Mijn kennismaking met Cuby & The Blizzards? Tja, dat zal toch meer de herkenning van de naam zijn, denk ik zo. In 1991 koop ik mijn eerste Cuby-single, 'Nostalgic Toilet', en kort daarop 'Thursday Night' en de elpee 'Afscheidsconcert'. Rond dezelfde tijd hoor ik Harry Muskee zijn '2 Meter Sessie' doen op de radio en ben zodoende getuige van zijn uitvoering van 'Window Of My Eyes', een nummer dat hij meer dan twintig jaar heeft geweigerd om te zingen. De singles druppelen een-voor-een binnen en ik koop eens 'Desolation' in een verschrikkelijke staat bij een kringloopwinkel. Rond de eeuwwisseling krijg ik een paar elpees van een toenmalige vriend en daar zit ook Cuby tussen, waaronder de latere dubbelelpee-heruitgave van 'Desolation' en 'Groeten Uit Grollo'. Bovendien heb ik Muskee ettelijke keren in actie gezien. Hij heeft een soort van 'abonnement' bij veel clubs, waaronder Het Bolwerk in Sneek: Eens per jaar treedt hij daar op. Ik zie hem eveneens tijdens zijn laatste tournee als Muskee en, ja, dat was een teleurstelling. Vlak daarna wordt Cuby & The Blizzards opnieuw opgericht en volgens mij speelt die laatste tournee daarin mee. In 2011 opent het Cuby-museum in Grolloo en ik wil er meteen naar toe. Toch ontbreekt het steeds aan tijd, want ik heb me voorgenomen er een dag voor uit te trekken. Een dag is het niet geworden, maar vier uren zijn eveneens royaal genoeg?
In 1965 ontvlucht Harry Muskee de hectiek van Assen en vestigt zich in Grolloo (dan nog met één 'o' op het eind). Hij huurt een oud vervallen boerderijtje voor het bedrag van vijfentwintig gulden per maand. Om de hoek zit café Hofsteenge waar Harry bijna wordt opgenomen in het gezin. In dat jaar begint eveneens het verhaal van Cuby & The Blizzards. Harry kent Eelco Gelling van de Asser Courant, waar de laatste als fotograaf werkt. Gelling wordt echter ontslagen voor zijn lange haar en Harry, die dan ook daar werkt, is solidair. Hoewel de blues meteen al wel speelt, moet ook Cuby & The Blizzards ergens beginnen en de groep wordt lokaal aangekondigd als 'The Rolling Stones uit Assen (zonder pruiken)'. Het is echter Muskee die hardnekkig weigert om liedjes van The Beatles en anderen te zingen en zo transformeert Cuby & The Blizzards zich tot een blues-band. Zo hebben vrijwel geen voorbeelden in Nederland en daarbuiten. Hun muziek is mijlenver verwijderd van de 'British Blues Boom' en het verwerkt evenmin blanke rock'n'roll in de blues zoals bijvoorbeeld The Stones. Toch blijft het wonderlijk: Een groepje Drentse jongens die de zwarte blues ten gehore brengen. Wars van rages en trends. Dat ze niet altijd even begrepen worden, spreekt boekdelen in een korte video uit 1966. ,,Laatst ook in Leeuwarden", zegt Muskee daar. ,,Een stel kerels die begonnen te schreeuwen, wilden hopla-hopla-muziek. Ik heb ze gezegd, 'jullie snappen er geen donder van'". Toch zijn er vakbroeders die het wel snappen. De groep maakt een legendarische tournee in 1967 met Van Morrison, het neemt een album op met de blues-zanger Eddie Boyd en John Mayall komt geregeld langs om Eelco Gelling over te halen om met hem mee te komen. Peter Green heeft zijn tijd erop zitten bij The Blues Breakers en John wil niets liever dan Eelco in de groep. Die houdt de boot af en de eer gaat naar de toekomstige Stones-gitarist Mick Taylor.
Het boerderijtje is in de loop der jaren wel opgeknapt, maar toch is het authentiek genoeg gebleven. De entree van het museum heeft rechts een barretje met minimaal twee enthousiaste vrijwilligers. Het museum is volledig onafhankelijk en, bijna uniek, ze hebben een wachtlijst voor medewerkers. Als rechtgeaarde Cuby-fans is dit een droombaan. Rondleidingen doen en praten met andere Cuby-fans over de muziek. Ik tref een echtpaar dat 's ochtends uit Noord-Groningen is gekomen. Beide volgen ze Cuby vanaf ongeveer 1968. Ik heb niet een rondleiding nodig. Het is meteen een droomwereld waarin ik terecht kom. Bij sommige vitrines sta ik soms twintig minuten te kijken. Momenteel heeft het een extra tentoonstelling over Eelco Gelling. Links zien we een muur vol televisie-schermen en koptelefoons die aan draadjes aan het plafond hangen. Op de schermen zijn het vooral collega-muzikanten die over Eelco Gelling vertellen. De maestro zelf zit daar ook tussen. Verder de genoemde video uit 1966 en de bezoeken van Harry aan Amerika welke hij in de nieuwe eeuw heeft gemaakt voor RTV Drenthe. Daarnaast is het kleine kamertje, toepasselijk 'Nostalgic Toilet' genaamd. Hier staat een mp3-jukebox met alle albums van Muskee en Cuby en de gast mag een liedje uitzoeken. Ik sla het echter over. In de vitrines vinden we platen, instrumenten, krantenknipsels en persoonlijke eigendommen. De huiskamer is geheel in de stijl van de jaren zestig met gebruiksvoorwerpen uit die tijd, maar ook oude jassen van Harry. In de bedstee (vorige week nog gebruikt voor 'Picture this') vertellen ex-vriendinnen over de roemruchte jaren van Cuby. Even verderop wordt een video vertoond dat pas recentelijk is opgedoken. Jarenlang gaat het gerucht dat voor de promotie van de elpee 'Appleknockers Flophouse' een video is gemaakt in een café in de buurt van Grollo, waar ontklede jongedames tussen de dronken boeren dansen. Het zijn vooral de lokale autoriteiten die de video zou hebben tegengehouden en lange tijd wordt gedacht dat het een fabeltje is. Welnu, een paar maanden geleden dook opeens iemand op met de originele video. We zien de leden van Cuby tussen de kwijlende boeren en schaars geklede danseressen. De video duurt iets meer dan een minuut en staat op herhaling.
Ik wil bijna weg gaan als me wordt verteld dat er een 'boven' is. Daar speelt een concert van Muskee van omstreeks 1990 met gastoptredens van Gelling en Herman Brood. Dat optreden duurt ruim een uur, maar daar heb ik niet heel veel interesse voor. Er staat een leestafel met boeken en daar zie ik 'Chicago Soul' van Robert Pruter staan. Misschien nog een keertje terug gaan om dan in dat boek te verdrinken? Of toch even gaan zoeken naar een tweedehands exemplaar?
Zoals gezegd: Het museum krijgt geen enkele vorm van subsidies en is afhankelijk van donateurs en sponsors. De reden dat het geen subsidies wil hebben is simpel: Het wil niet afhankelijk zijn van de grillen van de regering. Ik bedank in eerste instantie voor het donateurschap, maar bij nader inzien: Ik denk dat ik het ga doen! Voor 19,50 euro per jaar is dat al mogelijk en je ontvangt het boek 'Cuby En Route' op de koop toe. Bovendien organiseert het een speciale dag voor donateurs. Ik vind het gewoon een uniek museum dat kost wat kost behouden moet worden. En de Nederlandse muziekliefhebber moet eens een kijkje gaan nemen. De entree bedraagt slechts zes euro en dat is het ruim waard!
Het museum is in september nog geopend van dinsdag tot en met zondag, in oktober van donderdag tot zondag en van november tot en met april alleen op zondag. Alle dagen van elf tot vijf uur. Het museum is gevestigd aan de Voorstreek 4 in Grolloo, om het hoekje bij Hofsteenge waar de auto geparkeerd kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten