaatje als troost.
In september 1991 wordt een nieuwe geluidsdrager geïntroduceerd: De cassette-single. In Engeland is het al jaren een fenomeen en zal, bijna, tot op de dag van heden in productie blijven. In Nederland is het niet bepaald een succes, het is eigenlijk een tussenoplossing voor degene die zich nog langer tegen de cd wil verzetten en het geeft de platenmaatschappijen de ruimte om de vinylsingle uit productie te nemen. Ik ben van december 1991 tot en met augustus 1992 even cassettesingle-klant en koop 'What The Fuck Are We Saying' op dat formaat. Het is de eerste cassette-single die in het apparaat blijft steken. Vanavond hoorde ik het nummer voor het eerst in twintig jaar weer!
Als 'Are You Gonna Go My Way' uitkomt, heb ik het wel weer een beetje gehad met de fratsen van heer Kravitz. De KRO draait het al niet eens meer. Té commercieel geworden. Toch kom ik eind 1999 in het trotse bezit van de gelimiteerde vinylversie van het album, al moet ik zeggen dat de singles het meest interessant zijn. Dat geldt overigens wel voor wat meer jaren negentig-artiesten! 'Circus' (1995) doet me al helemaal niets meer...
In 2001 doe ik de Monstertocht: De fietstocht van Tuk naar Mossley en weer terug. Eén van de soundtracks van die onderneming is 'Greatest Hits' van Lenny Kravitz. Later zal ik ook nog 'Let Love Rule' op cd kopen, maar die laatste heb ik na driemaal draaien wel gehoord. Het was eigenlijk ook het meeste om 'Does Anybody Out There Even Care' weer eens binnen handbereik te hebben. Als ik in 2002 bekend was geweest met het fenomeen mp3, dan had ik het gedownload! Dit nummer had ik zó gemist op 'Greatest Hits', vandaag kan ik concluderen dat 'What The Fuck Are We Saying' en 'Fields Of Joy' zondermeer ook in die collectie hadden thuis gehoord!
Zo, ook weer gepiept! Soul-xotica is weer up-to-date. Het is de bedoeling dat ik ergens de komende maanden zelfs even de turbo wil aanzetten. Ik heb onlangs besloten dat het erg leuk zou zijn als ik op 20 december 2012 het duizendste bericht zou kunnen publiceren, maar daarvoor moet ik dan eens een dubbele plaatsen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten