Housemuziek? Noem je dat muziek? Gewoon een bestaande melodie jatten, beat eronder en dan met de hendjes de lucht in? Ja, ik heb nog heel wat te verdedigen als ik recht tegenover een 'serieuze' popliefhebber sta. Want muziek gemaakt met gitaar en drums, dát is pas muziek. Ook al spelen de gitaar en drums al vijftig jaar hetzelfde deuntje in een iets andere toonsoort. Het is volgende week twee jaar geleden dat ik met mijn show 'Floorfillers' ben begonnen. Aanvankelijk is het slechts voor twee maanden en ik heb in het begin vooral een 'cheesy disco-show' in gedachten. Dat verandert als een ex-collega, hoe origineel, de donderdag voor mijn eerste show een 'spontane' disco-show doet. Ergens ben ik hem nog altijd dankbaar, want met de 'cheesy disco' had ik snel genoeg gekregen. Het duurt een paar weken voordat de nieuwe releases hun intrede maken en vanaf januari 2014 is het concept van 'Floorfillers' geboren: Huidige klappers in de clubs, waarbij ik zo vroeg mogelijk probeer te zijn, aangevuld met een enkele nostalgische klapper en verder cult-werk uit de jaren zeventig en tachtig. 'Floorfillers' is een sterk 'merk' geworden. Het is nog niemand anders gelukt op Wolfman om op een doordeweekse dag na 1 uur 's nachts mensen in de chatroom te hebben. Vandaag presenteer ik jullie een nummer dat ik reeds een paar weken ken. Hoewel Sam Feldt een Nederlander is, moet ik het via de Engelse hitparade vernemen. De EDX-remix van zijn 'Show Me Love' staat vandaag in de schijnwerpers.
Blogger werkt met Amerikaanse tijden. Het is inmiddels bijna twee uur 's nachts (een uur na mijn laatste uitzending van vandaag), maar Blogger rekent dit bericht tot 1 augustus. In dat kader kan ik de hand uitsteken naar Sam Feldt en hem gelukwensen voor het nieuwe levensjaar. Sammy Renders is de eigenlijke naam en hij komt op deze dag in 1993 ter wereld. In die week staat Robin S op nummer 17 in de Top 40 en stijgt de volgende week naar de, voorlopige, hoogste notering: Een dertiende plek. Straks meer daarover. Sam Feldt mag een redelijk nieuwe naam zijn als een solist, op de achtergrond werkt hij reeds enige jaren. Zijn remixen worden geroemd door vak-collega's.
De producer komt voor het eerst in het voetlicht door zijn samenwerking met De Hofnar. Samen maken ze het nummer 'Bloesem' waarin de panfluit een belangrijke rol speelt. De sample uit 'Bloesem' is afkomstig uit 'Zelfs Je Naam Is Mooi' van Henk Westbroek en deze is zó enthousiast hierover dat hij zijn medewerking verleend. Met tekst en een gewijzigde titel, 'Zolang Ik Jou Heb', introduceert dit de man uit Boxtel tot een groter publiek. Hij staat schouder aan schouder met prominente namen als Kygo, Robin Schulz en Alle Farben op festivals rondom de wereld. Hij maakt remixen voor Sander Van Doorn & Firebeatzz, Mumford And Sons, I Am Oak en Jose Gonzalez. Ook opvallend is de bootleg van zijn verfijnde remix van het Fleetwood Mac-succes 'Big Love'. Het vermaarde Nederlandse dance-label Spinnin' neemt hem tenslotte onder contract.
In februari verschijnt al de 'kale' mix van 'Show Me Love'. Het nummer van Robin S. is een onverwoestbare house-klassieker. Het origineel verschijnt aanvankelijk alleen in Engeland in 1990. In 1992 neemt het Zweedse producersduo StoneBridge en Nick Nice het nummer onder handen en zo verschijnt het in 1993 overal op de hitparade. In Nederland stoomt de single door tot een dertiende plek, maar in 2008 wordt dat ruimschoots goed gemaakt met een remix. Deze bereikt de eerste plek in de Top 40. Wie weet wat Sam Feldt voor ons in petto heeft? De 'EDX's Indian Summer Remix' is in Engeland op zijn retour, maar staat desondanks nog altijd in de top tien. In Nederland komt het vandaag binnen op nummer 36 in de Top 40. Niet de hoogte nieuwe binnenkomer, want die eer gaat naar Calvin Harris & Disciples dat nieuw op 29 staat. Dat zijn dan tevens wel de enige nieuwe binnenkomers om maar weer eens te bewijzen hoe slap de Top 40 tegenwoordig is. Twintig weken was eerder altijd een uitzondering, nu zijn maar liefst vier titels van de veertig die twintig weken of meer genoteerd staan.
Sam Feldt is niet iemand van 'even goedkoop scoren met andermans succes'. Hij heeft het lef om een alom gerespecteerde klassieker, zoiets als de 'Stairway To Heaven' van de dance, vast te pakken en helemaal uit elkaar te trekken. Vervolgens bouwt hij het opnieuw op en past zelfs de zanglijn héél anders toe dan in het origineel. Het resultaat is een eigentijdse dance-productie met een diep respect voor het origineel. Geen rechtstreekse 'cover', maar een nieuwe productie met elementen van een ouder nummer. Ik kom superlatieven tekort en wens Sam Feldt (met zangeres Kimberley Anne) maar één ding toe: De felbegeerde eerste plek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten