Het originele idee is leuk maar het blijkt niet te werken in de praktijk. Het idee is om een 'nieuwe' release uit de afgelopen negen jaar als Week Spot te hebben. Vooral in de eerste jaren is het voor mij vrij uitzonderlijk om een hagelnieuwe release te kopen en meestal volgt kort daarna de benoeming tot Week Spot. Deze platen kan ik anno 2024 niet meer gebruiken als Week Spot. Komend weekend ga ik terugblikken op 2020. Ook hier zijn de nieuwe releases allemaal al eens Week Spot geweest. Buiten een enkeling die van mij niet zo nodig Week Spot hoeft te worden of een artiest of band die ik al eens eerder heb gehad. Hoewel ik 'Since I Don't Have You Anymore' van Kelly Finnigan afgelopen week in de show heb gehad (het is oorspronkelijk uit 2019), ademt deze plaat voor mij 2020. Het is tevens het begin van mijn interesse voor het Colemine-label. Ik zou de recent aangeschafte single van Kelly uit 2020 kunnen doen, maar natuurlijk ook zijn allernieuwste. Ik kies voor de laatste. De Week Spot van deze week is 'Leave You Alone' van Kelly Finnegan uit 2024.
Voor wat betreft de Vinyl Summer Spirit Of: Vanaf volgende week kan ik complete shows vullen met nieuwe releases en heruitgaven uit het betreffende jaar. Dit ga ik doen bij 2021 en bij 2022 moet ik zelfs een selectie maken. Wat de zaterdagavond betreft staak ik de Vinyl Summer Spirit een week eerder en begin op 31 augustus met 'The 2024 Collection' in 'Do The 45'. Alle platen uit 2024 op alfabetische volgorde van de platenlabels. Maar eerst komende zaterdag nog een ouderwetse Vinyl Summer Spirit Of met 2020. Met één plaatje uit 2024 want dat is de nieuwe Week Spot.
Ik heb in 2020 al uitvoerig geschreven over Kelly Finnigan als 'Since I Don't Have You Anymore' de Week Spot is. Kelly is een bezige bij en heeft sinds 2020 allerminst stil gezeten. Solistisch heeft hij drie albums onder eigen naam uitgebracht. 'The Tales People Tell' uit 2019 bevat 'Since I Don't Have You Anymore'. Vlak voor de kerst van 2020 verschijnt 'A Joyful Sound', een album vol 'originals' in een kerstsfeer. Een jaar geleden heeft hij 'From Me To You' uitgebracht, een cassette in een gelimiteerde oplage van 500 stuks welke eigenlijk meer een 'mixtape' is dan een volwaardig album. Verder heeft hij twee albums gemaakt met Monophonics: 'It's Only Us' in 2021 en 'Sage Motel' in 2022. Colemine is niet zomaar een platenlabel, het is één grote familie. Finnigan produceert dus ook platen voor anderen waaronder The Sextones en maakt deel uit van het collectief Ironsides dat vorig jaar een album heeft uitgebracht op Colemine met psychedelische soul. Ik leer 'Since' kennen in de laatste weken voor 'de grote paniek' en schaf het vinyl aan als de eerste lockdown een feit is. Misschien ben ik een beetje hard geweest tegen de platendealer destijds. Het is sowieso een rare tijd.
Het Colemine-label is niet helemaal nieuw voor mij in 2020. Ik kan me de eerste release van 'My God Has A Telephone' van Flying Stars Of Brooklyn herinneren. Dat is mijn kennismaking hoewel ik dan nog niet zo happig ben op nieuw vinyl. Met Kelly is het roer om gegaan en zeker in de laatste twee jaar word ik een beetje opgewonden bij een nieuwe Colemine-release. Je kan het vergelijken met Motown. Het wiel wordt steeds opnieuw uitgevonden en na vijf releases ken je het wel. Toch gaat de sound bij mij nooit vervelen, ook al lijken de platen soms vrij veel op elkaar. Colemine is een soort 'trademark of quality' geworden zoals het varkentje op een bootleg. Je weet dat het wel goed zit. Ik heb 'Leave You Alone' al een tijdje niet gedraaid en moet even kijken bij de 'Singles round-up'. Ah juist, het Marvin Gaye-achtige plaatje met de interessant ogende b-kant welke iets blijkt tegen te vallen. 'Leave You Alone' heb ik die avond ademloos beluisterd en volgens mij verdient het plaatje het helemaal om Week Spot te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten