De tijden veranderen en dat geldt zeker ook voor internetradio en wellicht het internet in het algemeen. In december 2003 ben ik te gast bij de op-een-na-laatste uitzending van het KRO-programma 'Niemandsland'. Het is de mogelijkheid om eens gezichten te zien bij de namen die regelmatig vallen tijdens de show. Wij houden dan contact met de presentator door middel van de email. Het betekent dat hij de mailbox moet blijven verversen om te zien of er nieuwe berichten zijn binnengekomen. In 2008 word ik lid van het 'Steenen Tijdperk'-forum van de Avro. De omroep heeft op dat moment voor ieder radio- en televisieprogramma een eigen forum, maar 'Het Steenen Tijdperk' is één van de best lopende fora binnende Avro. Wat is er geworden van de forums? Ingehaald door Facebook met de verschillende 'groepen'. De drempel is lager geworden en dat heeft nadelen. Het Avro-forum was op een fijne manier 'elitair': Geen prietpraat of het gevaar dat je een pornovideo zou tegenkomen. Allemaal muziekliefhebbers die het echt nergens over kunnen hebben. Het is in 2009 dat ik kennis maak met het begrip 'chatroom'. Het zijn vooral de 'actie-reactie'-praatprogramma's in de nacht die actief gebruik maken van de chat. De Nokia N95 is er niet voor ingesteld en verder trek ik de radio nog gewoon uit de ether. Het kan zomaar zijn dat de 'Full Moon Lounge' de eerste radio-chat is waar ik terecht kom. Ik ben ook nooit weer weg gegaan...
Het is de zomer van 2012, drie jaar nadat ik voor het eerst hoor van een chatroom bij een radioshow, en ook dan is het al een beetje op zijn retour. Het is leuk om rechtstreeks contact te hebben met de presentator en zolang ik nog geen 'live-shows' doe, probeer ik de aanwezigheid van een chatroom wel eens te relativeren. De chat is immers 'het oor' voor de programmamaker. Als er iets mis gaat met de stream hoor je dit eerst vanuit de chatroom, want je kan moeilijk zelf monitoren of de show in goede banen wordt geleid. In de eerste jaren bij Wolfman Radio is de chat 'onze trots'. Een aantal vaste bezoekers die show na show blijven hangen, geregeld een golf van nieuwe (en tijdelijke) bezoekers en, bovenal, bijna altijd een goede sfeer. Ik ben wel eens bij andere stations in de chat geweest en daar is het 'gezeik' of de persoonlijke jukebox van één bezoeker. Het is een komen en gaan van kleurrijke karakters en het is slechts een handjevol, buiten de presentatoren, welke vijf jaar later nog altijd in de chat te vinden zijn. De 'residenten' hebben we eveneens zien komen en gaan, hoewel de meest recente een hardnekkige lijkt te zijn? Baz is al jaren een supporter en luisteraar van Wolfman Radio en het is pas sinds een jaar dat hij de chatroom heeft ontdekt. Sindsdien maken we ons zorgen als we twee dagen niets van hem hebben vernomen.
Baz is jaren banketbakker geweest, maar heeft het gehad met het werken voor een baas en om vijf uur aan de oven te staan. Tegenwoordig maakt hij taarten op bestelling en volgens eigen wens. Daarnaast is hij een club-dj met een voorliefde voor oude ska en dat brengt hem eveneens in de platenhandel op Ebay. Ik bewonder zijn aanpak. Ik zou dat namelijk niet kunnen. Ik kan morgen duizend singles kopen, maar zal achthonderd daarvan zélf willen houden. Baz koopt en verkoopt weer om zo de gewilde ska-platen te bemachtigen. Hij heeft me in december al eens een pakje gestuurd met een paar singles en elpees en hij 'dreigt' daar de laatste paar maanden weer mee. Ik krijg het hem toch aan het verstand dat hij geen elpees hoeft te sturen, want deze gaan vrijwel ongezien de zolder op. Twee weken geleden maakt hij ons deelgenoot van een collectie singles die hij heeft gekocht: Het zijn er honderden, veelal jaren zeventig en tachtig. We nemen een paar titels door en bij twee toon ik belangstelling. ,,Ik stuur je wel een pakketje voor je verjaardag", schrijft hij dan. Een week later controleert hij of mijn adres nog klopt. Vanavond heb ik het pakket uit de brievenbus gehaald: Vier singles. Eigenlijk té minimaal voor een eigen 'Singles round-up', maar ik ga het toch doen!
* Focus- Sylvia (UK, Polydor, 1972)
Ik heb ooit eens de schema's ter herinnering gebracht. In de brugklas van de LEAO krijg ik muziekles van Verbeek en deze leert ons 'luisteren' naar muziek. We moeten variaties binnen een thema herkennen, een letter geven en zo een schema creëren. Couplet is A, refrein is B, brug is C en alternatief refrein is B+. Dan krijg je al snel combinaties als 'A-B-A-B-C-A-B+'. Eén van de eerste liedjes waarmee we gaan oefenen is 'Sylvia' van Focus. In 1990 bemachtig ik ook de originele Nederlandse single op Imperial. Het is bijna twintig jaar geleden dat ik in Mossley woon en voor het eerst binnenstap bij de kringloopwinkel van een sekte-achtige gemeenschap in Top Mossley. Het heeft veel singles in fotohoes en uitgerekend twee vroege singles van Iron Maiden ontberen dit item. Waarschijnlijk 'verwijderd' door de leiding omdat ze té aanstootgevend zouden zijn en dat is eeuwig zonde. Een complete 'Sanctuary' mét fotohoes is een fortuin waard! Focus heeft in Engeland nimmer een fotohoes en ik ben niet verbaasd als ik deze tegenkom in Engeland. Focus is in 1973 één van de meest populaire bands in Engeland en zowel 'Sylvia' als 'Hocus Pocus' staan in de top tien. Ik heb 'Sylvia', geloof ik, nimmer zoveel gedraaid als in het anderhalf jaar in Mossley. De plaat is mee terug gegaan naar Nederland, maar ik 'mis' hem sinds de verhuizing. Als Baz de plaat noemt als één van de aanwinsten in zijn recente partij ben ik meteen geïnteresseerd. Mocht de 'oude' nog opduiken? Ze kunnen beide blijven omdat ze minimale verschillen kennen (hartje vs. 'round label'). Dan de single... Focus op een Engelse persing is gewoon 'beuken'! En het is een 'double-sider' want het heeft 'House Of The King' op de keerzijde.
* Madness- My Girl (UK, Stiff, 1979)
Dat Baz niet erg gecharmeerd is van Madness weten we inmiddels dankzij de chatroom. Voor mij is het deel van de opvoeding geweest en heb een redelijke collectie singles opgebouwd. Dat Baz desondanks een titel weet te pikken die ik nog niet heb, mag dan best een wonder heten. Gegeven paarden niet van een gebitscontrole voorzien, maar de plaat heeft een 'slight edge lift' en klinkt een beetje ruw in het begin, maar herstelt zich later.
* The Moody Blues- I'm Just A Singer (UK, Threshold, 1973)
Net als bij Madness is ook The Moody Blues-hobby al ver voorbij de houdbaarheidsdatum en toch lichten mijn ogen op als Baz het heeft over 'een single van The Moody Blues'. Het blijkt deze te zijn en, nee, die heb ik nog niet in de Engelse uitdossing. In tegenstelling tot de Nederlandse persing die 'uit de verte komt' in het intro, begint deze meteen op het juiste volume. Alleen hierdoor is het al meer bruikbaar dan de Nederlandse persing, buiten dat die drie keer beter 'klinkt'. Ik blijf het benadrukken: Het 'midden' wordt op Europese en Amerikaanse persingen tekort gedaan. Je hebt 'low' (de bas) en 'high' en daar tussen zit niks op een Nederlandse single. Engelse platen zijn beter gebalanceerd en kennen een midden waardoor de platen 'heavy' klinken.
* The Scotland World Cup Squad- Easy Easy (US, Polydor, 1974)
Had ik al gezegd dat Baz een Schot is? Hij stuurt me iedere keer een 'herinnering' mee. Ditmaal doet hij me geloven dat ik ALLE singles krijg die het Schotse voetballegioen heeft opgenomen en stiekem 'verlekker' ik mezelf over de single met Rod Stewart uit 1978. Het blijkt dan toch om eentje te gaan en, vooruit, dat is méér dan genoeg. Een bizar item: Het Schotse elftal op een Amerikaanse Polydor. Styreen met een label dat erg 'Engels' overkomt (een groot label met een elpee-gaatje). De heren Martin en Coulter hebben getekend voor deze productie en zou het stiekem de Bay City Rollers zijn? Waarschijnlijk een anonieme groep studiomuzikanten, maar het beukt lekker als glamrock. Qua zang raakt het kant noch goal, maar dat zal niemand verbazen bij dit soort platen. 'Scotland Scotland' op de keerzijde is meer het soort van 'voetbalmars' en werkt me erg op de lachspieren. Als ik 'Easy Easy' vaak genoeg draai, krijgt 'Scotland Scotland' als minder dynamisch nummer te maken met 'distortion' en dat gaat de single alleen maar meer charme geven. Ik ga ervoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten