Eretitel: 'Hold My Hand'

Het 'zoekplaatje' is opgelost. Het heeft me opnieuw in de ban gehouden tijdens het post bezorgen in Steenwijk en het is pas als ik in de uitzending zit als ik opeens de vinger kan leggen op het nummer. Ik heb daarvoor nog de complete Top 40, de Tipparade en de Engelse Top 40 uitgekamd, maar niks dat erop lijkt. Dan valt het kwartje. Radio-collega Lee heeft in zijn show 'From The Catacombs' op maandagavond de 'Wondershot'. Of... eigenlijk moet ik zeggen dat ik de 'Wondershot' ben begonnen ter vervanging van een andere rubriek als ik eens voor hem moet invallen. Hierin draait hij drie liedjes uit het rijke oeuvre van Stevie Wonder. Maandag heeft hij 'Knocks Me Off My Feet' gedraaid in dat kader en dat bevat de 'Because I love you, I love you, I love you' dat ik de afgelopen twee dagen als een mantra heb moeten aanhoren. Nu eerst even snel de 'Eretitel' doen en dan weer slapen. Vandaag is een lange dag geweest en morgen zal het niet anders zijn? De centrale titel van vanavond is 'Hold My Hand', geïnspireerd door de nummer 1 welke op dat moment hoog op de hitparade staat.

3. Michael Jackson & Akon (2010)
Dat jaartal bestaat niet in het geval van Michael Jackson, maar ik gebruik de datum dat het officieel is verschenen. Akon wordt door Michael Jackson gevraagd om mee te doen op een album ter ere van het zilveren jubileum van 'Thriller'. Akon heeft dan een idee voor een liedje met de titel 'Hold My Hand'. Jackson en Akon nemen in 2008 het nummer op en het lekt al snel uit. Pas in 2010 verschijnt het posthuum als single en heeft Akon het in 2011 op een album gezet. Verder dient deze plaat alleen maar ter decoratie. Ik ben nooit echt een grote Michael Jackson-fan geweest en heb gewoon een derde 'Hold My Hand' nodig. Bij deze dus...

2. Dave Davies (1969)
Familiegroepen kunnen goed 'werken', kijk bijvoorbeeld naar The Bee Gees. Toch ligt het vaak anders bij bands waarin gewoon twee broers zitten. Vaak, want geen spoortje onderlinge frictie binnen AC/DC en hoewel alle aandacht uit gaat naar Brian Wilson heb ik Carl of Dennis daar nooit over horen klagen. Tom Fogerty ziet dat zijn leidersrol wordt ingepikt door zijn jongere broer John en dat is heibel in de tent. Dave Davies voelt zich eveneens in de schaduw van Ray, maar hij neemt niet de biezen. Dave tracht een solo-carrière parallel te laten lopen aan zijn verblijf bij The Kinks. Zijn solo-platen zijn feitelijk weer ingespeeld door The Kinks, maar alleen Dave krijgt de credits. Als 'Hold My Hand' verschijnt, ziet Dave het helemaal voor zich: Hij wil een hele andere act neerzetten als dat wat mensen gewend zijn met The Kinks. Voorwaarde is wel dat 'Hold My Hand' werk moet opleveren want zijn laatste single is overal ter wereld geflopt, behalve in Nederland. 'Lincoln County' bereikt hier nog een vijftiende plek op de Top 40. Als 'Hold My Hand' zelfs niet eens in ons land de Top 40 haalt, legt Davies zich erbij neer. Hij concentreert zich weer op The Kinks en brengt pas in 1980 weer een solo-album uit.

1. Jess Glynne (2015)
Rozen verwelken en schepen vergaan. Ik maak in 2014 kennis met Jess als ze een hit heeft met Clean Bandit. 'Rather Be' wordt 'mijn hit' in dat jaar en ik volg Jess daarna op de voet. Haar eerste solo-singles zijn uitnodigend, het gaat bij mij mis met 'Take Me Home'. Jess is op ene of andere manier niet geknipt voor ballads en een live-uitvoering op Youtube (voor de Deense televisie) maakt dat pijnlijk duidelijk. 'Autotune' is hulpinstrument en geen vijand en denk dat Glynne één van de zangeressen is die wellicht een beetje 'autotune' nodig heeft op zijn tijd. In juli 2015 besef ik opeens dat er weinig dagen voorbij zijn gegaan in de voorgaande weken dat ik niet 'Hold My Hand' heb gedraaid of gehoord op de radio. Ik zou er flauw van moeten zijn, maar het voorziet me juist van nieuwe energie. Als ik die ontdekking heb gedaan, kan het 'fan zijn' beginnen. Het inspireert me eveneens tot deze aflevering van 'Listen Carefully' en dus mag Jess helemaal verdiend op de eerste plek van deze 'Eretitel'.