De eerste werkdag en meteen van dik hout zaagt men planken! Het slapen is niet een heel groot succes en na een paar uren draaien en een beetje slaap ontwaak ik om zeven uur. Dat is zéér vroeg voor mijn doen! Een uur later zit ik op de fiets naar Meppel waar ik tegen negen uur ben. Hebben ze me gemist in de afgelopen weken? Jazeker! Vorige week schijnt het qua personeel erg mager te zijn geweest door toedoen van ziekte en een paar die vrij hadden. Er is daarbij een achterstand ontstaan van enkele tientallen kratten post. Het goede nieuws is dat dit in de laatste twee dagen helemaal is weg gekomen maar het betekent wel dat de mensen soms pas een week later de post krijgen. En daar kunnen immers ook rouwkaarten tussen zitten... Ik meen 's ochtends dat ik alle oude post voor Haveltermade bij me heb maar als ik terug kom op de zaak blijken nog twee kratten te zijn. Ik heb de wijk vandaag dus tweemaal gelopen waarbij mijn achterband ook nog eens lek raakt. Morgen de laatste stapels voor andere wijken weg lopen en dan zitten we weer op schema. Vandaag ga ik terugkijken op bijna tien jaar Soul-xotica en daarbij is 2017 nu aan de beurt. Het is logisch dat het een fietsbericht moet worden want ik breng dit jaar dagelijks meerdere uren door op de Pioneer en de fietstochten zijn dan ook de enige hoogtepunten die me te binnen schieten. Ik kies dan uiteindelijk voor het Hemelvaartweekend van 2017. Drie dagen van ontspanning, werk en van de nood een deugd maken.
Eerste kerstdag bij mijn zus eten, de tweede kerstdag doorbrengen met moeder. Dat is één 'traditie' die ik al jaren in ere blijf houden. Ik sla de verjaardag ook nooit over. Tot 2012 is het eveneens traditie om de Pasen in Jutrijp door te brengen maar sinds 2013 heb ik het ingewisseld voor Hemelvaartsdag. Omdat ik donderdagavond een radioshow heb, kies ik er vaak voor om op woensdag naar moeder toe te gaan en en de donderdag laat op de middag weer naar huis te gaan. In 2018 ga ik op de Pioneer en vorig jaar ben ik met de bus gegaan. Toch zijn er uitzonderingen. Hemelvaart wordt niet overal ter wereld op een donderdag gevierd, maar Denemarken doet wel mee aan het gebruik. Het is van oudsher al een perfect lang weekend voor de familie om naar Denemarken te gaan. Zelf heb ik dat eenmaal gedaan, in 1996, en dat is me niet goed bevallen. Ik vind het leuk om ergens anders te zijn maar heb een bloedhekel aan reizen. Van een reisdag heb ik twee nodig om weer tot rust te komen en dus is woensdag heen en zondag terug té kort voor mij. De zoon van mijn oudste broer doet een soort belijdenis op Hemelvaartsdag in 2017 en ik word té laat ingelicht hierover (slechts een paar weken van tevoren). Dan heeft menig collega de vrijdag na Hemelvaartsdag al vrij genomen en kan het voor mij niet. Ik moet mezelf een beetje zien te vermaken op Hemelvaartsdag en dat gaat geen enkel probleem worden: Het is buitengewoon aangenaam weer en dus leun ik achterover op de Pioneer en laat de omgeving aan me voorbij flitsen.
Ik heb een idee voor een richting maar meer ook niet. Ik ben vorig jaar op de Pioneer naar Sleen gefietst voor de vakantie. Ik ben toen achter Dwingeloo door een bos gereden dat ik wel eens beter weer leren kennen. Het is het bos van Lheebroek en Spier kan ik nu melden. In de zomer van 2016 denk ik nog dat het tamelijk eenvoudig moet zijn en afgelopen vrijdag heb ik de situatie vanuit de bus kunnen bekijken. Met een gemotoriseerde vierwieler kun je de weg vanaf Dwingeloo blijven volgen en na een paar kronkels in de weg kom je uit bij de op- en afrit bij Spier. Ik meen dat het fietspad parallel moet lopen maar dat blijkt geheel niet te kloppen. Na Lhee moet je een keuze maken. Rechts van de weg stuurt je richting Pesse en Ruinen. Links van de weg gaat uiteindelijk naar Spier maar daarvoor moet je wel een flink stuk door het bos. Dat laatste wil ik op 27 mei 2017 opzoeken. Na verloop van tijd kom je op een kruising met de paddenstoel van de foto. Opmerkelijk dat Uffelte niet erg groot is en weinig heeft te bieden maar dat het desondanks kilometers verderop al wordt aangegeven. Het stuurt je vanaf dit punt na de overkant van de doorgaande weg en langs de radiotelescoop van het Dwingelerveld naar Wittelte en Uffelte. Het zou ook net zo goed Ansen kunnen vermelden. Naast de paddenstoel staat echter een bordje dat deze middag mijn aandacht trekt: De Beilerdingspelroute. Deze ANWB-routes zijn doorgaans veertig kilometer lang en dat heb ik vanmiddag wel aan tijd.En zo ontdek ik op deze stralende donderdagmiddag een aantal nieuwe plekjes en helpt het me verder aan het inzichtelijk maken van de regio.
Na veel niemandsland gaat de tocht naar Hooghalen en dwars door Beilen naar Wijster. Bij Spier het viaduct over en zo kom ik een paar uren later weer op het kruispunt met de paddenstoel. In Hooghalen heb ik genoten van een koffie met appelgebak en wil nu graag een ijsje eten. Ik ga dus niet de route langs die de paddenstoel me aanwijst maar zet koers naar Dwingeloo. Het blijft het hele weekend schitterend weer en dus is het een feestje om de volgende morgen naar Meppel te fietsen. Vanuit het werk maak ik ook nog een klein ommetje. Toch is er de afgelopen tijd iets gebeurt dat spoedig eens moet worden hersteld. Mijn remkabel is geknapt. Zaterdagmiddag bel ik naar de Nazca en ik kan meteen langs komen. Het is zo verholpen en dan sta ik weer buiten met hetzelfde fraaie weer van de afgelopen dagen. Ik ga eerst 'boodschappen' doen bij de kringloopwinkel in Meppel en ga daarna met een flinke bocht om terug naar Uffelte waarbij ik vooral het stukje tussen Wittelte en Uffelte met andere ogen bekijk. Tot zover een herinnering uit 2017 en dan kan ik me nu gaan voorbereiden op een bericht over 2018. Dat gaat hier vrijdag verschijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten