Het idee is niet nieuw. Ik ben drie jaar geleden eens op een zaterdag met de bus vanuit Steenwijk naar Emmeloord geweest. Het is eigenlijk niet zo gek ver weg van waar ik woon, maar ja... de polder. De afgelopen maanden speelde het idee al steeds rondom de woensdag, tegenwoordig met Do The 45 op zaterdagmiddag de enige dag dat ik kringloopwinkels buiten Meppel kan bezoeken. Toen het dinsdagavond begon op te spelen, wist ik dat ik moest doorzetten. Ik heb een verschrikkelijke hekel aan de polder en nu was ik vastberaden om me te wagen aan de fietstocht. Ik wist het van tevoren: De wind was pal westelijk en dus tot Vollenhove vol tegenwind en verder naar Emmeloord zij-tegenwind, maar de terugreis moest de beloning worden. En natuurlijk de aanwinsten van Het Goed, de kringloopwinkel van Emmeloord. In alle gevallen kan ik terug zien op een geslaagde middag. Ik ben om 1 uur weg gefietst en was om 4 uur in Emmeloord. Ik weet niet precies hoe laat ik weer ben weggegaan, maar was om half acht weer te Nijeveen. Met negentien singles in de rugtas, waarvan ik jullie vandaag de eerste negen ga voorschotelen.
* Blue Oyster Cult- Don't Fear The Reaper (UK, Old Gold, 1976, re: 1984)
De singles zijn over al het algemeen mild geprijsd. Er staat een rijtje Favorieten Expres-hoezen die de duurste zijn. Ik neem er eentje van mij, die krijgen we morgen. Verder opvallend veel Old Gold-titels. Old Gold is een Engels heruitgave-label, rond 1978 begonnen en tot ver in het cd-tijdperk doorgegaan. De singles bieden de koper twee originele hits aan. Een stevige Engelse kwaliteit, ook qua geluid, alleen... niet héél geschikt voor in de jukebox doordat de singles een groot label en een elpee-gaatje hebben. Emmeloord heeft verschillende Old Gold-titels, maar van enkele zelfs meerderen. Bij deze Blue Oyster Cult valt op dat het er een groot gat is geslagen in het midden. Het gat is zelfs ietsje te groot, maar ik heb ze minder gehad. Ook Blue Oyster Cult ligt er twee maal, beide keren met dit grote gat. De plaat draait er niets minder om! Het is de elpee-versie op een duimendikke Engelse persing, dus dit is genieten met hoofdletter G!
* James Brown- Sexy Sexy Sexy (België, Polydor, 1972)
Eigenlijk gekocht vanwege de b-kant, 'Slaughter Theme', omdat dit een associatie heeft die ik nu niet meer weet te herinneren. Uiteindelijk blijkt 'Sexy Sexy Sexy' toch de leukste kant.
* Sonny Charles- Black Pearl (US, A&M, 1969)
Ja, die had ik al, maar deze ziet er dermate smetteloos uit en hoeft slechts vijftig cent op te brengen, dat ik vermoed dat die beter is dan mijn eigen exemplaar. Dat blijkt ook zo te zijn. Wat wel opvallend is, is dat op mijn andere persing The Checkmates wordt genoemd in combinatie met Sonny Charles, maar deze persing vermeldt alleen Charles.
* Chic- I Want Your Love (Zuid-Afrika, Atlantic, 1978)
Ook die hebben we al, maar die heeft bij mij reeds een zwaar leven achter de rug en dus zeg ik niet nee tegen deze Zuidafrikaan voor vijftig cent. Emmeloord heeft ook nog 'Dance Dance Dance', maar die is in vergelijking met deze flink aan de prijs en ik moest kritisch zijn van mezelf.
* Barry DeVorzon- Theme From The Warriors (Australië, A&M, 1979)
Soms moet je even gokken en soms levert dat iets leuks op. Het kan ook anders uitpakken. 'Imogene' van The Les Reed Orchestra heb ik nooit 'gevat' en dat geldt eveneens voor deze single van Barry DeVorzon. Hij heeft een paar gimmicks 'bedacht', eentje is de 'phasing' uit 'I Feel Love' van Donna Summer, verder maakt hij gebruik van een ARP-synthesizer, electrische gitaar en een van-dik-hout-zaagt-men-planken-disco beat. Kortom: Er is geen bal aan deze hele plaat. Op de b-kant, 'Baseball Furies Chase', doet hij hetzelfde mopje, maar dan in twee en een halve minuut, maar zelfs dat is teveel gevraagd.
* Jeremy Faith- Jesus (Frankrijk, Decca, 1971)
Er stond me iets van bij... Helaas had ik mezelf vergist. Ach, op zichzelf is het best grappig met dat fotohoesje, maar verder is 'Jesus' een beetje een zouteloos popliedje met een heus gospelkoor. Niet de funky soulness die ik had verwacht bij het uitzoeken van de plaat. Een erge buil? Nee, hij kostte maar 75 cent en dat is precies genoeg!
* The Flying Circus- Israel (Australië, Columbia, 1970)
Ook zoiets... Zo'n Australische Columbia-promo van een, mij onbekende, groep met de naam Flying Circus. Het zou zomaar iets kunnen zijn? Nou, The Flying Circus heeft een pioniersrol gespeeld in de Australische countryrock-beweging. 'Israel' (over een persoon, niet het land) is nog wel te pruimen, het grenst een beetje aan The Band van 'Stage Fright'. 'Giselle' op de b-kant is echter diep uit de country-klei getrokken. Leuk voor in het archief!
* Isaac Hayes- Never Can Say Goodbye (UK, Old Gold, 1971, re: 1985)
Ik moest kritisch zijn van mezelf en het was ook even slikken bij 'Theme From Shaft' van Isaac Hayes. Mét de fotohoes voor 1,25 euro, maar ik heb hem laten liggen. 'Shaft' zélf heb ik al vijftien keer en zoveel waarde hecht ik nu ook weer niet aan fotohoesjes. Tóch heb ik 'Shaft' nog wel gekocht, maar dan de Old Gold-uitdossing en vanwege de b-kant: Isaac Hayes doet hier 'Never Can Say Goodbye'. Het liedje wordt tegelijk opgenomen en uitgebracht door The Jackson Five, maar drie jaar later zal het nummer klassiek worden door de versie van Gloria Gaynor. The Communards doen het grapje in de jaren tachtig nog een keer over. Isaac's versie, gezongen, heeft hetzelfde sfeertje als menig plaat van de Black Moses, het vult geen mieter aan op The Jackson Five, maar eigenlijk luister ik liever naar Hayes' diepe stem dan de schreeuwlelijk Michael Jackson. Een voldoende!
* Mar Keys- Last Night (UK, Old Gold, 1961, re: 1989)
Ja..., hier ben ik heel gelukkig mee! Eigenlijk de b-kant van 'Soul Finger' van The Bar-Kays, maar die heb ik al in de Atlantic Gold-uitvoering en dus gaan we helemaal voor deze knaller. Morgen de overige tien singles, nu mezelf klaar maken voor Floorfillers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten