Voordat we ons morgen onderdompelen in een Schijf van 5 over water, ga ik het vandaag dankzij de kappers in de Gouden Gids over twee andere elementen hebben: Aarde en vuur. Het is nooit een straf om te schrijven over deze succesgroep met haar roemruchte verleden, zeker niet als het om het prijsnummer 'Maybe Tomorrow Maybe Tonight' gaat. Ik ben tot twee jaar geleden een fervent radioluisteraar geweest. Tegenwoordig bestaat het uit webradio en beluister ik de schaarse keer Radio 1 via de computer. De ITT Viola 350 staat werkloos in de kast. Van 2001 tot en met 2005 staat de radio op doordeweekse avonden op Radio 2, Theater Van Het Sentiment, maar als dat in de zomer van 2005 met reces gaat en er live-concerten worden uitgezonden, ga ik op zoek naar iets anders. Ik kom daarbij terecht bij The Big L. Het blijkt een slap aftreksel te zijn van 'Wonderful Radio London', net als dat het huidige Veronica niks meer met de zeezender van doen heeft. Toch geloof ik in het begin dat ik écht naar een piraat zit te luisteren. Vooral het uitzetten van de AM-transmitter wekt de eerste dag het gevoel op van 31 augustus 1974, maar het toont andermaal hoe ver Engeland vooruit is met de radio. Gedurende vier uren had je dan een plechtige Russische stem die bleef voortratelen en dan 'klik' was The Big L weer terug in de ether.
Het is ook de tijd rond de aanslag in Londen en dit maakt het luisteren naar The Big L nóg spannender. Vele jaren later leer ik dat The Big L zelfs een Nederlandse branche heeft en er ook Nederlandstalige uitzendingen zijn. Niet zo verbazend dus dat je daar Earth & Fire terug hoort, maar dat weet ik in 2005 nog niet. Overigens is het ontvangst op een avond zó tragisch dat ik overschakel naar 747AM en daar tot aan het einde in augustus 2006 blijf hangen. De Avonden wordt de vervanger van Het Theater. Het is een gegeven dat ik daar op een vroege ochtend 'Maybe Tomorrow Maybe Tonight' hoor en opeens is de liefde weer daar. Ik ben het nummer een heel klein beetje vergeten. Sindsdien draai ik hem zelf ook weer met veel plezier.
De geschiedenis van Earth & Fire begint in 1967 als de groep Opus Gainfull onder leiding van de bebaarde gebroeders Gerard en Chris Koerts. Ze gaan zichzelf Earth & Fire noemen en trekken als zangeres Manuela Berloth aan. Deze heeft even daarvoor een plaatje gemaakt als Lysett. Een oogziekte gooit roet in het eten en Berloth moet al in 1969 afscheid nemen van de groep. Dan meldt zich Christina Henriëtte Kaagman als de nieuwe zangeres. De heren Koerts menen jaren later te moeten opmerken dat ze niet was aangenomen om haar zangkwaliteiten, maar ergens is het goed mis gegaan tussen Koerts enerzijds en Kaagman anderzijds. Christina luistert naar de naam Jerney. Hoewel de groep wordt gerekend tot de Haagse pop-scene, komen de leden in werkelijkheid uit Voorschoten, Voorburg en Leidschendam. Kaagman is wel in Den Haag geboren. De tweede Amerikaanse tournee van The Golden Earrings is erg inspirerend voor George Kooymans, want hij komt met een tas vol composities terug. Eentje daarvan is 'Seasons' en wordt via Polydor eind 1969 op single uitgebracht. Met dank aan Golden Earring en zeker ook Veronica wordt de plaat een klapper van een hit. Het komt op 17 januari 1970 de Top 40 binnen en kondigt een nieuwe band voor een nieuw decennium aan. De jaren zeventig zullen uiterst succesvol zijn voor Earth & Fire.
Het volgt 'Seasons' met twee andere rock-georiënteerde tracks: 'Ruby Is The One' en 'Wild And Exciting'. Toch heeft met name Gerard Koerts andere plannen met het groepsgeluid. Hij heeft een mellotron gekocht en introduceert het instrument in de Nederlandse popmuziek. Eigenlijk is de mellotron bij de introductie in de jaren veertig geflopt. Toch staat in een fabriekskantine in Birmingham in 1966 zo'n apparaat, maar er is niemand die het ding kan bespelen. Michael Pinder van The Moody Blues koopt het voor een paar stuivers en zet het in 1967 voor het eerst in. Sessietoetsenist Rick Wakeman koopt eveneens een mellotron en als de symfonische rock in 1968 losbarst, is het geluid van de mellotron al snel beeldbepalend. Toch wel gek als je bedenkt dat Moog toen al de eerste synthesizer op de markt had gebracht. Koerts is de eerste Nederlander die overweg kan met een mellotron en we horen het voor de eerste maal op 'Storm And Thunder' (1971). De albums worden op zichzelf staande kunstwerken en niet louter meer bijeengeharkte hitsingles en mindere b-kanten. Earth & Fire is een groep die het voor elkaar krijgt om specifieke elpees te maken en daarnaast hitsingles heeft. Hoewel... 'Memories' en 'Maybe Tomorrow' staan gewoon op respectievelijk 'The Song Of The Marching Children' en 'Atlantis', maar zijn de enige nummers die 'gemist' kunnen worden uit het concept. Het legt ze geen windeieren. 'Memories' is een vette nummer 1-hit in 1972 en 'Maybe Tomorrow Maybe Tonight' moet tevreden zijn met een derde plek in de Top 40.
Toch begint de symfonische rock in 1973 zijn grip te verliezen. De groepen die doorgaan op oude voet zien de verkopen achteruit hobbelen. Earth & Fire kan dat niet gebruiken en neigt verder naar de funk-kant. In 1979 verschijnt de single 'Weekend' en is hier een nummer 1-hit en van hetzelfde in Scandinavië en nog een aantal Europese landen. Deze loep-commerciële single wordt hun door oude fans niet in dank afgenomen, maar Earth & Fire staat dan al mijlenver af van 'Seasons' en 'Memories'. De groep staat ten tijde van 'Weekend' onder contract bij manager Frits Hirschland, maar die weet de groep niet tot een tweede 'Weekend' te bewegen. De latere singles zijn middenmoters, maar voor een 'verwende' groep als Earth & Fire zou je van flops kunnen spreken. In 1983 wordt euthanasie toegepast, maar niet voor lang. In 1987 treedt Jerney met een bijna nieuwe formatie op, iets dat kwaad bloed zet bij de vroegere leden. 'French Word For Love' uit 1989 heeft wel erg dat 'Weekend'-gevoel, maar verkoopt voor geen meter en Earth & Fire is in 1990 historie. De gebroeders Koerts houden zich daarna bezig met anonieme cd's met reggae-covers. Jerney blijft in de volgspots. In 1987 wordt ze voorzitter van de muzikantenvakbond BV Pop, doet ons in 1994 Radio Noordzee FM aan en wordt in 2000 directeur van Conamus. Met dat laatste is ze in december 2008 gestopt. In oktober 2012 maakt Kaagman bekend dat ze lijdt aan de ziekte van Parkinson, waarmee ze de eerste prominente Nederlander is sinds Prins Claus die openlijk uitkomt voor de ziekte. In het rijtje van Vanessa en Patricia Paay is Kaagman ook vaak genoemd als Botox-klant, maar daarvoor wenst ze verontschuldigingen vanwege haar ziekte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten