Net zoals ik niet-bestaande zoeklijsten heb qua platen, bestaat evenmin een lijst met shows die ik 'nog eens wil doen'. Toch kan ik steeds wel een of twee voorbeelden noemen. Sommige ideeën zijn klaar om meteen te worden uitgevoerd, in andere gevallen gaat er tijd over heen. Twee jaar geleden deed ik rond deze tijd 'Subspace', wellicht de meest experimentele show tot nu toe. Een show waarbij ik halverwege een heel ongemakkelijk gevoel kreeg. Even dacht ik dat ik mijn doodvonnis had getekend als Wolfman Radio-presentator. De opinie sloeg echter geheel om in het tweede uur en toen verloor ik contact met de chatroom. Dat bericht vinden jullie bij '21 augustus 2013'. Ik heb het toen ook na de uitzending geschreven. 'Girls-A-Go-Go' is wat dat betreft een stuk onschuldiger en toch is dit een programma waar ik jaren op heb gebroed. Ik zocht het juiste tijdstip voor deze show en dit werd me afgelopen week in de schoot geworpen. Sinds een paar weken hebben we op woensdagavond weer een 'scootering'-show en de presentator daarvan is momenteel met vakantie in het buitenland. En dus stak ik gisteravond om elf uur van wal met 'Girls-A-Go-Go'.
Het mag voor de vaste Soul-xotica-lezers geen verrassing zijn: Ik heb een zwak voor meidengroepen. En dan heb ik het vooral over de jaren zestig-equivalent. Dan weer niet zo zeer de klassieke Phil Spector-groepen. Toch kun je me van alles voorschotelen van The Shangri-Las, niet toevallig de lastigste keuze in de samenstelling van 'Girls-A-Go-Go'. Daarnaast heb ik sinds jaren ook een speciale interesse voor 'beat- en mod-meisjes' van het Europese vasteland. 'Girls-A-Go-Go' moest vooral een eerbetoon worden aan deze dames. Vaak zijn ze het bekendste geworden dankzij een ballade of een andere commerciële pop-hit en ik wil ze graag van hun meest swingende kant laten zien. Maandagavond heb ik de eerste helft samengesteld. Als ik naar de lijst kijk, denk ik dat ik er bijna ben, maar niet heus... De meeste liedjes stammen uit de midden jaren zestig en vaak is met twee-en-een-halve-minuut het verhaal wel verteld. Twintig van deze nummers en je zit krap aan een uur (inclusief een paar langere nummers). Dinsdag maak ik de rest van de lijst. Eén dienstweigeraar en een plaatje dat daarvoor in de plaats komt, met presentatie zit ik op 2,5 uur voor 42 nummers. Ik spreek dan van een 'Do The 45'-gemiddelde.
De eerste en laatste plaat heb ik van tevoren vastgesteld, ook heb ik een paar 'koppels' bedacht. Dat werkt in de praktijk niet altijd, zeker omdat ik de 'koppels' niet heb genoteerd. Om niet meteen alle luisteraars kwijt te raken met een obscuur ding uit Italië besluit ik 'licht' te openen met 'Summernights' van Marianne Faithfull. Een track die meteen al mooi weergeeft hoe het zal gaan in deze uren: Deze single is kwalijk 1 minuut 45. Met Jana Louise ('Dream Boy') en de Australische Cliffmores ('Walk Tall') blijf ik in het Engels, maar leg de lat al ietsje hoger. Middels het zéér obscure Franse zangeresje Zoé treed ik binnen in de wereld van de anderstalige Europese dames. The Debutantes doen een fraaie cover van 'Shake A Tail Feather' en Kim D. doet hetzelfde met het Tina Britt-nummer 'The Real Thing'. Jane Birkin is nog wel een bekende naam, evenals Lesley Gore, maar beide met 'afwijkende' nummers. Met de Deense Butterflies kan het feest écht beginnen! Wencke Myhre is eveneens een Deense zangeres, maar doet het hier in Duits met het orkest van James Last op de achtergrond. Na The Shangri-Las wil ik eigenlijk 'Society's Child' van Janis Ian draaien, omdat dit ook een productie is van George 'Shadow' Morton, maar deze weigert dienst. Ik gooi maar snel Marie Laforet ervoor in de plaats. De Joe Meek-productie van The Sharades heeft me vandaag 'geplaagd' tijdens het post bezorgen, de Japanse Pinky Chicks volgen daar mooi op, evenals The Models. Sandie Shaw geeft weer een 'bekend geluid' ter afwisseling, hoewel deze b-kant van 'Long Live Love' buiten mijn huis vrij onbekend is. De vrouwelijke Fab Four uit Liverpool, The Liverbirds, besluit het eerste uur met een spetterende uitvoering van de novelty 'Peanut Butter'.
Ik heb al eens het doopceel gelicht van Patty Pravo, de omstreden feministe in de jaren zeventig. In de jaren zestig is ze een zingende actrice of een acterende zangeres. 'Rispetto' is in feite 'Respect' met een Italiaanse tekst en komt uit een film. Kiki Dee mag in de jaren zestig geen poot aan de grond krijgen, maar als Sandie Shaw en Marianne Faithfull zonder werk zitten, krijgt zij een contract bij het Rocket-label van Elton John. Alice Dona is een verhaal op zichzelf. Ik wil dit nummer beslist in de lijst hebben, alleen... ik ben de titel en artiest vergeten. Dan herinner ik me dat een Franse vriend het in 2013 op Facebook heeft gezet. Het kost me wel een half uur om door alle berichten uit 2013 van deze Fransman te spitten, maar dan heb ik het resultaat. Alice Dona dus! Jenny & The Rascals is de eerste van twee Nederlandse bijdragen. In de midden jaren zestig probeert Dolly Parton het even met Shangri-Las-achtige liedjes, waaronder deze 'Don't Drop Out'. Caterina Valente is een veelzijdig artieste en kan prima uit de voeten met 'Waterloo Sunset'. Annabelle Fox is geen onbekende in de Northern Soul, maar dat is niet vanwege dit nummer. Dani is weer pure 'garage', The Sapphires is een mod- en Northern Soul-favoriet. Lulu maakt in de jaren zestig meerdere uptempo platen, maar het wordt nooit zo als deze 'I'll Come Runnin' Over'. Karina komt uit Spanje en doet een eigenwijze cover van Georgie Fame. The Paper Dolls loopt dertig jaar voor op The Spice Girls door bijnamen te hanteren. Continental Co-Ets is een obscure Amerikaanse band die recent is herontdekt. Dit nummer is toen, omstreeks 1966, waarschijnlijk nooit uitgebracht. Nicoletta doet een eigenwijze Franse interpretatie van 'Everlasting Love'. Heidi Brühl's 'Berlin' is al een tijdje een favoriet van mij en van Sharon Tandy kies ik 'World', maar ben daar achteraf niet zo tevreden over. Toch liever iets met Fleur De Lys gedaan...
In de extra tijd trap ik af met een 'vervanger' voor Janis Ian, die Italiaanse 'You Keep Me Hangin' On'. Merrilee Rush' versie van 'Reach Out I'll Be There' staat me bij als een 'bijzondere' versie, maar dit valt achteraf bezien tegen. Reparata & The Delrons lijkt een prima huwelijk aan te gaan met 'Contact' van Brigitte Bardot. Cilla Black's 'Yo Yo' kende ik tot een week geleden niet, Cilla zou nimmer méér Northern Soul klinken dan hier. Sandra Barry is een echte modette en de onbekende Engelse zangeres Bimbi Worrick een ontdekking. Het nummer van Jacqueline Taieb is nog lekker opgefokt, maar ik sluit af met een titel die me al jaren aan staart vanaf Phonogram-hoesjes. Het staat op de elpee die Karin Kent in 1966 uitbrengt.
Dan is hier de volledige lijst inclusief land van herkomst en jaartallen, soms geschat. De show is nergens terug te luisteren en vraag me evenmin naar mp3's. Ze zijn allemaal terug te vinden op Youtube.
1. Summernights-Marianne Faithfull (Engeland, 1965)
2. Dream Boy-Jana Louise (Amerika, 1965)
3. Walk Tall-The Cliffmores (Australië, 1967)
4. Par L'Interphone-Zoé (Frankrijk, 1968)
5. Shake A Tail Feather-The Debutantes (Amerika, 1966)
6. The Real Thing-Kim D. (Engeland, 1965)
7. Orang Outan-Jane Birkin (Frankrijk, 1968)
8. California Nights-Lesley Gore (Amerika, 1967)
9. Vore SkØre Sommerhus-The Butterflies (Denemarken, 1968)
10. Flower Power Kleid-Wencke Myhre (Denemarken/Duitsland, 1968)
11. Out In The Streets-The Shangri-Las (Amerika, 1965)
12. A Demain My Darling-Marie Laforet (Frankrijk, 1966)
13. Dumb Girl-The Sharades (Engeland, 1964)
14. Yuparata Ousan-The Pinky Chicks (Japan, ca. 1968)
15. Bend Me Shape Me-The Models (Amerika, 1967)
16. I've Heard About Him-Sandie Shaw (Engeland, 1965)
17. Peanut Butter 'live'-The Liverbirds (Engeland, 1965)
18. Rispetto-Patty Pravo (Italië, 1967)
19. I'm Going Out-Kiki Dee (Engeland, 1967)
20. C'est Pas Prudent-Alice Dona (Frankrijk, 1963)
21. Baby You Know You Ain't Right-Jenny & The Rascals (Nederland, 1966)
22. Don't Drop Out-Dolly Parton (Amerika, 1966)
23. Waterloo Sunset-Caterina Valente (Duitsland, 1968)
24. Getting Through To Me-Annabelle Fox (Amerika, 1965)
25. Sans Asterisque-Dani (Frankrijk, 1966)
26. The Slow Fizz-The Sapphires (Amerika, 1966)
27. I'll Come Runnin' Over-Lulu (Engeland, 1966)
28. Yeah Yeah-Karina (Spanje, 1965)
29. Something Here In My Heart-The Paper Dolls (Engeland, 1968)
30. Let's Live For The Present-The Continental Co-Ets (Amerika, ca. 1966)
31. L'Amour Me Pardonne-Nicoletta (Frankrijk, 1968)
32. Berlin-Heidi Brühl (Duitsland, 1969)
33. World-Sharon Tandy (Zuid-Afrika/Engeland, 1968)
34. Se Il Filo Spezzerai-The Supremes (Amerika/Italië, 1967)
35. Reach Out-Merrilee Rush (Amerika, 1968)
36. Saturday Night Didn't Happen-Reparata & The Delrons (Amerika, 1968)
37. Contact-Brigitte Bardot (Frankrijk, 1968)
38. Yo Yo-Cilla Black (Engeland, 1968)
39. The End Of The Line-Sandra Barry & The Boys (Engeland, 1965)
40. A Long Time Comin'-Bimbi Worrick (Engeland, 1969)
41. 7 Heure Du Matin-Jacqueline Taieb (Frankrijk, 1968)
42. I Put A Spell On You-Karin Kent (Nederland, 1966)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten