'Het ging per ongeluk'. Zo heb ik het beschreven op Facebook. Zodra ik zie dat de wind zuidoostelijk zal zijn, heb ik meteen het idee om richting het zuiden te gaan. Om een uur of tien ben ik klaar voor de reis en ik heb de juiste richting uitgezocht. Ik heb voortdurend zijwind en dat houdt het aangenaam. Heb ik plannen? Nou in eerste instantie iets met Ommen en Dalfsen. Misschien even over de IJssel kijken maar niets extreems. En ik wil vanuit Zuidwolde beginnen. De rit gaat over Rheebruggen en Ansen naar Ruinen en daarna naar Echten. Even van het fietsroutenetwerk af om rechtstreeks naar Zuidwolde te fietsen. De keuze is niet echt reuze qua fietsrouteknooppunten en ik plan om over Linde naar Dedemsvaart te gaan. In Linde drink ik de meegebrachte koffie. Wat ik precies heb gedaan bij Dedemsvaart kan ik niet helemaal helder krijgen middels de kaartjes. Ik ga op een zeker moment een bos in en als ik uitkom bij Rheeze ben ik in de buurt van Hardenberg. Daar wil ik vandaag niet zijn en fiets door het Hardenbergse bos naar Diffelen. Het kost even voordat ik de omgeving herken: Dit heb ik namelijk wel vaker gefietst. Ik ga door naar Mariënberg en dan moet ik een keuze maken. Of 'ontspannen fietsen' en niet té gek of helemaal door het lint. Ik kies aanvankelijk voor het eerste en ga richting Vroomshoop.
Daar zie ik Almelo een paar maal op de handwijzer staan, maar nee... dat is té ver weg en bovendien ben ik bang dat ik de man met de hamer ga tegenkomen. Die heb ik overigens de hele dag niet gezien. Ik zal richting Vriezenveen als ik me bedenk dat dit helemaal niets is. Naar Den Ham wil ik evenmin want daar ben ik al vaker geweest. Ik ga zomaar fietsen en kom dan uit in Daarle. Dan zie ik de handwijzers en is het besluit zomaar genomen: Iets van tien kilometer naar Hellendoorn en dus twaalf naar Nijverdal. Doen we het toch! Ik fiets door een bosrijke omgeving om Hellendoorn heen en pauzeer even bij een 'rustpunt' waar ik een ijskoud flesje Dubbelfriss en een plakje cake tot me neem. Ik kom niet in Nijverdal zélf en ga meteen de fietssnelweg op. Hoewel de telefoon in de tas zit, kijk ik tot Nieuwleusen niet op de klok en beuk gewoon door. Iets vertelt me dat het later moet zijn, maar het maakt niet uit. Ik heb wind in de rug en tik voortdurend de 26 per uur aan. Diep in mijn hart ben ik bang voor de man met de hamer maar dat zien we dan wel weer. Vooralsnog heb ik een zee van tijd.
Door de bossen ga ik weer richting het noorden en kom zelfs over de Oude Twentseweg langs het bankje waar ik in 2020 heb gezeten en dat ik onlangs nog heb gebruikt. Ik blijf nu echter van de toeristische fietspaden af en wil zo snel mogelijk naar Dalfsen. Zo zie je nog eens een andere kant van Dalmsholte. Ik kom uit bij het kasteel van Rechteren en dat wil ik wel eens op de foto hebben. Het resultaat zien jullie hierboven. Ik kan mijn ogen niet geloven als ik de kerktoren van Dalfsen zie. Asjemenou? Het is nog geen vier uur! Ik word opeens erg ontspannen. Ik heb mezelf een grote milkshake beloofd en deze nuttig ik op een terras in het centrum. Omdat ik nog steeds een man met hamer verwacht, ga ik zoveel mogelijk rechtstreeks. Anders gaat de rit over Oudleusen en nu fiets ik meteen van Dalfsen naar Nieuwleusen-Zuid. Ik haal een paar bekers ijskoffie bij de Albert Heijn en fiets vervolgens naar Punthorst alwaar ik de Zwarte Dennen en het Staphorster bos in ga. Ik zet koers op IJhorst en via De Wijk steek ik het viaduct over naar Koekange. Ik had verwacht nog ergens muziek nodig te hebben maar dat kan in de tas blijven. Het gaat voortreffelijk. Om zeven uur ben ik thuis en ben dan negen uren onderweg geweest. Morgen ligt Emmen in de planning maar eerst eens kijken hoe ik me voel naar een welverdiende nacht slaap. De rit van deze dag is 140 kilometer geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten