Het is altijd weer lastig om met een nieuwe aanhef te komen voor de afscheidsbrief aan het voorbije jaar. In 2023 ben ik begonnen met 'Lief 2023' maar nee... 'lief' zou ik 2024 niet willen noemen. 'Memorabel' lijkt me meer op zijn plek. Zoals ik al eerder heb aangegeven is driekwart van 2024 eigenlijk best te pruimen. Ik vier in april dat ik vijftien jaar lang met mijn tengels van de drank ben gebleven en de paar dagen in Bunnik is een schot in de roos. In de daaropvolgende maanden geniet ik ook van enkele fraaie fietstochten. Het uitstapje in april is me ook goed bevallen en dus lijkt het me opeens een goed plan om in de vakantie ook even elders te verblijven. Dat wordt dus Duitsland en het pension is in een soort van opwelling geboekt. Het is namelijk niet echt een toeristische plek en bovendien ligt het op een stevige afstand van Meppen. Dat laatste moest immers het hoofddoel worden van de vakantie. Als klap op de vuurpijl krijgen we ook nog iets van een 'Indian summer' rond de 20e september en in dat weekend kan het levensgeluk niet op. Nauwelijks twee weken later dan ineens het bericht. Maar... doet dat afbreuk aan het jaar 2024? Je laat een jaar achter je op 1 januari, maar personen of dergelijke gebeurtenissen laat je niet achter in een jaar. Ik zit praktisch gezien nog midden in de verwerking en dus zal mijn lieve broer ook 2025 blijven beheersen. Ik heb daar wel vrede mee. Het is een jaar dat ik nooit zal vergeten en daarom is 'Memorabel 2024' de ideale aanhef voor de brief. Voor de foto kies ik dan die van zaterdag 21 september aan het kanaal tussen Hardenberg en Gramsbergen. Het is daar zo vredig en stil en ik geniet hardop van een erg mooie fietstocht. Want ook dat is 2024 geweest! Hopelijk gaat 2025 ook veel van deze momenten beleven want ik ben eraan toe om nieuwe herinneringen te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten