Schijf van 5: zelfbevrediging

Laat me deze Schijf eens beginnen met een anekdote die ik eens hoorde op de radio. Een gast in een talkshow vertelde over een goede kennis. Een man van middelbare leeftijd, intellectueel en vrijgezel. Bij deze man was je altijd welkom, met uitzondering van vrijdagavond, want dan had hij 'een afspraak met zichzelf'. Na een zorgvuldig bereide maaltijd ging hij uitgebreid in bad en bracht de rest van de avond in ochtendjas door, videootje erbij... Tja, er rust nog altijd een groot taboe op het onderwerp, maar ook als vrijgezel moet je... euh... aan je trekken komen, om er dan zo'n speciale gelegenheid van te maken, vond ik wel wat hebben. Ik probeer het zelf ook nog wel eens op een dergelijke manier. Dit leek me wel een passende introductie op deze Schijf, iets meer getuigend van stijl dan die van de man die aan de bar vertelde dat hij een gaatje maakte in een varkenslapje dat twintig seconden in de magnetron had doorgebracht. Wat hij na afloop met het stukje vlees deed? Lekker opbakken natuurlijk!

Op vijf vinden we de aanstichtster van deze Schijf: Toen ik een paar weken geleden de single van Lio in handen hield, bedacht ik ineens het onderwerp en kon er meteen wel drie of vier bij bedenken. Voor deze Schijf ben ik, in het bijzonder, Peter veel dank verschuldigd, want hij wees me op een paar plaatjes die beter waren dan degene die ik had bedacht. Hoewel ik op de middelbare school over een talenknobbel beschikte, heb ik nooit Frans gehad. Frans is dus volledig abracadabra voor mij. Ik wist tot een paar jaar geleden dus ook niet waar Lio het over had. De titel had ik nog wel verklaren, 'Amoureux' is duidelijk liefde en 'Solitaires' 'in je eentje'. Maar dat het werkelijk zo'n ondeugende tekst zou hebben, wist ik niet. Deze Schijf toont mooi aan hoe de tijden zijn veranderd, The Everly Brothers moesten het nog verpakken tot een metafoor, Lio schoot naar de vaderlandse top drie in 1981 met 'Amoureux Solitaires'. Vandaag staat ze op vijf.

De 'parental advisory'-stickers bestonden nog niet, maar in Amerika heerste in de jaren vijftig al een zware censuur op kunstuitingen. Zaken als sex en drugs moesten verpakt worden tot metaforen. Als Jefferson Airplane in 1968 met een 'Brown Chicken' of 'Blue Hare' was gekomen, dan was 'White Rabbit' inderdaad over pluimvee gegaan. 'One Toke Over The Line' van Brewer & Shipley klinkt als een gospel, maar Jezus wordt er alleen maar bijgehaald vanwege 'Sweet Mary'. Terug naar het masturberen. Ook in de jaren vijftig was dit tegelijk een taboe en een bezigheid van heimelijk verliefde tieners. De heren en dames tekstschrijvers hadden bedacht om dat onderwerp ter berde te brengen als 'dreaming'. Negen van de tien liedjes van omstreeks 1958 met 'dream' of 'dreaming' in de titel suggereren zelfbevrediging. Die keurige Everly Brothers lagen dus ook met de handjes onder de lakens toen ze 'All I Have To Do Is Dream' zongen. Wel even handjes wassen, jongens! Mét zeep!

In 1958 was Chuck Berry ook al een tijdje bezig, onder andere met muziek. De man deed ook wel eens iets wat niet mocht en moest daarvoor in de vroege jaren zestig een tijdje brommen. Toen hij uit het gevang kwam, zag hij dat zijn vroege repertoire een nieuwe lichting Engelse bands had beïnvloed. Zelf haakte hij in 1963 nog even in op de twist-rage, maar alras bleek dat hij zijn meest klassieke opnames al lang had gemaakt. In 1972 maakte hij nog een opvallende 'comeback' met een uiterst flauw plaatje, dat in deze Schijf echter helemaal tot zijn recht komt. Merkwaardig genoeg werd dit plaatje in het conservatieve Engeland een geheide nummer 1. Zelfs een kind begrijpt wat ome Chuck met 'My Ding-A-Ling' bedoelde. Aan het einde van een couplet zit hij er zelfs mee te spelen. Persoonlijk kijk ik erg neerbuigend op dit nummer van Chuck Berry, de man heeft zoveel méér moois gemaakt, maar in deze specifieke Schijf is het een terechte nummer drie!

Net als Madonna, moest ik in de jaren tachtig ook weinig hebben van Prince, in tegenstelling tot mijn broer. Hoewel ik het inmiddels ietsje beter waardeer, zal het wellicht nooit een dikke liefde worden tussen mij en Zijn Koninklijke Geilheid uit Minneapolis. De nummer twee van deze Schijf is dan ook een suggestie van Peter, ik moet opbiechten dat ik 'Purple Rain' niet eens in de kast heb staan! 'Darling Nikki' is een uiterst merkwaardig product van dat album: Na een grotendeels erg 'vies' nummer, gaat het over in een gospel met de woorden 'the Lord is coming'. Als je dat laatste stukje weer terugdraait, wat funest is voor je naald, krijg je het tegenovergestelde: Een uiterst spookachtig, bijna Satanisch, stukje. Prince leert haar meteen in het eerste couplet kennen terwijl ze iets voor zichzelf doet met een magazine. Of het door afbeeldingen in het tijdschrift komt of dat ze het blad heeft opgerold, wordt niet duidelijk... 'Darling Nikki' van Prince staat op twee!

Pete Townsend zat een paar jaar geleden even flink in de problemen. Plots werd hij in het hoekje gezet van Gary Glitter, Boy George en Jonathan King. Net als bij de eerste had ook Townsend een probleempje met zijn computer en werd er 'iets' ontdekt op zijn apparaat. Toch was het geheel niet genoeg om Townsend te vervolgen. Pete is zijn jonge jeugd zelf misbruikt en zou inderdaad een paar 'snelkoppelingen' op zijn bureaublad hebben gehad, om inspiratie op te doen voor het nimmer afgemaakte 'Lifehouse'-project. Bovendien werd de kleine Tommy ook onzedelijk betast door Uncle Ernie. Zelf hult Townsend zich in een stilzwijgen over de verdenking, hij heeft sinds 1967 al meerdere malen toegegeven dat 'Pictures Of Lily' over masturbatie gaat. Omdat The Who één van mijn favoriete bands is en dat nauwelijks te merken is op Soul-xotica, zet ik hun 'Pictures Of Lily' uit 1967 op de eerste plaats van deze Schijf.

Gooi ik ook meteen het onderwerp erin voor een volgende 'suggestieve' Schijf, die ik over een maand wil doen. Dan vijf liedjes met betrekking tot sado-masochisme. Natuurlijk schiet Velvet Underground als eerste te binnen, maar er zijn in de loop der jaren wel meerdere voorbeelden voorbij gekomen. Denk er maar rustig over na, als er een Schijfwaardige suggestie te binnen schiet: Gewoon even mailen! Vorig jaar hebben we de koningin al in een Schijf gehad. Omdat 2012 het jaar van de verandering is en het er al jaren in zit, kan Willem-Alexander wel eens voor het laatst met prins worden aangeduid? Volgende week dus een schijf over vijf prinsen. Dat zijn er drie meer dan de Spin Doctors...