Mijn maat Chris doet gewoonlijk meerdere updates per maand en vaak één of meerdere thema's. Het is een paar weken geleden als hij de eerste en enige update voor juli aankondigt. 'Let's make it a big one'. Hij heeft inderdaad een paar 'holy grail'-soulplaten in de aanbieding die voor flinke bedragen de winkel uit gaan. Mijn oog valt in eerste instantie op Cornelius Brothers. Het is een single die ik nog nooit eerder heb gezien en de prijs is okay en dus plaats ik een bestelling. Ik beperk me ditmaal tot de platen uit de update en dus ontvang ik van hem een pakketje van vijf. Ik heb gisteren of eergisteren acht euro betaald aan invoerkosten maar heb niet doorgeklikt om te zien van wie het is. Op zichzelf zijn deze platen té vroeg in Uffelte als ik gisteren de kosten heb betaald. Het kan dus zomaar zo zijn dat de invoerkosten voor een ander pakketje is geweest? Enfin, dit kwintet krijgt vanavond een berichtje zodat ik morgen niet hoef te publiceren. Apparatuur aan, koptelefoon op en veiligheidsriemen vast. Ik ben klaar voor de luistersessie!
* Robin Beck- Sweet Talk (US, Mercury, 1979)
Het zal vast iemand anders zijn? Dat is wat ik denk als ik een half jaar geleden voor het eerst hoor van het bestaan van deze single. Een andere Facebook-vriend heeft de 12"-single van dit nummer. Na een beetje huiswerk blijkt het echter om dezelfde Robin Beck te gaan. Het is inderdaad de dame die dankzij Coca Cola in 1988 een wereldhit heeft met 'First Time' en ook in ons land op nummer 1 staat. Ze begint haar carrière als achtergrondzangeres voor onder andere Leo Sayer en Melissa Manchester maar maakt in 1979 haar eerste album: 'Sweet Talk'. Haar langzame soulvolle cover van Todd Rundgren's 'Hello, It's Me' is de grote hit van het album terwijl de titeltrack het goed doet in de discotheken. In Uffelte ligt dit de demo op draaitafel: Hetzelfde nummer aan beide kanten en tweemaal in stereo. Mocht één kant slijtage gaan vertonen, dan is er altijd nog de andere kant! Het is pure disco maar wel van het leukere soort. De kant die ik nu heb gedraaid heeft al wat 'distortion' op punten maar de kans is dat de andere kant dan beter klinkt. Ik moet toegeven dat ik bij deze ook wel heel veel zin krijg aan de 12" als die nog enigszins te betalen is.
* Cornelius Brothers & Sister Rose- I Just Can't Stop Loving You (US, United Aritsts, 1973)
Na de teleurstelling van 'Treat Her Like A Lady' is dit vanaf de eerste noot weer genieten met een hoofdletter G. Het komt duidelijk uit dezelfde sessie als 'Too Late To Turn Back Now' en buiten deze 'alltime favourite' is dit wellicht één van de leukste singles van de gebroeders Cornelius en hun liefste zus. Hoewel er duidelijk 'stereo' op het label staat, klinkt het een beetje dof en dat geeft de plaat extra charme in combinatie met de suikerzoete violen. 'These Lonely Nights' is meer upbeat en weer die heerlijke violen. Oef... dit is een echte 'double-sider'. 'These Lonely Nights' is iets meer groove dan klasse maar smaakt ook opperbest. Zoals ik in het intro heb geschreven, ben ik de plaat nog niet eerder tegengekomen!
* The Naturals- Crystal Blue Persuasion (US, Shout, 1974)
Het origineel van Tommy James & The Shondells staat tegenwoordig ook weer in de Blauwe Bak. De Engelse Pye-heruitgave uit 1976 misstaat niet in de bak met Engelse persingen. Toch is Tommy James met alle respect pure pop en ontbreekt nog altijd een goede cover in de verzameling. Ik leer eerst de versie kennen van Joe Bataan, maar geef uiteindelijk de voorkeur aan The Naturals. The Naturals uit Georgia bezit een prachtige samenzang en het geeft de pophit een crossover-benadering welke goed past bij het nummer. Chris adverteert echter ook de b-kant en dat is opnieuw een cover. Ditmaal 'Colour Him Father', oorspronkelijk van The Winstons. Dat neigt bij The Naturals zelfs naar Phillysoul en is nét iets meer geschikt voor de dansvloer dan het origineel. Met recht een 'double-sider'. Ik zou dit jaar twee Top 100-lijsten kunnen maken? Eentje met a-kanten en een tweede met b-kanten?
* The Voices Of East Harlem- Giving Love (US, Just Sunshine, 1973)
'Cashing In' is sinds een paar jaar een ontzettende 'hit' geworden in de soul-scene. Ik heb nog eens getwijfeld bij een Goldmine Sevens-uitgave van het nummer, maar nee... Een hoop geld voor een nummer dat geen impact wil maken bij mij. Hetgeen niet betekent dat ik doof en blind ben voor overige platen van de groep. Ik geef 'Giving Love' een minuutje op de website van Chris en besluit dat deze wél mag. Hij is dan ook een fractie van de prijs van een originele 'Cashing In'. 'Giving Love' is suikerzoete 'sweet soul' maar met ingebouwde charme en een zekere klasse. Het is geen snelle danser en dus geen tweede 'Cashing In', maar dat is geen bezwaar voor mij. Het is een demo met de stereo-zijde aan beide kanten en dus hetzelfde verhaal als bij Robin Beck. De kant die ik nu draai is echter smetteloos.
* J.J. Williams- Lord Have Mercy On My Soul (US, Polydor, 1974)
Tot slot een promo met de mono-versie op de keerzijde. Plus een rood en een wit label. Het is niet de eerste Polydor-single die ik zo heb, maar het is altijd weer bijzonder. Het hoeft geen verrassing te zijn dat dit ook valt onder de crossover, want dit is Chris' specialisme. Hoewel hij de Here eerbiedig aanroept, is het meer een hulpvraag dan een aanbidding. Hij gaat dus ook gewoon in de 'algemene' Blauwe Bak-koffers.
Dit weekend krijgen jullie overigens drie afleveringen van de Gele Bak Top 100. In de daaropvolgende twee weekeinden weer twee afleveringen en dan hou ik de nummers 100 tot en met 2 binnen de maand juli. In augustus volgt dan nog eens het bericht over de nummer 1. Ik ben nu in ieder geval weer up-to-date met de singles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten