Singles round-up: juli 8

Het begint met het einde? Ja, de laatste single uit deze mega-'Singles round-up' is de werkelijke aanleiding voor de Discogs-order. Ten tijde van het overlijden van Neil Innes (in december 2019) ontdek ik het hoofdstuk van The World, de band die hij formeert nadat Bonzo Dog Doo Dah Band op slot is gegaan. The World maakt een geweldig album en het is een paar weken geleden als ik ontdek dat er zelfs een single is verschenen in ons land. Ik verwacht een torenhoge vraagprijs maar dat valt alleszins mee. Ik heb al gezien dat de betreffende handelaar heel wat interessante singles in petto heeft voor nóg interessantere prijzen. Ik ben vorige week er eens goed voor gaan zitten en ben helemaal door zijn voorraad singles heen gegaan. Op het laatst heb ik 34 in het boodschappenmandje en als ze arriveren blijkt dat ik 7 op de koop toe heb gekregen. Er zijn twaalf singles die ik wel met enige interesse voor de Blauwe Bak heb besteld en deze behandel ik apart. Dan zijn er nog twintig singles over en deze ga ik één bericht stoppen, ook omdat een band binnenkort eens voorbij komt in 'Honderd achteruit'. Ik ga de singles per vier behandelen.

* Argent- It's Only Money (NL, Epic, 1973)
* Arrival- I Will Survive (UK, Decca, 1970)
* Audience- Indian Summer (NL, Philips, 1971)
* Cilla Black- Don't Answer Me (NL, Parlophone, 1966)
Engels schrijven is niet het sterkste punt van de handelaar maar desondanks heeft hij alle advertenties voorzien van Engelse teksten. Daarbij gaat hij diep in op de details van de 'mankementen'. De prijzen zijn erg zonnig. De duurste in mijn partij is een tientje maar er zitten heel veel singles bij van slechts vijfendertig cent. Waar zijn winst is gebleven? Iedere single wordt geleverd met plastic hoesje en waar een fotohoesje aanwezig is, komt de single nog in een vers blanco hoesje. Het ziet er dus heel professioneel uit! Bij Argent zet ik per ongeluk de verkeerde kant op. Het is namelijk 'Part 2' van 'It's Only Money' en dit klinkt een stuk beter geschikt voor de hitparade dan het sfeervolle 'Candles On The River'. Het is echter geen ''Hold Your Head Up' voor mij.
Arrival is blijkbaar de Engelse persing in een Nederlands fotohoesje. Het is muzikaal niets nieuws onder de zon maar dat had ik ook niet verwacht.
Audience komt binnenkort eens voorbij in de 'Honderd achteruit' en om heel eerlijk te zijn verheug ik me daar nu al op. Een band waarbij de saxofoon de rol van de elektrische gitaar in neemt en met een zeer herkenbare stem van de leadzanger. Ik lust hier wel soep van en dus weet ik wel zeker dat we deze volgende week in de 'Eindstreep' zullen treffen.
Cilla Black heb ik al eens in de 'Listen Very Carefully' gehad in 'Tuesday Night Music Club' en het is hier het fotohoesje dat me over de streep trekt. Een zeer fraaie ietwat vergeten Engelse hit van Cilla. Bovendien is het vinyl lief gebleven voor het nummer!

* Blue Mink- By The Devil I Was Tempted (NL, EMI, 1973)
* Petula Clark- You'd Better Come Home (NL, Vogue, 1965)
* Cotton, Lloyd & Christian- Crying In The Rain (NL, 20th Century, 1976)
* Crabby Appleton- Tomorrow's A New Day (UK, Elektra, 1971)
Van Blue Mink verwacht ik niet veel en dan kan het alleen maar meevallen? Er wordt volop gelald en het handjeklap is ook weer present. Het valt me eerlijk gezegd niet tegen maar het is evenmin een uitschieter.
Petula brengt ons een prachige beatballade en de plaat is een pareltje met de fraaie fotohoes. Bij de zesde single kan ik alvast concluderen dat niet alle singles 'nieuw' zijn, maar dat ze ook niet zo zijn aangeboden. Onze man heeft een goed oor om met een precieze beoordeling van het vinyl te komen. Dat is ook iets waard!
Cotton, Lloyd & Christian mag mee omdat-ie vijfendertig cent is en zo komen we bij Crabby Appleton. 'Go Back' is al jaren een 'alltime favourite'. 'Tomorrow's A New Day' is zelfs nog een tikkeltje meer 'heavy' en klinkt lekker hard op deze smetteloze Engelse persing met 'birth sleeve'.

* Dead End Kids- Have I The Right (NL, CBS, 1977)
* Georgie Fame- Seventh Son (NL, CBS, 1969)
* Steve Forbert- Goin' Down To Laurel (UK, Epic, 1978)
* Richard Harris- My Boy (NL, Probe, 1971)
Dead End Kids is een Engelse glamrockband en niet te verwarren met de Amerikaanse naamgenoten uit de punk. Ondanks dat de mannen op het hoesje niet bepaald 'punk' ogen, denk ik in eerste instantie wel aan de Amerikaanse band. Enfin, het is een beetje late glamrock met een niet onaardige cover van The Honeycombs. Gelukkig niet heel erg duur...
Georgie Fame wordt beschreven met een mankement aan het vinyl maar dit kan ik niet ontdekken. Het enige manco aan de plaat is het nummer zelf want dat is niet heel erg bijzonder te noemen.
Ik dank veel van muziekkennis aan het programma Elpee Pop van de NCRV in de late jaren tachtig. Dat heeft eens een special met albums van Steve Forbert en ik neem een stukje hiervan op. Het centrale nummer is 'Goin' Down To Laurel' dat ik later ook op elpee zal aanschaffen. Nu dan op single... Ik wist niet eens dat dit het tot een single had geschopt. Helaas zonder de mondharmonica in het intro maar verder nog altijd een feestje om naar te luisteren.
Als volgende hebben we Richard Harris. Zonder Jimmy Webb ditmaal maar in goede handen bij Bill Martin en Phil Coulter. Mysterie opgelost. Het is dus het ding dat vier jaar later een grote hit is voor Elvis. Nooit geweten (of opgelet) dat dit door Coulter en Martin is geschreven. Weer iets geleerd!

* Herman's Hermits- You Won't Be Leaving (NL, Columbia, 1966)
* Manfred Mann- Ragamuffin Man (NL, Fontana, 1969)
* Pagliaro- Lovin' You Ain't Easy (Frankrijk, Pye, 1972)
* Cliff Richard- Big Ship (UK, Columbia, 1969)
Ik kom ze niet iedere dag tegen en word dus een beetje blij als ik een Nederlandse single zie van Herman's Hermits met het fotohoesje. ''You Won't Be Leaving' is een plaatje waarvoor de Top 40 te hoog gegrepen is, maar verder wel één van de meer interessante singles van Herman en zijn Hermits. In eerste instantie is het plan om het mandje gevuld te laten voor een hele poos. Soms vergeet ik de boodschappenmandjes en niet zelden kiepert Discogs ze weer leeg. Dan zie ik echter de volgende single staan en hoewel niet in de allerbeste staat.... het wordt tijd dat ik meteen ga afrekenen!
Manfred Mann staat al meer dan twintig jaar op mijn zoeklijst. De staat valt reuze mee. Okay, geen fotohoesje en ook het 'hartje' is weg gebroken, maar het vinyl klinkt erg solide. 'Stuff of dreams' en toch niet duur. Ik heb de lijst met de prijzen weggegooid, maar volgens mij is die minder dan een euro.
Pagliaro heb ik leren kennen middels een (vrij) recente verzamelbox van Cherry Red Records. Ik ken de plaat dan enkel als tipnotering uit het Hitdossier. Volgens mij staat het op een boxset met obscure 'powerpop' en het klinkt dan ook als The Raspberries. Een erg goede plaat!
Tja, ome Cliff. Engelse persing. Niet duur. Kan dus niet blijven liggen. Iedere gek zijn gebrek zullen we maar zeggen. 'Big Ship' is uit de pen van Raymond Froggatt maar ook Cliff gaat even door een periode dat hij van alles opneemt, maar nooit eens raak schiet. Het is niet onaardig maar ik heb beslist betere platen van hem gehoord. Maar... natuurlijk kopen we ze allemaal!

* The Shadows- I Met A Girl (NL, Columbia, 1966)
* Southern Comfort- I Sure Like Your Smile (NL, Harvest, 1971)
* Southern Comfort- Morning Has Broken (NL, Harvest, 1972)
* The World- Angelina (NL, Liberty, 1971)
The Shadows neemt vanaf de jaren zestig regelmatig de microfoon in de hand en 'I Met A Girl' is hier een voorbeeld van. Hoewel Hank Marvin een country-lick mee geeft aan het nummer is het qua samenzang een lange neus naar de Merseybeat-groepen.
Southern Comfort is voorheen Matthews' Southern Comfort en verantwoordelijk voor de klassieke cover van 'Woodstock'. 'I Sure Like Your Smile' is een snel countrynummer dat doet denken aan Kenny Rogers & The First Edition. En nee... dat is geen compliment in dit geval. 'Morning Has Broken' is uiteraard een cover van Cat Stevens. Southern Comfort breidt het langzaam uit en geeft het nummer zelfs een lange instrumentale solo. Best een interessante versie al je het mij vraagt!
Tenslotte The World. Zoals gezegd is dit de 'supergroep' van Neil Innes welke niet verder komt dan een album. 'Angelina' is daarnaast wel succes gecoverd door Slade. Een prachtige aanwinst.

Zal ik ook meteen de bonus-singles er achteraan gooien? Ik heb per ongeluk eentje erbij zitten waarvoor ik wel heb betaald en dat is:
* The Second City Sound- Tchaikovsky One (UK, Decca, 1965)
Ik heb deze gezelligheid in de jaren negentig gekocht als acetaat maar deze is totaal vergaan. De volgende singles komen gratis bij de order:
* ABC- All Of My Heart (NL, Mercury, 1982)
* Communards- Don't Leave Me This Way (NL, London, 1986)
* Dave- Dansez Maintenant (NL, CBS, 1975)
* Dolly Dots- Tell It All About Boys (NL, WEA, 1979)
* Foreigner- I Want To Know What Love Is (Duitsland, Atlantic, 1984)
* Lindisfarne- Run For Home (NL, Mercury, 1978)
* Steve Rowland & The Family Dogg- Sympathy (Duitsland, Polydor, 1970)
* Royal Guardsmen- Snoopy vs. The Red Baron (NL, Stateside, 1967)
* Daniel Sahuleka- Wake-Up (NL, Polydor, 1981)
ABC, Lindisfarne, Steve Rowland en Royal Guardsmen heb ik al. De laatste twee kunnen goede 'upgrades' worden. Dave heb ik altijd proberen te vermijden, maar helaas... nu is die toch mijn huis binnen geslopen. The Communards, Foreigner en Daniel Sahuleka zijn zeer welkom, maar... ik raak het meest lyrisch van de Dolly Dots. Zo'n plaatje dat ik altijd vergeet om te kopen.