De buienradar is elk moment positief over het verloop van deze dag. De laatste keer dat ik kijk is om twee uur vanmiddag. Omdat ik weet wat het keerpunt gaat worden, kijk ik ook bij de verwachtingen voor Sleen. Hetzelfde als Uffelte: Een overvloed aan zonneschijn en geen kans op regen of onweer. Het ligt even in de planning om een boodschapje te doen bij de Albert Heijn in Sleen, maar dat laat ik al snel varen. Volgens mij gaat die om vijf uur dicht en om drie uur zit ik nog niet zo lang op de fiets. Een ijsje en een paar foto's in Sleen, dat is me ook wel wat waard. Eerst over Ansen en de Anserdennen naar het gehucht Engeland bij Ruinen. Via Anholt naar Pesse en zo naar de rand van Hoogeveen. Daar verdwijnt de zon al een beetje, maar het blijft aangenaam warm. Via Stuifzand kom in het buurtschap Siberië. Daar hou ik een pauze met veel water, stroopwafels en wat nicotine. Daar is de bovenstaande foto eveneens genomen. Vervolgens via Tiendeveen en De Haar naar Nieuw-Balinge. Het is allemaal gesneden koek. Het is de route zoals ik die al zo vaak heb gefietst. In de bossen bij Gees valt me voor het eerst op dat de lucht aan de zuidkant een vieze kleur heeft gekregen. Bij Oosterhesselen merk ik dat het onweer is en dat het precies zo is als twee jaar geleden in de tent. Er zitten twee buien in elkaar om te donderen waardoor het gebulder constant door gaat. Zodra Sleen in zicht komt, wordt het menens. Omdat ik een paar contanten in de portemonnee wil hebben, ga ik eerst naar de bank. Als ik het gebouw verlaat, begint het te druppen. Ik zoek naarstig naar een plekje om te schuilen en dat wordt een smal luifeltje voor de lokale drogist. De buien trekken over en er valt in korte tijd zeer veel regen. Sleen is letterlijk uitgestorven. Het is zes uur en de Albert Heijn is al geruime tijd dicht. De snackbar vlakbij de camping wordt weer te huur aangeboden en, buiten de dure restaurants, is er niets open voor koffie of een ijsje. Even na half zeven is het weer geschikt om te fietsen en ik zet koers naar Aalden. Daar trakteer ik mezelf op een ijsje, maar het begint weer te druppen als ik bij de fiets sta.
Ik moet hier zo snel mogelijk weg, dat mag duidelijk zijn. Niks geen toeristische routes, maar linea recta en het liefste zo snel mogelijk! Tussen Mantinge en Wijster merk ik dat opnieuw een onweersbui achter me zit. Eén klap is beangstigend: Het is alsof er een rotje wordt afgestoken. Ik heb de wind in de rug en heb het geluk dat de fiets steeds in de zware versnelling valt. Ik ben van Aalden tot Spier nauwelijks beneden de 25 kilometer per uur geweest en vaker rond de 30! Na de snelweg bij Spier laat ik de bui definitief achter me, hoewel het later nog een paar keer licht zal regenen. De buienradar heeft het helemaal mis gehad, want ook Uffelte heeft de nodige regen gekregen. Vanaf Dwingeloo ga ik binnendoor naar Uffelte, blij dat ik een trainingsjasje in de tas had gestopt. Het beschermt me niet echt tegen de regen, maar het is een stuk frisser geworden. Even na negen uur parkeer ik de fiets in het hok. Ik heb op de kop af 99 kilometer gefietst. Evengoed nog een 'spannende' tocht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten