Ik heb de hittegolf overleefd! Gelukkig zal het morgen iets koeler zijn en de dagen daarop gaat het weer ergens op lijken. Toch prijs ik mezelf andermaal gelukkig met dit (rietgedekte) huis: Het huis is heerlijk koel en in de warmste nacht is het niet warmer dan 24 graden in de woonkamer. Vandaag ben ik naar Jutrijp geweest vanwege de verjaardag van mijn moeder en ben op de heenreis even door Sneek gelopen. Dat resulteert in tien singles waaronder een dubbel-EP. Verder heb ik nog twee 12"-singles liggen die ik nog niet heb gebruikt voor een 'Singles round-up' en wacht ik morgen nog even af in de hoop dat de Italiaanse singles nog binnenkomen. Dat zou twee afleveringen 'Singles round-up' kunnen opleveren? Of eentje omdat er nogal een paar 'dubbele' titels tussen zitten. Vanavond beperk ik me dan ook tot de 'Eretitel'. Heel enkel laat ik me inspireren door de actuele hitparade en dat is het geval bij de keuze van deze 'Eretitel'. Deze week driemaal 'These Days'.
3. Bon Jovi (1996)
Ik heb, geloof ik, wel eens een kleine administratie bijgehouden van de cd-singles maar ik vrees dat dit verloren is gegaan. Vanaf december 1994 tot en met mijn vertrek naar Engeland volg ik de Top 40 nauwgezet en ben medeverantwoordelijk voor een groot aantal hits. Verder ben ik dol op uitverkoopbakken waar ik de schijfjes die ik heb gemist voor een gereduceerde prijs op de kop kan tikken. Soms vindt je de uitverkoopbakken op de meest gekke plaatsen. Ooit geweten dat schoenenzaak Scapino een kleine selectie cd's had? In 1996 heeft het een tijdelijke actie met een partij cd-singles en daar tik ik deze van Bon Jovi op de kop. Toch moet ik bekennen dat ik nooit veel met Bon Jovi van na 1992 heb op gehad. 'These Days' is dan ook een beetje een zeiknummer in mijn boek en vandaar dat dit de hekkensluiter mag zijn.
2. Rudimental ft. Jess Glynne, Macklemore & Dan Caplan (2018)
In 2014 maak ik kennis met 'Rather Be' van Clean Bandit. Een plaatje dat niet alleen mijn voorjaar zal kleuren maar tevens synoniem zal blijven staan aan mijn 'digitale' radioshows op Wolfman Radio. Toch kies ik voor de remix van The Magician van 'Rather Be' voor mijn dance-show 'Floorfillers'. Ik raak zo aan deze remix gewend dat ik het later eens op de radio hoor en me verbaas over de hoeveelheid tekst en met name de stem van Jess Glynne. Sindsdien is er een liefde gegroeid voor Jess, hoewel ik moet erkennen dat ze een beetje autotune gebruikt en dat ze 'live' niet uit de verf komt in langzamere nummers als 'Take Me Home'. Toch ben ik een en al oor als ik de stem van Jess hoor in deze opname van Rudimental. Onnodig om te zeggen dat ik de plaat de draaibeurten heb gegeven in 'Tuesday Night Music Club' en 'Afterglow' en het is vrijwel in het begin als ik de titel opneem in 'Listen Carefully, I Shall Say This Only Three Times'. Je zou op zichzelf verwachten dat dit de uummer 1 moet worden en toch is dat niet het geval. Jess staat met haar gevolg op twee.
1. Nico (1967)
Ik sta op een vrijdagmiddag achter de bar van De Buze. Het hoort een jongerenmiddag te zijn met muziek toegespitst op deze doelgroep, maar de jongeren laten het afweten. In plaats daarvan draai ik maar mijn eigen favorieten als plots een jongen aan de bar komt zitten. Hij heet Stefan en heeft een zeer opvallende muzieksmaak voor iemand van zijn leeftijd. Ik ontdek al snel dat we beide een voorliefde hebben voor The Velvet Underground en de solo-projecten. Ik moet nog leren downloaden als Stefan al cd's voor me brandt. Hij helpt me kennis te maken met enkele solo-platen van John Cale en ik zal op zijn aanraden 'Vintage Violence' aan de collectie toevoegen. Qua Nico heeft hij alleen 'Chelsea Girl'. Hij leent 'Marble Index' en 'Desertshore' van mij en ik krijg een kopietje van 'Chelsea Girl'. Ik ken het album al een paar jaar en heb het op cassette gehad. Dankzij Stefan kan ik opnieuw genieten van dit album. Nico heeft pas de legendarische elpee met The Velvet Underground opgenomen als ze met John Cale de studio in gaat voor haar eerste solo-album. Van alle Nico-albums is deze het beste te verteren voor de toevallige passant. Met ingang van 'Marble Index' wordt haar muziek 'donkerder' waar 'Chelsea Girl' een fijn folky album is. Ze heeft in deze tijd een relatie met een nog onbekende Jackson Browne en hij schrijft dit prachtige 'These Days' voor Nico. Eén van de absolute hoogtepunten van het album en mijn favoriet in deze 'Eretitel'.
Morgenavond heb ik geen uitzending en dus kan ik morgen gerust publiceren. Dat zou de 'Singles round-up' kunnen worden bijvoorbeeld?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten