woensdag 26 juli 2023
Het zilveren goud: 1998 deel VII
Gewoon in- en uitademen. Hoe moeilijk kan het zijn? Als je dit gewoon doet dan kan ik me houden aan mijn drukke schema. Helaas... voor Sinéad O'Connor blijkt het een té lastige opgave te zijn en zij heeft vandaag het leven verlaten. Dat betekent voor Soul-xotica dat ik terug ga naar mijn eerdere plan. De Gele Bak Top 100 op zaterdag en zondag en de nummer 1 ergens volgende week. Dan kan ik het bericht van morgen of vrijdag gebruiken voor 'Een leven met Sinéad'. Vandaag is een erg bizarre dag. Deze dag is de verjaardag van mijn moeder. Ik krijg al bij het ontwaken een idee dat ik vandaag nog niet heb uitgevoerd, maar wat ik heb gepland voor morgen. Ik heb wat boodschapjes in Meppel dat ik het handigste even met de bus kan doen. Volgens mij is het ook 'Donderdag Meppeldag'. Ik zal zeker een terrasje opzoeken voor koffie met gebak want ik denk dat ze dat graag zou hebben gewild. Moeder zou vandaag 85 zijn geworden, een kwart eeuw geleden viert ze haar 60e verjaardag. Hoewel ik op dat moment in Mossley woonachtig ben, trap ik mijn zomervakantie in Nederland af met de verjaardag van moeder. Iets dat ik ook in 1999 zal herhalen. Ten tijde van haar 62e verjaardag woon ik alweer in Nederland. Ik ga vanavond terug naar het eerste deel van de vakantie van 1998.
Het is iets meer dan een half jaar geleden dat ik voor het laatst in Jutrijp ben geweest. Dan kom ik terug voor een lading onderbroeken en sokken, muzikaal vermaak en nog een aantal dingen in Nederland af te sluiten. Ik stap met een onbestemd gevoel op de trein. Ik heb het gevoel alsof ik, zonder dat iemand kijk, zomaar in het diepste zwembad duik terwijl ik niet kan zwemmen. De weken erna zijn dan ook heftig maar ik kom er op eigen kracht ook weer bovenop. Het weerzien met Nederland voelt ergens als een overwinning, temeer nu ik me zo thuis voel in Mossley en gelukkig ben in het werk voor de Emmaus. Ik ben geslaagd! Misschien niet zo smakelijk, maar ik ga in Jutrijp voor het eerst in een héle lange tijd weer in bad. Dat is geen gevolg van het dakloos zijn, ik kan lange tijd niet accepteren dat ik al deze 'luxe' tot mijn beschikking heb.
Van de verjaardag zélf kan ik niet zoveel herinneren. Ik heb wel een muzikale herinnering aan een verjaardag van moeder, maar dat plaatje ken ik pas sinds begin 1999 en moet dus een jaar later zijn geweest. Ik kom uiteraard voor twee dingen naar Nederland: Ten eerste het Woodstock-festival en natuurlijk wil ik daar de verjaardag van moeder aan vast plakken. Ik weet niet meer precies hoe het zit met datums maar er zit een flinke tijd tussen de verjaardag en Woodstock. Uiteraard vier ik in Sneek ook gewoon mijn feestjes en het geld schiet er aardig snel doorheen. Als Woodstock dan eindelijk in zicht komt, maak ik me zorgen. Ik wil zó graag naar Woodstock dat ik zelfs heb overwogen om er naartoe te lopen. Mijn ouders voelen het al aan komen en bieden me woensdagmiddag aan om me die avond naar het terrein te brengen en met een extra zakcentje. Overigens heb ik later in dat weekend de Solex verkocht en heb daarmee het zakcentje weer terug betaald.
Het is het tiende Woodstock-festival en de organisatie heeft extra groot uitgepakt voor deze editie. Zowel een binnen- als een buitenpodium. Vier dagen in plaats van drie. Iedere dag minstens één topact en soms twee. Qua weersomstandigheden is het ook een gedenkwaardige Woodstock want de regen valt met bakken uit de lucht en verandert het grasland in één groot 'zwientietik'-parcours. Ik ben de sleutel van de caravan kwijt en moet hem dus openbreken. Ik sta bij de caravan te praten met wat mensen als plots een Solex op ons komt af rijden. De bestuurder komt helemaal uit Vianen en gaat slapen onder een plastic zeiltje. Ik nodig hem meteen uit in de caravan en dat is de start van een zeer bijzonder Woodstock. Qua vriendschappen wordt het dé mooiste Woodstock die ik heb meegemaakt. Des blijkt zeer aangenaam gezelschap te zijn en ik leid hem rond over het terrein. Die avond vindt in de feesttent een herhaling plaats van het allereerste Woodstock-festival in 1989 en dus met Armand en de lokale band Backdoor Lovers (waarvan ik een single heb). Des heeft geen oren naar het gratis ontbijt in de feesttent en dus zwalk ik over het terrein. Op de camping zie ik een man met blauw haar een eitje bakken en koffie zetten. Ik wijs hem op de ontbijttent en hij zegt dat hij zal komen kijken. Even later zit ik naast Kees in de tent en neem hem mee naar de caravan. Ook tussen Kees en Des klikt het meteen en dan breidt de Woodstock-familie zich heel snel uit. Daarover meer in een volgende aflevering.
Twee maanden geleden heb in een bericht stil gestaan bij het feit dat ik Amsterdam nog eenmaal heel erg heb gemist. Dat komt dan omdat ik 'Sunchyme' van Dario G. op single heb gekocht. Tot mijn schrik zie ik de single niet staan in mijn lijst voor 'Het zilveren goud'. De single had vanavond voorbij moeten komen, maar... hij staat niet in de bewuste jaren tachtig-bak. Wat zal ik doen? De plaat noemen en niet op de foto zetten? Aan de andere kant: Wanneer heb ik de plaat voor het laatst in handen gehad of gedraaid? Ik kan het me niet herinneren en dus bestaat de kans dat-ie weg is. De single van Monty Python bevat het papiertje zoals ik die in 1998-99 bij al mijn singles heb en deze vermeldt de datum van 9 mei 1998. Dat is niet zo lang na mijn verjaardag. Zou ik de singles wellicht hebben gekocht van mijn verjaardagsgeld? Ik sla Dario G. dus over en voeg Monty Python toe bij de vijf die ik al had klaar gezocht.
3117 What's Up - 4 Non Blondes (UK, Atlantic, 1993)
3118 Here I Go Again - The Hollies (UK, Parlophone, 1964)
3119 I Just Want To Make Love To You - Etta James (UK, Chess, 1960, re: 1996)
3120 The Model - Kraftwerk (UK, EMI, 1978, re: 1981)
3121 There She Goes - The La's (UK, Go! Discs, 1988, re: 1990)
3122 Always Look On The Bright Side Of Life - Monty Python (UK, Virgin, 1981, re: 1991)
Kraftwerk krijgt in 1981 pas een fotohoes in Engeland en bereikt dan de eerste plek van de hitparade. Etta James, The La's en Monty Python zijn jukebox-singles. Etta James en Monty Python met zwarte labels die je onder een lamp moet houden om de titels te lezen. The La's heeft een iets afwijkend label ten opzichte van de reguliere single.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten