donderdag 11 juli 2019

Het zilveren goud: juli 1994 deel II



Het kan niet op? Tja, het is niet echt gepland maar toch best aangenaam. Vandaag is mijn hulp andermaal niet echt nodig en dat nieuws hoor ik terwijl de regen met bakken uit de lucht valt. Vanmiddag klaart het even helemaal op en is het even erg benauwd. Ik moet nog steeds even naar Diever voor dampvloeistof en besluit daar ook meteen een bezoekje aan Dwingeloo aan vast te plakken. De uitbater van het platenwinkeltje heeft net een paar platenspelers gekocht en maakt een afspraak met iemand om een hoeveelheid platen op te halen. Ik ga intussen door zijn euro-bak en vind vijftien singles waarmee ik morgen ga beginnen. Vandaag dan eerst de aflevering van 'Het zilveren goud' dat is blijven liggen. Een vreemde gewaarwording: Het is pas het tweede bericht over juli 1994 en toch zit ik qua platen al in mijn zomervakantie. Daarbij komt ook nog eens dat ik intussen een 'nieuwe' Solex tot mijn beschikking heb. De gitaar en de Solex zijn alweer twee 'gezellige' vakantieverhalen voor in de nabije toekomst. Ik stap deze dag evenwel op de Solex om naar Joure te gaan en daar komen de volgende negen singles eveneens vandaan.

Joure zal over het algemeen het beste bekend zijn van de beruchte rotonde die inmiddels heeft plaats gemaakt voor een ingewikkeld spaghetti-knooppunt. Als tweede volgt dan meteen Douwe Egberts. Egberts begon zijn koffiebranderij en winkeltje in Joure en zit daar nog steeds hoewel Douwe Egberts alweer jaren geleden is overgenomen. De Solex-club mag ook zeker niet worden vergeten, niet in de laatste plaats door het enige echte wereldkampioenschap Solex-race. De dochter van de voorzitter had een Afrikaanse vriend die werd overgehaald om mee te doen aan de race waardoor de club er een wereldkampioenschap van heeft kunnen maken. In de zomer kent Joure tenslotte de ballonfeesten. Luchtballonnen uit de hele wereld komen samen in het dorp. Afgelopen jaar met de verjaardag van mijn moeder hadden we het geluk dat de wind gunstig was en hebben we een aantal ballonnen over het huis gehad. Op deze zondag in juli 1994 is overdag een 'nostalgische' braderie waarbij ook de solexclub is uitgenodigd. Ik weet niet eens meer of we een toertocht hebben gedaan of een demonstratie op het terrein. Ik weet wel dat het zomers warm is en ik meer aandacht heb voor de standjes met singles. Ik ga naar huis met een flinke vracht.

Met de Solex op vakantie? Het is vreemd dat ik daar nooit aan heb gedacht in 1994. In plaats daarvan ben ik helemaal in de ban van de vouwfiets. Het begint met de vouwfiets die we op het terrein van de gemeentewerkplaats gebruiken. Even voor de vakantie wordt tenslotte een oude vouwfiets aangeboden voor het schroot. De banden zijn gaar en de oorspronkelijke schroef ontbreekt waardoor de fiets uit twee delen bestaat. Ik ben in deze tijd vooral bezig om deze vouwfiets op de weg te krijgen zodat ik het kan benutten tijdens de vakantie. De vouwfiets blijft thuis en ik verbaas me steeds meer dat ik nooit aan de optie van de Solex heb gedacht in 1994. Ik koop twee stuks 'zomerzwerfkaarten' of hoe ze ook maar mogen heten. Drie kaartjes die je voor de reis moet stempelen en waarmee je een dag onbeperkt kan gebruiken in de trein. Ik heb er twee en dat is dus goed voor zes ritten in juli en augustus. Deze vakantie heb ik vijf jaar geleden al gememoreerd en ik weet niet of het verblijf van huis zoveel anders was gelopen met een vouwfiets of de Solex. In het laatste geval zou ik niet zoveel platen hebben kunnen meenemen. Meer daarover in de volgende afleveringen. Nu eerst negen singles die ik in Joure heb gekocht.

1860 Israel-Bee Gees (NL, Polydor, 1972)
1861 Everybody's Telling Me-Oscar Benton & Monica (NL, Imperial, 1972)
1862 The Man Mountain-Bow Wow Wow (NL, RCA, 1983)

De laatste hoort waarschijnlijk niet thuis in het rijtje. Ik weet echter zeker dat ik de single in de zomer van 1994 heb gekocht. Op 'het stort' draai ik veel cassettebandjes met recente aanwinsten op single en 'The Man Mountain' staat in ieder geval op zo'n bandje. Oscar en Monica hebben de eer gehad om te schitteren in het tweede bericht op Soul-xotica. Bee Gees is een single die ik niet vaak tegenkom en waarvan ik nog altijd blij ben dat ik hem in 1994 heb meegenomen.

1863 If You Leave Me Now-Chicago (UK, CBS, 1976)
1864 I'd Rather Go Blind-Chicken Shack (NL, CBS, 1969, re: 1974)
1865 Bits And Pieces-The Dave Clark Five (NL, Columbia, 1964)

Chicago heb ik inmiddels ook in de Nederlandse persing met fotohoes en dat is handig omdat de Engelse een beetje is stuk gedraaid. En ja, daar ben ik medeverantwoordelijk voor! Chicken Shack heb ik ook in de originele Blue Horizon-persing uit 1969 maar deze CBS klinkt nog altijd het beste. 'Sad Clown' op de b-kant is een leuke bonus.

1866 You Can't Hurry Love-Phil Collins (Duitsland, WEA, 1982)
1867 1 Nacht Alleen-Doe Maar (NL, Sky, 1983)
1868 Willem-Willem Duyn (NL, Philips, 1979)

Bij Willem Duyn twijfel ik of deze meteen het fotohoesje had. Er staat me eigenlijk iets van bij dat dit een neutraal Phonogram-hoesje had in 1994 en dat ik de lege hoes even later heb gevonden. Doe Maar zit in een plastic hoesje dat ik zojuist heb vervangen door een schoon wit hoesje. Phil Collins heeft een 'upgrade' gekregen met een fotohoes die goed afsluit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten