Heb ik een schouderklopje verdiend? Ja, ik geef me zelf een tikje op de schouder. Ook weer niet zo enthousiast dat ik morgen weer kreupel ben. Ik ben vandaag wederom laat aan de bak en schrik best als ik zie hoeveel post er nog voor me ligt. Het is half vier en wil eigenlijk ook niet later dan zes uur weer richting huis. Ik zet de koptelefoon op en kies voor een radioshow uit juni en ik ga knallen. En wat denk je? Kwart voor zes is alles weg. Dit bericht telt nog als zondagavond en de afgelopen weken ben ik steeds in het verleden gedoken. Normaal gesproken hou ik 'Het zilveren goud' voor een woensdag en rond de 17e van iedere maand. Ik verwacht echter een aantal singles en hoop woensdag een 'Singles round-up' te kunnen doen. Dan is het opeens de beste optie om vanavond 'Het zilveren goud' te doen. Ik heb nog even getwijfeld om het 'Goud' door te spoelen naar volgende maand want voor januari 2000 heb ik geen vinyl in de lijst staan, maar nee... ik ga vanavond de singles van 1999 besluiten. In het kader van 'twintig jaar geleden' heb ik rond oud en nieuw van 2019/2020 al terug geblikt op de start van het nieuwe millennium met vrienden in Koudum en vanavond lijken we daar wederom uit te komen. Toch zal het een stil eerbetoon worden aan één van de 'figuranten' in het verhaal.
Het Woodstock-festival van 1998 is een uiterst bizarre samenkomst als je het goed bekijkt. Het is even zeer onzeker of ik wel naar Woodstock kan, maar dan besluiten mijn ouders me te helpen. Op de voorwaarde dat ik intussen een koper voor de Solex vind. Bij de caravan tref ik dan iemand die op een Solex vanuit Vianen is komen rijden om Armand te zien optreden en hij wil onder een stuk plastic slapen. De volgende ochtend spot ik iemand op de camping die een eitje zit te bakken en nodig hem uit naar de ontbijttent. Via de eerste komen de Friese broers in beeld. Een van hen woont dan in een Pipowagen vlakbij het terrein. Een week na Woodstock treffen we elkaar opnieuw voor een vollemaansfeest dat maar half geslaagd is. In 1999 ga ik met de broers en nog wat vrienden de zonsverduistering achterna. Met Des, de knaap met de Solex en later de ambulance, trek ik veel op in de eerste maanden als ik in De Bilt woon. Ik ga kerst vieren bij mijn ouders in Jutrijp en heb gepland het nieuwe jaar in te luiden met de Friese broers. Op oudejaarsavond meent de ene broer dat hij nog 'spul' nodig heeft en ik moet met hem mee. Hij lijkt me niet alleen te vertrouwen met zijn echtgenote. Of het terecht is? Nou, ik zie mezelf niet zo snel met iemand het ledikant in duiken maar als ik de keuze had gehad, was ik liever naast haar op de bank blijven zitten. Sterker nog: Als zij er niet was geweest, was ik ook vast deze avond niet in Koudum geweest.
Ik heb het altijd een merkwaardig koppel gevonden. Hij is een bruut en een lompe boer. Zij is 'down-to-earth', recht voor zijn raap maar tegelijk ook véél te lief voor een lomperik. Hoewel ik er niet over peins om stennis te trappen in een bestaand huwelijk of iets dergelijks, heb ik altijd een plekje in mijn hart gehouden voor haar. Als ik iets jonger was geweest en actief in de vrouwenjacht, dan had ze wat mij betreft de mevrouw Louwsma kunnen worden. Maar goed, fijne vrienden blijven is in 1999 al prima voor mij. Ook al krijg ik hem op de koop toe. Het huwelijk heeft niet lang stand gehouden want opeens tref ik de broer als hij weer vrijgezel is. Het zal ook de laatste keer zijn dat we elkaar ontmoeten want zonder zijn vrouw zie ik niet in waarom ik contact met hem moet zoeken. Zij verdwijnt van de aardbodem zoals het lijkt. Dan is het een paar maanden geleden. Ik realiseer me dat het millennium bijna vijfentwintig jaar geleden is en dus aan bod zal komen in 'Het zilveren goud'. Ik ga een beetje speuren op Facebook en... ik heb haar gevonden! Niet dat ik daar gelukkiger van ben geworden...
Ze sukkelt in de jaren negentig al met haar gezondheid. Ik heb een paar keer meegemaakt dat ze bijna stikte omdat er een stukje hard eten in haar keel bleef steken. Op het laatst ken ik ook al de routine om haar 'erbij' te houden en van de kwaal te verlossen. Vijfentwintig jaar later is het nóg tragischer geworden. Ze heeft afgelopen jaar afscheid moeten nemen van haar nieuwe levenspartner en zelf zit ze ook in het laatste stadium van het leven. Ik heb nog getwijfeld of ik haar een berichtje zal sturen, maar nee.. ik laat het erbij. Misschien associeert ze me met een tijd waar ze niet aan terug wil denken en dat wil ik graag voorkomen. Ik heb haar de laatste maanden in gedachten heel vaak een dikke knuffel gegeven want dat plekje in mijn hart is er nog altijd!
3222 Good Times Bad Times - Led Zeppelin (Frankrijk, Atlantic, 1969)
3223 Monkee's Theme - The Monkees (US, Flashback, 1966, re: 1973)
3224 Dance To The Music - Sly & The Family Stone (NL, Epic, 1968)
3225 Labelled With Love - Squeeze (NL, A&M, 1981)
3226 Feeling Alright - Traffic (Duitsland, Fontana, 1968)
3227 America - Yes (NL, Atlantic, 1972)
3228 And You And I - Yes (NL, Atlantic, 1972)
Ik kan 'Looking Around' van Yes momenteel nergens vinden maar ook deze zit in het pakketje van Yes-singles. Sly & The Family Stone heeft oorspronkelijk de voorkant van het fotohoesje nog intact maar deze is inmiddels verloren gegaan. De single staat nu in een blanco hoes in de Blauwe Bak. The Monkees heeft eigenlijk 'Last Time To Clarksville' als a-kant maar ik verkies 'Monkee's Theme' omdat ik die nog niet anders op single heb. 'And You And I' heb ik op de heenweg naar het werk nog gehoord omdat ik voor de reis naar Steenwijk in de stemming ben voor een verzamelaar van Yes. De singles liggen in 'het archief' bij de Emmaus en wachten op een etalageverkoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten