Drie volledige berichten op één dag? Dat is pas 'old school'! Ja, normaal gesproken doe ik dit liever niet, maar ik heb op zichzelf nog wel inspiratie en ben nog niet helemaal aan mijn bedje toe. Bij deze dus alvast het bericht voor morgen. Omdat dit het derde bericht is, hou ik het wel een beetje kort ditmaal. Ik heb immers nog drie van deze afleveringen te gaan de komende maand en dus kunnen we het dan nog wel even 'over het leven' hebben van mei 1993. Vandaag fiets ik bijna letterlijk van de platenbeurs in Joure via Klaas van 'Golden Years' naar zwager Henk. Ik geloof dat ik vorige week ook nog Leeuwarden heb genoemd in het verhaal, maar dat is fout. De schuld van The Beatles! Dat roept wel weer een andere herinnering op. Ach vooruit, die kunnen we er nog wel even in gooien. Gevolgd door de tweede zestien uit mei 1993.
Het Bolwerk in Sneek heeft al een paar fikse stormen overleefd als ik binnenstap als muziekrecensent van het Sneeker Nieuwsblad. De tijd van 'op de barricade' is dan even voorbij, de gemeente laat Het Bolwerk met rust en het kan zich verder ontplooien tot een volwaardig muziekpodium. Het bestaat nog steeds en is inmiddels een zelfstandige stichting. Het heeft de naastgelegen kerk aangekocht en gecreëerd tot een sfeerrijke zaal voor theaterconcerten. In de jaren negentig is Het Bolwerk vooral een plek waar je als eerste bepaalde Amerikaanse hardcore-bands kan bewonderen. Bezoekers rijden gerust een paar uren om van Limburg in de Waterpoortstad hun favoriete band te zien spelen. Op 13 mei 1993 staat Biohazard gepland voor een optreden. Een band van formaat en het enige Nederlandse optreden van deze tournee. Bij bekendmaking van het feit is de helft van de kaarten al uitverkocht en een paar uren later is geen enkele kaart meer beschikbaar. Ik heb mijn perskaart van de Sneeker en weet me overal naar binnen te dringen. Het is die avond dat we thuis aan de etenstafel zitten. Zoals gewoonlijk luisteren we naar 'De Avondspits' en horen dan opeens 'Het Bolwerk in Sneek' voorbij komen. De radio gaat harder en dan herhaalt Frits Spits het nog een keer. ,,Het concert van Biohazard in Het Bolwerk in Sneek gaat vanavond niet door!". Ook dat is 'nieuws' en dus ga ik 's avonds een kijkje nemen. De lokale metal/grunge-band Hideous Sun Demons doet een verrassingsoptreden. Een jaar later zal Biohazard alsnog langs komen in Sneek. Het neemt dan Downset en een totaal onbekende Dog Eat Dog mee. De voorprogramma's zijn zó goed dat zelfs de meest verstokte Biohazard-fan de zaal al heeft verlaten als de band aantreedt. Hoewel Spits geen hardcore draait in zijn radioprogramma heeft het blijkbaar toch effect gehad!
1205 Double Barrel-Dave & Ansil Collins (NL, Ariola, 1971)
1206 Jingle Jangle-The Archies (UK, RCA Victor, 1969)
1207 Downtown-Canyon (NL, MCA, 1971)
1208 Hello Susie-Amen Corner (NL, Immediate, 1969)
We zijn weer even op de platenbeurs in zalencentrum 'T Haske in Joure en de singles zijn nagenoeg allemaal een gulden per stuk. Hoewel? Canyon is, geloof ik, wel een beetje duurder geweest, maar het scheelt niet alles. Canyon heb ik te danken aan de voorzitter van de lokale omroep in Sneek. Ik heb in september 1992 een interview met hem als ik heb ontdekt dat hij in de jaren zestig lid is geweest van Art. 461, de band van de twee singles op het Havoc-label. De band gaat in 1970 verder als Canyon en maakt dan deze single. Het wordt opgenomen in de Mirasound-studio dat vooral bekend is van het geestelijk repertoire. Het schijnt toch ergens een deal te hebben gemaakt met MCA want ook deze single verschijnt op het MCA-label. The Archies heeft geen fotohoes en dat is logisch voor een Engelse persing uit 1969. De overige drie hebben de hoesjes wel intact.
1209 Hi Ho Silverlining-Jeff Beck (UK, Rak, 1967, re: 1972)
1210 All Or Nothing-Small Faces (NL, Decca, 1966)
1211 Out Of Time-Chris Farlowe (UK, Immediate, 1966, re: 1975)
1212 Israelites-Desmond Dekker & The Aces (UK, Cactus, 1969, re: 1975)
Nu opeens geen fotohoesjes meer voor handen. Jeff Beck is de 'maxi-single' met 'Beck's Bolero' en 'I've Been Drinking' op de keerzijde. 'Out Of Time' heeft 'My Way Of Giving' op de andere kant en Dekker 'Sugar Dumpling'. De heruitgaven worden ieder nog redelijke Engelse hits. Nog eentje van de platenbeurs en dan zie ik nóg een winkel waar ik in mei 1993 ben geweest.
1213 Reason To Believe-Rod Stewart (NL, Mercury, 1971)
1214 Walk This Way-Run DMC (NL, London, 1986)
1215 My Music-Loggins & Messina (US, Columbia Hall Of Fame, 1973, re: 1974)
1216 Paperback Writer-The Beatles (NL, Parlophone, 1966)
Rod Stewart zit in een label-hoes. Run DMC is de enige van het kwartet dat meteen een fotohoes heeft. Eigenlijk komt de single uit de partij die ik in oktober van café 'De Koopermolen' heb gekocht, maar heb in eerste instantie bezwaar om 'rap' in de collectie te hebben. Maar ach... het is en blijft een beuk-nummer natuurlijk en dat ga ik in mei 1993 alsnog in zien. Ik zie net dat Loggins & Messina met de andere kant, 'Thinking Of You', in 1974 is uitgebracht in Amerika. De single is afkomstig van 'Music Palace', de Sneker cd-speciaalzaak van de gebroeders Rosenau. The Beatles komt van 'Golden Years' en heeft dan een blanco hoesje. In 2015 koop ik de single alsnog met fotohoes.
1217 Take A Heart-The Sorrows (NL, Pye, 1965)
1218 Dream Man-Bojoura (NL, Polydor, 1967)
1219 Everyday Will Be Like A Holiday-Byron Lee & The Dragonaires (NL, Jad, 1969)
1220 The Sand Step-The Nilsmen (NL, RJR, 1969)
The Sorrows en The Nilsmen hebben beide een fotohoesje. De eerste komt eveneens van 'Golden Years', de overige drie zijn van Klaas' zwager Henk. Byron Lee heb ik nog een tijdje in mijn winkelmandje op Discogs gehad. Mijn exemplaar is totaal 'vernield' en ik vind hem leuk genoeg voor de 'Carib' in mijn Blauwe Bak. The Nilsmen is een plaatje dat daar al vanaf eht eerste begin staat, tegenwoordig echter wel in de reserve-Blauwe Bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten