dinsdag 23 juli 2019

Week Spot: The First Choice



Ik ben vandaag niet buiten geweest. Okay, ik heb een paar maal even achter huis gezeten en heb de brievenbus gecontroleerd, maar verder is er niets van gekomen. Niet dat ik grootste plannen had want morgen en donderdag moet ik al erg veel buiten zijn en dat lijkt me geen pretje met de verwachte temperaturen. Ik ga proberen om beide dagen zo vroeg mogelijk in Meppel te zijn zodat ik meteen aan de slag kan. Ik ga eerst bezorgen in Nijeveen en daarna in één rit door naar Havelte. Daarvoor heb ik al een tropenrooster in gedachten als het zou tegen vallen. Ik heb vanmiddag de negende 'vakantiemix' opgenomen en ben weer even 'up to date' met de aankopen per twintigtal. De vorige mix heb ik woensdag voor het eerst gedraaid en daarbij valt me meteen het eerste nummer op. Dat is 'Gamble On Love' van The First Choice en het nummer 'speelt' voor mij voor de rest van de week. Het is duidelijk dat dit de Week Spot moet worden en zeker als ik zie dat de band nog niet eerder uitgebreid aan bod is gekomen. De kersverse Week Spot is 'Gamble On Love' van The First Choice uit 1979.

Een paar maanden geleden heb ik de 'disco pack' gekocht van Mark welke ook min of meer centraal staat in de achtste 'Vakantiemix'. Daarnaast bevat het een paar 'losse' singles waaronder een erg voordelige heruitgave. In 2005 verschijnt 'The First Choice Anthology' en dat wordt door de Engelse afdeling van Salsoul gepromoot met een speciale single. Op de a-kant staat in een ingekorte versie van het albumnummer 'Can't Take It With You' en op de keerzijde eveneens een oude b-kant in de originele versie: 'Gamble On Love'. Het is dit nummer dat me meteen in vuur en vlam zet en dat heeft nu geresulteerd in de benoeming tot Week Spot. In de 'disoo pack' zit ook een single van Wardell Piper: 'Super Sweet'. De naam komt me niet helemaal onbekend voor maar ik onderneem ook geen actie om huiswerk te gaan doen. Vanavond leer ik dat Piper één van de mede-oprichters is van The First Choice.

De groep heeft haar oorsprong in Philadelphia in de late jaren zestig. Rochelle Fleming, Annette Guest en Wardell Piper treden al op tijdens hun schoolperiode als The Debonettes. De naamswijziging vindt plaats als de groep middels een radio-dj in contact is gekomen met producent Norman Harris. Hij neemt het trio mee de studio in en even later verschijnt op het Philly Groove-label de single 'This Is The House Where Love Died'. De plaat is in 1972 meteen een grote hit in de lokale discotheken en toch kan een landelijke doorbraak niet worden geforceerd. In Engeland is het nummer geliefd in de Northern Soul maar dat ik ook pas nadat de band haar grootste hit heeft gehad. De volgende single heet 'Armed And Extremely Dangerous' en dan is het meteen raak voor de groep. De opvolger heet 'Smarty Pants' en dat doet het met name goed in Engeland waar het de top tien bereikt. Ik heb deze twee in de (reserve-) Blauwe Bak staan, de eerste nog het meest vanwege de b-kant: Het lieflijke 'Gonna Keep On Loving Him'. Het wordt tijd voor een eerste langspeler. Hoewel Piper nog wel zingt op de nummers op het album vertrekt ze kort voor de release. Op de hoesfoto's staat reeds haar opvolger: Joyce Jones. 'The Player' is in 1974 de grootste R&B-hit in Amerika en bereikt een zevende plek. Op de reguliere Billboard zal de band nimmer voorbij de nummer 28 van de eerste hit komen. In 1976 tekent de groep bij Warner Bros. voor een enkel album, 'So Let Us Entertain You', dat wel enkele grote disco-hits oplevert maar waarvan het album min of meer zal floppen. De groep schuift in 1977 door naar het Salsoul-label.

In de Engelse Northern Soul wordt in 1977 achter het oor gekrabd. Een groot deel van de 'scene' hangt af van obscure 'oldies' en met name in The Casino in Wigan wil men zo graag iets nieuws opnemen in het repertoire. Een bezoekje aan 'The (Paradise) Garage' in New York brengt de dj's op het spoor van het Salsoul-label. Een maatschappij dat op dat moment nog geen vaste distributeur heeft in Engeland hetgeen de singles 'exclusief' genoeg houdt. Hoewel vooral de 'oldies room' afgeladen zal blijven, wordt in de centrale discotheek van The Casino het publiek vermaakt met plaatjes van The Flaming Emeralds, Skip Mahoney, Joe Bataan en The First Choice. 'Doctor Love' is in 1977 dé ultieme discotheek-hit voor The First Choice. In 1979 verschijnt het album 'Hold Your Horses' dat onder andere de single 'Double Cross' voortbrengt. Dat plaatje strandt op 104 in de Billboard en heeft 'Gamble On Love' op de b-kant. De groep maakt dan al platen voor het Gold Mind-label van Norman Harris. The First Choice valt in 1980 uit elkaar hoewel Salsoul in 1983 het zes jaar oude 'Let No Man Put Asunder' uitbrengt. Het wordt alsnog een grote hit en in 1984 komt er definitief een einde aan The First Choice als band. Rochelle Fleming gaat optreden als solo-artiest terwijl Annette Guest materiaal voor anderen gaat schrijven. Stephanie Mills is één afnemer van haar werk.

In 2014 wordt een eerbetoon gebracht aan het Salsoul-label en daarbij treedt The First Choice nog eenmaal op in de originele bezetting van Fleming, Guest, Piper en Ursula Herring. Guest en Herring zetten rond deze tijd The First Choice voort met Andre Jackson. Met het werk in de late jaren zeventig zal de groep een aanmerkelijk aandeel hebben in de dansmuziek van de daaropvolgende decennia. Nummers als 'Doctor Love' en 'Let No Man Put Asunder' worden meerdere malen gesampled in dance-hits en kent enkele cover-versies van decennia later. 'Gamble On Love' bewijst voor mij andermaal het aantrekkelijke in de muziek van The First Choice. Het is zó 'catchy' dat het onmogelijk is om hier niet goede luim van te krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten