dinsdag 11 juli 2023

Week Spot: Swamp Dogg


Een drukke dag voor een dinsdag. Normaal gesproken hoef ik alleen de speellijst te doen van de 'Tuesday Night Music Club' en ga vaak al té laat nog naar de supermarkt waardoor ik erg hard moet fietsen om op tijd thuis te zijn. Vanmiddag zit er zelfs een 'schoolreisje' bij in. Ik heb twee weken geleden weer eens bestellingen geplaatst op Vinted voor, uiteraard, winterkleding. Ik koop altijd winterkleding als de mussen van het dak vallen. Ik heb één bestelling die het goedkoopste kan via Mondial Relay en dan is Diever het dichtstbij. Ach, een pakketje kan ik wel redden op de fiets. Bij een tweede bestelling onthoudt hij dit adres waardoor opeens twee pakketten in Diever liggen. Dat gaat lastig worden op de fiets. Aanvankelijk had ik ze afgelopen donderdag willen halen, maar dan werk ik in plaats van woensdag. Omdat ze vóór donderdag opgehaald moeten worden, zit er niks anders op dan vanmiddag met de bus op en neer te gaan. Gelukkig niet met de fiets want dit had ik niet kunnen houden in mijn tassen! Ik wil mezelf op ambachtelijk boerenijs trakteren maar als ik de citroen voorbij ben en aan de toffee wil beginnen, krijg ik gezelschap van een zwart-geel gestreept wezen. Na twee minuten beeldend theater heb ik er genoeg van en wint de wesp. Ik kijk nog even op Facebook voordat ik met dit bericht begin en dan...? Het blijkt dat het onderwerp van de Week Spot van deze week vandaag jarig is en dus heb ik hem de beste wensen gestuurd. De Week Spot is deze week voor niemand minder dan Swamp Dogg en zijn 'Total Destruction To Your Mind' uit 1971.

Waar en wanneer? Dat is niet zo moeilijk. Het is zaterdag 10 september 2006. Hoe ik dit weet? Welnu, ik ben met de trein even in Leeuwarden gestopt voordat ik verder ga naar mijn zus in IJlst. Zij viert deze dag haar veertigste verjaardag. Het is ook de tijd dat ik veel naar Radio 1 luister en dat weekend wordt uitgebreid stil gestaan bij 9/11 dat dan vijf jaar is geleden. Overigens geloof ik dan ook nog gewoon datgene dat ik destijds via de NOS binnen heb gekregen. Het is pas omstreeks 2017 als ik leer over de vele 'gaten'  en onwaarschijnlijkheden in het verhaal. Maar goed, zo kan ik dus wel de dag en de datum herinneren. Ik ken Swamp Dogg in 2006 uitsluitend van naam. Ik heb over hem gelezen dat hij een bijzondere persoonlijkheid is met een eigenwijze muziekstijl. Dat wordt me bij de eerste beluistering van 'Total Destruction To Your Mind' nog niet echt duidelijk, maar het past wel in het stramien van de harde snelle soul waar ik dan naar zoek. Begin 2012 denk ik twee Swamp Dogg-singles te kopen bij Buydiscorecords, maar eentje is net voor mijn neus verkocht. De andere, 'The Other Man', wordt een enorme favoriet van mij. 'Just What Do You Plan To Do About It' komt in 2013 voorbij en schopt het tot Week Spot. Deze plaat is overigens nog als Jerry Williams of zelfs Little Jerry Williams. Bijna tien jaar later verdient de beste man wel weer eens een Week Spot.

Jerry Williams Jr. wordt dus geboren op 12 juli 1942 in Portsmouth in Virginia en heeft vandaag eenentachtig kaarsjes op zijn taart staan. Wees niet bang, die blaast hij in één keer uit, want de man is nog topfit voor zijn leeftijd. Volgend jaar viert hij dat hij zeventig jaar actief is in de muziekscene. Zeventig jaar zonder dat ooit iemand hem heeft opgemerkt? Okay, hij heeft een aantal liedjes geschreven die zeer bekend zijn geworden in uitvoeringen van anderen. Ook heeft hij menig artiest in het zadel geholpen en is bijvoorbeeld een grote invloed van Bruce Springsteen. In de jaren zestig doet hij het onder verschillende versies van zijn naam. Little Jerry, Jerry WIlliams Jr.,, gewoon Jerry Williams en vast nog wel een paar. Rond 1970 ervaart hij dat solisten minder in de gratie vallen bij radiostations dan groepen en dat doet hem besluiten een pseudoniem aan te nemen. Swamp Dog klinkt goed in zijn oren en om onduidelijke redenen voegt hij een dubbele G toe. 'The original D-O-Double-G', zal hij Snoop Dogg later toe bijten. Gedurende de jaren zeventig zal hij regelmatig met de leiding van een grote platenmaatschappij om tafel gaan en hen beloven om met een absolute kaskraker te komen. Hij maakt een album voor iedere maatschappij en wordt daarna weer de laan uitgestuurd omdat er drie elpees worden verkocht. Hij helpt onder andere Doris Duke in het zadel, schrijft intussen 'Synthetic World' dat een hit zal worden voor Jimmy Cliff en haalt Gary 'U.S.' Bonds van stal. De schrijvers van het Blues & Soul-tijdschrift in Engeland zijn grote fans van Swamp Dogg maar kunnen geen hogere verkoop bewerkstelligen. In de jaren tachtig maakt hij platen voor kleinere labels en die doen uiteraard nog minder.

Er gaat in zekere zin een 'credit' naar Kid Rock. Dat samplet in 1999 zijn 'Slow Slow Disco' en dit veroorzaakt een hernieuwde belangstelling voor Swamp Dogg. Hij gaat vanaf dat moment ook weer vaker optreden. In 2018 gaat hij samenwerken met Ryan Olsen. Olsen is als producent tegelijk een vast bandlid van de indieband Poliça. Williams heeft dan de enorme wens om eens een plaat te maken welke klinkt als Justin Timberlake en het resultaat is 'Love, Loss & Autotune' waarbij Bon Iver verantwoordelijk is voor het 'fine-tuning'. Uiteraard heeft Swamp Dogg helemaal geen autotune nodig en het album klinkt afschuwelijk blikkerig. Het krijgt in 2022 een vervolg met 'I Need A Job... So I Can Buy More Autotune'. Het grapje is nu wel bekend. Anders had ik de man ook beslist opgezocht tijdens zijn tournee in 2022 maar het vooruitzicht van twee uren autotune is niet waarvoor ik naar Den Haag of Groningen ga reizen. Is er nog hoop? Ja! In 2020 brengt hij 'Sorry You Couldn't Make It' uit en dat is een onvervalste Swamp Dogg-klassieker. Weg met de autotune en terug met de emotie. En dus kijk ik al heel stiekem uit naar een volgende plaat van ome Swamp. Dat gaat weer een 'beauty' worden!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten