Gisteravond en vanmiddag heb ik de partij singles van mijn broer door gespit. Ik had aanvankelijk alleen Dolly Dots en Nederlandstalig verwacht maar het is méér dan dat. Ik geloof dat hij voor de verkoop van zijn singles aan Soul-xotica en de radioshows heeft gedacht want het is opvallend dat er een aantal Engelstalige singles tussen zitten die ik héél sterk met hem associeer. Komende zondag ga ik een show doen met deze singles. De bakken zijn opnieuw heringericht. Ik heb het meeste werk vorige week al verzet omdat ik niet meer Gele Bak-singles verwacht voor oud en nieuw. Welnu, dat zijn er dus iets van 130 geworden. De singles komen allemaal in de Gele Bak, zelfs degene die ik zelf niet zou hebben gekocht, maar dit weekend staan ze in ieder geval nog in een apart bakje. Dat is vandaag mijn voornaamste taak geweest. Verder is er vanavond opnieuw een verlichte trekkertocht door de gemeente maar ik ben nog maar nét op tijd om het laatste staartje te zien passeren. Nu zet ik me schrap voor het eerste deel van driemaal 'Uit eigen beweging door 2024'. Het wordt een terugblik op het bijna voorbije jaar aan de hand van de wandel- en fietstochten die ik heb ondernomen in de bewuste periode. In dit eerste deel ga ik door januari, februari, maart en april.
Als de klok twaalfmaal slaat op oudejaarsavond kom ik net fris en fruitig uit een griepje. De griep houdt me de volledige decembermaand thuis en ik moet ook het kerstfeest even uitstellen. De dag voor oudejaarsdag fiets ik naar Steenwijk voor enkele boodschapjes en ben na afloop niet zó moe als tijdens de kerst. Ofwel: Ik reken mezelf weer beter! De eerste datum die ik heb genoteerd voor 2024 is eentje die ik kortgeleden nog heb toegevoegd. Het is namelijk niet echt een fietstocht maar wel een memorabele tocht van Uffelte naar Ruinerwold en terug. Op zondag 7 januari houdt de lokale afdeling van een politiek genootschap, waarvan ik lid ben, een nieuwjaarsborrel in De Perenhoeve. Het is waterkoud ondanks dat er de heenweg een fraai zonnetje schijnt. Dik ingepakt in winterjas, muts en handschoenen fiets ik naar Ruinerwold. Voor wat betreft de bijeenkomst: Dat is eenmalig voor mij. Ik ben niet zo van de discussies en binnen een politieke partij is het al snel een echokamer. Ik doe me te goed aan de oliebollen, verzorgd door het bedrijf dat is uitgeroepen tot de beste oliebollenbakker van Drenthe. Het staat eveneens in de landelijke top tien. Op 28 januari ga ik voor het eerst echt een blokje fietsen. Ik haal een boodschapje in Dwingeloo en fiets vervolgens over de heide naar Ruinen en Ansen. Het begint al te schemeren als ik op een bankje een broodje eet en een peukje rook. 2024 is het jaar van de retro-apparatuur. In januari bestel ik maar weer eens een Nokia N95 in de hoop dat ik daar anno 2024 nog iets mee kan. Nee, dat blijkt niet meer te werken. 2G is het maximale aan internet dat je kan halen uit het toestel. Deze gaat binnen de bedenktermijn weer retour naar het bedrijf.
De maand februari is helemaal blanco als het aankomt op de plezierige fiets- of wandeltochtjes. Dan is het zondagmiddag 17 maart. Ik heb even een heel ambitieus plan maar eenmaal buiten blijkt het een stuk kouder te zijn dan verwacht. In deze dagen ontstaat wel het idee voor over twee weken. De volgende dag heb ik de overnachting in Bunnik zo goed als geregeld en dan heb ik nog wel zin om een stukje te fietsen. Het is niet warmer dan de vorige dag, alleen kunnen we nu rekenen op een zonnetje. Ik fiets via Diever het Drents-Friese Wold in. Bij het ondergelopen pad ter hoogte van Geeuwenbrug nuttig ik broodjes en bekertjes ijskoffie. Door de duisternis fiets ik vervolgens naar Dwingeloo voor een paar boodschapjes. In de daaropvolgende dagen worden de plannen concreter. Op 2 april is het namelijk vijftien jaar geleden dat ik een punt heb gezet achter de alcohol. Normaal gesproken vier ik dat met een fietstochtje en niet zelden in de buurt van de Vecht. Dat heb ik nu ook in gedachten maar dan bij de 'andere' Vecht: De Stichtse Vecht. Bovendien lijkt het me leuk om dertig jaar na 'Een midweek op eigen benen' weer terug te zijn in Bunnik en een kwart eeuw na mijn verhuizing naar De Bilt.
Dinsdag 2 april is de dag na Pasen. Het slapen is wederom een drama en dus stap ik met mijn beste fatsoen op de fiets. Ik zie er tegenop om over Rouveen en Staphorst te moeten fietsen en dus heb ik besloten om vanaf Meppel richting Zwartsluis te gaan en vervolgens over Kamperzeedijk naar Kampen. Dat is uiteindelijk een flinke bocht om en onderweg mag ik ook nog genieten van enkele ijskoude hagelbuien. Desondanks komt Nunspeet al vrij snel in het vizier en daar hou ik een korte pauze. Daarna verder de Zuiderzeestraatweg af naar Harderwijk en Nijkerk. Na Nijkerk word ik opgewacht door een man met een grote hamer. De vaart is er uit en ik vraag mezelf hardop af waar ik aan ben begonnen? Blijkbaar ben ik geen 25 jaar meer? Ik worstel mezelf langs Amersfoort en meen dat ik een aantal keren het spoor bijster ben en zie dan opeens weer herkenningspunten van 1999 en 2000. Langs de piramide van Austerlitz naar Zeist en daarna moet het een peulenschilletje worden naar Bunnik? Ook dat valt tegen maar... ik ben mooi op tijd in de herberg. Even douchen en verkleden en dan aan de maaltijd. Met slapen heb ik deze avond geen moeite.
De volgende dag fiets ik zomaar een kant uit. Dat wordt de richting van Houten en met het pontje ga ik over naar Culemborg. Het is tot dan toe al redelijk vochtig geweest maar het zal een paar maal opklaren vandaag. Het wordt een royale bocht om. Aan de zuidkant van Breukelen gaat het weer eens regenen en het stervenskoud. In Bunnik doe ik droge kleren aan en informeer bij de herberg of er een chinees zit in Bunnik. Ja, die blijkt er te zijn maar het is wel een stukje lopen. Daar heb ik op zichzelf geen probleem mee. Als ik de nering heb gevonden en de kaart zie, zit ik even te twijfelen. Ik ben eigenlijk veel té moe om terug te lopen naar de herberg en op de fiets naar De Bilt te gaan. Ach vooruit! We gaan de vijftien alcoholvrije jaren vieren. Het is namelijk niet bepaald een goedkope huis-, tuin- en keuken-chinees. Ik geniet met volle teugen en probeer niet te lang te kijken naar de bon met het totaalbedrag. De volgende dag spoelt het als ik wil gaan fietsen. Ik heb me iets verslapen en ben te laat voor het ontbijt in de herberg. In Bilthoven tref ik een bakkerij waar ik ga zitten voor koffie en broodjes. Later op de ochtend wordt het droog en dat zal het grotendeels blijven. Ik wil vandaag naar Loenen Aan De Vecht. Eerst door het Gooi en over de zandvlakte tussen Hilversum en Laren waarvan ik vandaag de foto gebruik. Het wordt een zeer fraaie fietstocht met redelijk weer. Die avond eet ik weer in de herberg. De volgende dag maak ik mezelf op voor de terugreis. Omdat de weerboeren geen slecht weer hebben voorspeld, durf ik het wel aan om met een bocht om terug te fietsen. De weersvoorspelling komt niet helemaal uit en ik zal ook niet helemaal over Apeldoorn fietsen. Het wordt uiteindelijk wel een fraai stuk Veluwe en door de polders langs Deventer naar Dalfsen. Geestelijk ga ik nog eens flink kapot onderweg maar het lijf blijft doorgaan. Ik meen dat op de heenweg mijn mp3-speler is overleden waardoor ik niet kan terugvallen op een muziekje. Feit is wel dat het ding na twaalf jaar op zijn laatste benen loopt.
Op vrijdag 12 april heb ik erg weinig post en eindig in Tuk. Ik heb meteen al het idee om vanmiddag een lekker blokje om te fietsen. De trui kan in de fietstas en de jas los over de blote armen. In Wolvega koop ik een paar singles en fiets vervolgens door de Stellingwerven en over Noordwolde. Op de heide nabij thuis wurm ik me door de kudde hooglanders, iets dat ik van mezelf niet weer mag doen! Op zondag 14 april maak ik een wandeling in de nieuwe zomerjas over Brandeveen. Twee weken later ben ik jarig en stap op de trein naar Leiden. Er wacht een strandwandeling met W. maar daar komt niet heel veel van terecht. Ze heeft niet de fut om een eind tegen de wind in te lopen en het is ook redelijk fris en niet geheel droog vandaag. Eenmaal thuis ontdek ik dat Gypsy Bill, de bevriende blueszanger uit York, is overleden. Na afloop van mijn vakantie is de vrouw van een collega-presentator al overleden.
Morgen fiets ik verder door de maanden mei tot en met augustus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten