woensdag 3 juli 2024

De symfonie van het leven: 1980 & 1981


Zestien graden en veel regen. We treffen het maar mooi zo in oktober. Oh wacht? Het is juli? Gelukkig is er niet veel post vandaag en heb ik het goed gepland. Alleen een bakje regen bij Havelte en Darp en de rest van de middag vrijwel droog. De post is binnen een uurtje weg. Van een collega verneem ik dat de bezorging op de schop gaat. Iets van een oplossing voor een niet bestaand probleem, maar omdat ze het ook zo doen bij andere vestigingen. Mijn collega en ik hebben al een weddenschap afgesloten. Ik geef het een maandje, mijn collega denkt dat het na twee weken al van de baan is. Mijn vrijdagen wordt spannend want vooralsnog sta ik samen met deze collega ingetekend voor dezelfde wijken. Op Soul-xotica maak ik me op voor een inhaalslag. Niet dat ik achterop loop met de berichten maar ik heb vorige week geen aflevering van de Symfonie gedaan. Als ik vorige week eentje had gedaan, dan had er nu een andere plaat gestaan. Echter heb ik deze plaat al gebruikt voor 'Het concert des levens'. Voor 1981 heb ik een alternatief en kijk voor de aardigheid dr releasedatum na: 3 jauuari 1981. Ach vooruit, dit is in 1980 opgenomen en kan ermee door! Ik heb het alternatief omdat de andere plaat uit 1981 eigenlijk een herinnering van véél later is. Maar dat maakt het niet minder geschikt voor de Symfonie en dus presenteer ik jullie vandaag twee platen uit 1981 voor 1980 en 1981.

In de Symfonie tel ik de weken af tot mijn vijftigste verjaardag door iedere week een 'bijzondere' plaat uit een jaar te presenteren. Als ik het vol hou, publiceer ik in de week van mijn eigenlijke verjaardag de plaat uit 2024. En als ik het goed heb uitgerekend! Vooralsnog ga ik me daar niet druk over maken. Ik heb in eerste instantie 'Anak' van Freddie Aguilar voor 1980 geselecteerd, hoewel die plaat eigenlijk uit 1978 is. Het is nog altijd een favoriet en een plaatje dat me terug neemt naar de zomer van 1980. Op mijn 'moto' met het witte petje van de SRV. Ze noemen me Joop Zoetemelk en een Duitse buurman heeft het over 'jochie' dat ik als erg beledigend opvat. Maar goed... dat verhaal is al voorbij gekomen in het 'Concert' terwijl ik in de Symfonie wil kijken naar nummers die mijn muzieksmaak hebben beïnvloed. Ach natuurlijk! Die gedachte komt in mij op als ik het alternatief voor 1981 bedenk dat nu als de plaat van 1980 dienst mag doen. Er zijn immers stemmen waar ik nooit genoeg van krijg. Ook al zou Steve Winwood een luisterboek maken van het telefoonboek dan zou ik het vast vijf keer draaien. Als ik een kans zie om de plaat te draaien dan... euh... 'I take it'.

Mijn liefhebberij voor The Moody Blues neemt in 1988 een vogelvlucht dankzij een uitzending van het NCRV-radioprogramma Elpee Pop. In dezelfde reeks zit ook Traffic. Ik heb de uitzending niet gehoord of opgenomen maar ken op zijn minst de naam. In 1991 kom ik 'Feelin' Alright' tegen op een vlooienmarkt en een jaar later koop ik 'Mr. Fantasy' op de Amerikaanse elpee. Vanaf dat moment gaat de stem van Steve Winwood voor me leven. Natuurlijk is 'While You See A Chance' een grote hit in 1981 en ken ik het nummer goed, maar leer het pas echt waarderen als ik de single goed en wel in bezit heb. Het lange intro met de spannende opbouw van moderne synthesizers en vervolgens Winwood's stem als topping. Ik lik mijn vinger erbij af. Ik heb over het algemeen een vrij hoge pet op van Rob Stenders maar hij wordt een aantal jaren geleden afgesabeld in de Top 2000 als hij dwars door het intro heen loopt te lullen. Voor één keer ben ik het eens met de critici. Dit is een intro waarbij je je volledige concentratie moet gebruiken om in de 'flow' te komen.

Ik probeer me te bedenken wanneer ik Godley & Creme voor het eerst heb gehoord. 'An Englishman In New York' herinner ik wel uit mijn kindertijd alsook het latere 'Cry' en 'A Little Piece Of Heaven'. De laatste twee vooral vanwege de kunstzinnige videoclips. Of... heb ik de elpee al? Ik kom nu wel tot die conclusie want ik denk dat ik 'Ismism' in 2003 heb gekocht. Het moet het weekend zijn van de 'overval' in Dokkum. Dat herinnert me er ook aan dat ik binnenkort weer eens twintig jaar terug in de tijd moet gaan met het Primitive!-festival, maar dat is iets anders. Ik denk even hardop. De 'overval' heb ik vorig jaar in dezelfde serie beschreven. Dan is het plotsklaps februari 2005. Ik heb een paar maanden eerder de jackpot getrokken bij de sociale dienst en met terugwerkende kracht een paar duizend euro ontvangen. Het is de tijd dat ik nogal diep in de 'underground' zit en ga dit onder andere vieren met een week in België. In de beide weekenden festivalletjes in Hasselt en doordeweeks genieten in Gent. Het is de eerste zondagmiddag. Ik heb vanaf zaterdagmorgen niet geslapen en stevig aan de 'pintjes' geweest. Na een tussenstop in Antwerpen ga ik verder op de trein naar Gent. In Gent weet ik niet dat het openbaar vervoer spotgoedkoop is en dus loop ik het hele eind van station naar jeugdherberg. Onderweg krijg ik last van nadorst en loop ik te dazen. Dan duikt opeens een nummer op in mijn hoofd en dat zal me deze middag op de been houden. Het is 'Under Your Thumb' van Godley & Creme. Heb ik ergens een flard van het nummer gehoord in een café of winkel? Geen flauw idee!

De herberg heeft geen plek en ik beland uiteindelijk in het Flandria Hotel. Daar heb ik het na een nacht wel weer bekeken en vind vervolgens de meest charmante bed & breakfast nabij het centrum van Gent. Later die week gaat 'No Rain' van Blind Melon eenzelfde rol spelen als Godley & Creme. In dat laatste geval zoek ik meteen de elpee erbij als ik thuiskom. Ik stel in die tijd maandelijks een Top 100 samen en Godley & Creme zijn residenten in de lijst, ook al vliegt het nummer op en neer als een jojo. Wellicht dat het een overblijfsel is van de tijd in Engeland maar platen over geesten doen het goed bij mij. Vooral degene waarbij iemand geobsedeerd raakt door een geest. De merkwaardige groove houdt me in 2005 wakker en boeit me nog altijd. En opeens zijn we vanuit de bak violen terecht gekomen in de synthesizers. Ik heb nog geen idee over de keuze van 1982 dus dat wordt een even grote verrassing voor mij...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten