De kogel is door de kerk, gelukkig was er mis. De keuze voor de eerste Week Spot van het nieuwe jaar valt me zwaar, hoewel ik ooit wel het idee heb gehad om Rev. Harvey Gates als eerste te doen. Ik kijk eerst nog even bij de singles van Mark en daar zitten wel een paar kandidaten tussen maar helaas schiet het qua tempo niet echt op. Na de downtempo Week Spot van vorige week wil ik meer vaart in de zaak. Dan is Rev. Harvey Gates een logische keuze? Welnee, ook dit is geen dansvloerstamper en zeker niet de b-kant waaraan ik de voorkeur geef. Qua titel is het ook niet de meest opbeurende maar dan opnieuw... de plaat 'speelt' ongeveer een jaar geleden voor mij. Dat is ook de reden waarom ik hoop dat de plaat nog mee kan in de Top 100 van afgelopen jaar. Er is niets te vinden over de dominee, maar ik kan nog wel met jullie delen hoe ik aan het nummer ben gekomen. De Week Spot is deze week 'It's Hard To Live In This Old World' van Rev. Harvey Gates uit 1978. Omdat ik ook het fraaie labelhoesje een vermelding wil geven, toont de foto de eigenlijke a-kant van de single.
De doorgewinterde Soul-xotica-lezer zal het verhaal inmiddels kennen. Toch schrijf ik het weer op ten behoeve van de toevallige passanten en mensen die later deze praatpaal zijn gaan volgen. Hoe kom ik erbij om gospel te verzamelen? Laat voorop stellen dat de meeste gospel-verzamelaars en dj's die ik ken overtuigd atheïst zijn. Bizar dat een liefhebber van black metal geen verantwoording hoeft af te leggen voor de teksten waar hij/zij naar luistert en dat gospel-dj's voortdurend dezelfde vraag horen. De liefhebberij zit hem dus niet in de teksten of de boodschap. In de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is de bluesmuziek de antichrist. Jongeren verlaten massaal de kerk, verkopen hun ziel aan de duivel en geven zich over aan de blues en diverse bedwelmende middelen. In de jaren zeventig lijkt hetzelfde aan de hand te zijn maar nu is het de funk en disco welke 'slachtoffers' aantrekt. Natuurlijk wil de kerk de jeugd 'redden' maar dat kan het niet doen met gebed en veel te traditionele kerkmuziek. Het wordt een truc om een plaat te maken met een verhulde boodschap welke het mogelijk goed zou kunnen doen in de discotheken. De discotheek is de concurrent van de kerk en zo gauw als ze ontdekken dat een plaat oproept om terug naar de kerk te gaan, wordt deze in de ban gedaan. De platen zijn té 'aards' voor de kerkgemeenschap zelf en dus liggen hele oplages weg te rotten in pakhuizen.
Greg Belson is geboren en getogen in Engeland maar is een jaar of twintig geleden vertrokken naar Los Angeles. Hij komt op een zeker moment een funky gospelplaat tegen en besluit zich hierop te willen gaan toeleggen. Zijn 'Divine Chord Gospel Show' is inmiddels meer dan tien jaar lang maandelijks te luisteren via een internetradiostation en hierin kun je zijn laatste ontdekkingen horen. Hij is een autoriteit geworden op het gebied van de gospelfunk en krijgt uitnodigingen om exclusieve verzamel-cd's rondom het genre samen te stellen. Zo wordt het 2020 en draagt hij zorg voor een album dat ik helemaal grijs heb gedraaid. In digitale vorm wel te verstaan! Het is 'The Time For Peace Is Now: Gospel Music About Us'. Woorden als Jezus, God en de bijbel schrikken menig muziekliefhebber af en dus heeft het een collectie uitgezocht van gospelplaten mét een boodschap maar waar de genoemde begrippen er niet duimendik bovenop liggen. Het album bevat ook onze Week Spot. Als ik de mp3-speler eens wil verversen, besluit ik ook een paar van dit album op te zetten. Zo komt Rev. Harvey Gates verschillende keren langs tijdens fietstochten en met name de periode in januari 2022 kan ik me nog goed herinneren. Salvation Rock blijkt de single al in 2019 te hebben heruitgebracht en ik ontdek dit als ik 'Satan' van Dynamic Disciples zie. Ik ga zeker nog eens terug naar het label want het heeft een erg mooie catalogus!
De liefde voor gospel is dus niet de liefde voor de boodschap, ook al kun je daar weinig op tegen hebben. Het is vooral de liefde voor muziek die voor niemand is gemaakt. Het is té 'aards' voor de kerk en de religieuze radiostations en de 'mainstream' radio en discotheken willen het nog niet eens met een stok aanraken. Dan komt Greg Belson op het toneel, een dj met een lange staat van dienst, die zich opeens gaat specialiseren in het genre. Zelf ben ik overigens al in 2013 'geraakt' door de gospel. Het is de tijd dat ik geregeld mee doe in Ebay-veilingen van een dealer uit Chicago. Deze heeft ook altijd een hoop gospel en ik vind het 'nieuwsgierige' muziek. 'Ooit', zo neem ik me voor. 'Ooit als ik genoeg heb van de Northern Soul, dan schakel ik over op gospel'. Het heeft in de jaren 2015 tot en met 2017 er naar uitgezien dat ik de switch definitief ging maken. Ik ben overigens niet de enige en dat heeft erin geresulteerd dat de prijzen van een ietwat interessante gospelplaat explosief is gestegen. Hetzelfde verhaal als bij de Northern Soul, het goedkope is bende en je moet dik betalen voor kwaliteit. De laatste jaren ben ik dus al tevreden met een heruitgave als deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten