Eretitel: 'New Shoes'

Deze vrijdag is een gekke dag geweest. Door uitval van een collega in Steenwijk heb ik gisteravond besloten mezelf aan te melden om hem te vervangen op vrijdagmorgen. De leiding weet echter dat dit een concessie is die ik niet graag doe. Zo sta ik op na vier uren slaap en bereid me voor op de werkdag met koffie en broodjes. Dan leg ik toch maar even contact met een collega in Steenwijk en blijkt mijn hulp helemaal niet nodig te zijn. Nu kan ik op zichzelf prima slapen na koffie behalve op zo'n ochtend. Ik heb me geschoren en dat is nodig: Het was zes weken sinds de laatste scheerbeurt. Een paar kilo lichter zonder baard ben ik vanmiddag naar Meppel gefietst om, zoals altijd op vrijdag, te sorteren. Morgen dan toch echt naar Steenwijk zoals het nu lijkt? Ik had al een hoesje uitgezocht en bij het opslaan ervan zie ik opeens de foto van mijn meest recente schoenen staan. Ach, waarom ook niet! Na een paar maanden draaggenot is het meeste nieuwe er wel vanaf maar desondanks gaan ze me vast nog kilometers wandelgenot bieden. Ik heb deze schoenen van United Wardrobe, vanwaar de foto ook afkomstig is, en heb de foto ooit eens gebruikt in de radio-chatroom om mensen deelgenoot te maken van mijn 'new shoes'. Vandaag dus drie paar nieuwe schoenen in de 'Eretitel'.

Het zou zomaar een 'gezellig vakantieverhaal' kunnen zijn, maar ja... kom er maar eens op! Er is een lange tijd geweest dat ik heb gedroomd van twee paar schoenen of, als het kon, meer. Dat is tegelijk het nadeel van maat 48. Je bent al erg gelukkig als je een paar goed zittende schoenen in deze maat kon krijgen en vaak zijn ze ietsje duurder doordat ze minder gangbaar zijn. Met de wereld van het internet en het genoemde United Wardrobe en Marktplaats kun je vrij eenvoudig grotere maten kopen, soms een beetje tweedehands maar nimmer afgedragen. Ik heb bij deze Skechers het gevoel dat ze een enkele keer zijn gedragen en wellicht zijn afgeserveerd vanwege de platte en, bij vochtige ondergrond, gladde zool. Ik heb ze voor een fractie van de nieuwprijs en in maat 48,5. Dit nadat mijn Adidas-gympen in maat 48 bijna de grote teen doorlaten en de motorlaarzen niet meer waterdicht zijn. Dan heb ik ook nog de 'schandalen', dat zijn meest 'pantoffels' voor mij geworden en zomers heel enkel in de buitenlucht. Ik zou mijn geschiedenis met legerkisten, Doc Martens en desnoods de klompen erbij kunnen halen, maar dat doe ik niet. Het is per slot van rekening geen 'gezellig vakantieverhaal' en had dit bij benadering ook niet zien zitten. Over naar de plaatjes!

3. Paolo Nutini (2006)
Er zijn verschillende 'nieuwe' dingen die me méér een sensationeel gevoel bezorgen dan nieuwe schoenen. In eerste instantie moet je ze inlopen en daarbij is het oppassen dat je in de eerste dagen niet teveel hooi op de vork neemt. Na een week voelen ze pas goed aan en dan is het 'nieuwe' er vaak wel af voor mij. Als het aan de overtuigingskracht ligt van Paolo Nutini zou ik iedere dag wel het internet op willen om een maat 48,5 te vinden. Dit plaatje bezorgt me keer op keer goede luim en het is de enige titel die ik vóór de 'Listen Carefully' ken. Toch mag dit een verrassende 'Eretitel' heten want de overige twee titels hebben in populariteit gewonnen bij mij. Paolo moet dus tevreden zijn met een derde plek.

2. Travis (2013)
Ik geloof dat ik wel eens over de Friese groep Travis heb geschreven. Hoe deze band er in 1997 voor zorgt dat de Schotse band Travis als 'Travis England' moet aantreden bij Nederlandse concerten. Wereldwijd werkt het niet omdat Travis natuurlijk een eigennaam is als Jan en Piet. De lol is er snel vanaf en de Friese Travis gaat zich Lucas noemen. Muzikaal zijn de twee bands nauwelijks aan elkaar verwant. De Friese Travis teert op de Americana waar Travis inspiratie put uit de Engelse poptraditie. Muzikaal is het me vaak té ingetogen maar het is vooral de stem van de zanger van de Schotse Travis dat mijn hart sneller doet kloppen. En eerlijk is eerlijk: In vergelijking met andere Britpopbands heeft Travis een herkenbaar eigen geluid dat ze zelfs voortzetten in de nieuwe eeuw. Zo staat op hun album uit 2013 dit prachtige 'New Shoes' dat bijna moest wedijveren met de uiteindelijke nummer 1. Deze top drie zou er over een uur anders kunnen uit zien maar voorlopig staat Travis op een tweede plek.

1. Sharon Jones & The Dap Kings (2011)
In 2011 verschijnt de compilatie 'Soul Time!' van Sharon Jones & The Dap Kings. Op de tracklist zie ik onder andere 'What If We All Stopped Paying Taxes' en dat is een single van omstreeks 2004. Toch kan ik niet anders ontdekken dat 'New Shoes' eerder is uitgebracht. Wel wordt het als een cd-single uitgebracht in 2011. Het verhaal van Sharon Jones spreekt nog altijd tot de verbeelding. Ze zingt al haar hele leven maar wordt pas op latere leeftijd ontdekt en groeit dan uit dé ultieme sensatie op het gebied van de nu-soul. Mark Ronson leent zelfs The Dap Kings om Amy WInehouse hetzelfde geluid mee te geven. In de hoes van 'Naturally' schrijft Binky Griptide dat ze de soul weer rauw willen laten klinken nadat (zijn citaat) 'Otis Redding en de zijnen het teveel in de middle of the road hebben getrokken'. Hoewel Sharon erg vaak 'southern' klinkt in haar producties benadert ze met 'New Shoes' het Motown-geluid en dat doet ze erg goed. Ik zal proberen niet teveel mensen tegen de schenen te trappen maar David Bowie was nauwelijks meer actief met nieuw plaatwerk. Van Sharon Jones kon je praktisch iedere twee jaar een nieuw album verwachten en in die zin mis ik nog altijd de aanwezigheid van Jones in de muziek. Sharon is in 2016 overleden aan de gevolgen van kanker. Haar 'New Shoes' is de verdiende nummer 1 in dit palet van nieuwe schoenen.

Vrij zijn als een vogel... Wie wil dat nu niet? Ik wil dermate graag vrij zijn als een vogel dat ik het volgende week driemaal ga proberen!