Wat het precies is geweest, zal ik jullie niet kunnen vertellen. Toch word ik deze ochtend wakker met een kuitspiertje dat een andere houding heeft aangenomen dan dat die zou moeten zijn. Het gaat bij het ontwaken gepaard met veel pijn en ook tijdens het ontbijt merk ik dat een zithouding ook niet bevorderlijk is. Ik moet maar even zien hoe het gaat? Ik ben al een beetje aan de late kant voor het werk en zal dus eerst naar Steenwijk moeten fietsen. Dat doe ik maar in lage versnellingen en bij het afzetten vooral de kracht op het linkerbeen (het is de rechterkuit). In Steenwijk wacht een verrassing: Industrieterreinen, Tuk en, als klap op de vuurpijl, twee wijken aan de andere kant van het centrum. Ik heb mijn kilometers dus wel gemaakt! Ik heb geen last meer gehad van de kuit, maar probeer het wel in de gaten te houden. Omdat ik nog drie brieven heb voor een adres tussen Tuk en Steenwijkerwold, ga ik daar op de ligfiets langs om ze te bezorgen en maak daarna nog een fraai rondje over De Eese, Eesveen, Wapserveen en door de bossen naar Havelte. Ik ben gistermiddag over de 9000 kilometer gegaan, dus wie weet? De tienduizend in de vakantie? Vandaag de 'Eretitel' die is blijven liggen en straks nog maar een aflevering van 'Raddraaien'. Klinkt als een plan! De 'Eretitel' gaat deze week over 'You Win Again'.
3. Hank Williams (1952)
Ik heb het meerdere malen geprobeerd maar country gaat wellicht nimmer een doorslaand succes worden in mijn muzikale beleving. Misschien dat de liefde voor de folk hierbij eveneens in de weg staat. Ik heb het wel geprobeerd, ik heb zelfs een elpee van de 'moderne' country-zangeres Kathleen Edwards in de kast staan. Bij country geldt hetzelfde criterium als bij het merendeel van de overige genres: Het liedje moet me pakken en als dat gebeurt, ben ik vlug bereid om over het genre heen te stappen. Dat is bij country overigens ook al een paar keer gelukt. We zien vandaag twee country-platen terug in de 'Eretitel'. Voor wat betreft de oude country: Ik neem het voor kennisgeving aan, heb in veel gevallen wel een vaag soort respect voor de grootmeesters, maar van een verzameldrang is geen sprake. Geldt evenzeer voor Johnny Cash als Willie Nelson, maar ook voor Hank Williams. De 'Senior' uiteraard. Ik ken volksstammen die helemaal idolaat zijn van het werk van Williams en, natuurlijk, de man heeft een karrevracht aan 'evergreens' afgeleverd. 'You Win Again' is daar eentje van. Het is later opgenomen door The Rolling Stones, Grateful Dead en vele anderen, maar voor deze 'Eretitel' ga ik dan toch voor het 65-jarige origineel. Op drie.
2. Mary Chapin Carpenter (1990)
Ik hou wel van 'underdogs' en het heeft maar weinig gescheeld of ze had vandaag op nummer 1 gemogen. Maar nee... ik wil de 'Eretitel' naar eer en geweten doen en soms kan het lonend zijn om een 'underdog' op de eerste plek te zetten, maar dat doe ik vandaag niet. Mary Chapin Carpenter geldt voor een groep binnen de moderne country als één van de meest ondergewaardeerde singer-songwriters. Getuige 'You Win Again' hebben we met een speciaal talent te maken. Het heeft een lekker commerciëel geluid waarvoor je niet meteen het schaamrood op de kaken krijgt en ik zou me beslist eens verder moeten verdiepen in haar werk. Ik weet zeker dat er een paar juweeltjes verborgen zijn voor mij. Mary moet het in de 'Eretitel' vooralsnog met een tweede plek doen.
1. The Bee Gees (1987)
Dat móet beter kunnen! Misschien dicht ik de gebroeders Gibb iets teveel eer toe, maar het is opvallend dat veel titels van The Bee Gees vaker gebruikt zijn voor verschillende liedjes. Zo komen we de Gibb's over een paar weken tegen met 'Alive'. Hun 'You Win Again' verschijnt ruim dertig jaar nadat Williams' versie bekend is geworden door Jerry Lee Lewis en wellicht heeft Mary Chapin Carpenter het eerst aan Hank Williams gedacht. The Bee Gees kan desondanks een resident worden in deze serie. 'You Win Again' is een prettige herinnering uit de jaren tachtig, de laatste échte grote hit voor de gebroeders Gibb. Het steekt met kop en schouders boven de andere twee uit, in mijn beleving, en dat maakt dat het op nummer 1 mag. Je weet immers ook nooit hoe het balletje gaat rollen bij 'Alive' en 'Holiday' (er staat me iets van bij dat die laatste ook heb gedaan) en dus zet ik de drie broers vandaag op nummer 1.
Volgende week een redelijk moderne 'Eretitel'. De oudste van het stel is pas dertig jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten