Mijn slapen is weer eens ernstig verstoord. Ik heb de vorige nacht nauwelijks een oog dicht gegaan en vanavond is het hazenslaapje uitgelopen op iets van een lengte van een korte nacht. Ik heb vanmorgen de vruchten geplukt van het slecht kunnen slapen want hierdoor sta ik al om tien uur naast mijn bed. Ik zie zelfs gelegenheid om eerst eens mijn baard te verwijderen voordat ik op stap ga. Om half één sta ik bij de bushalte aan de Anserweg. Eerder reed er altijd een directe bus van Meppel naar Assen maar tegenwoordig is Dieverbrug het centrale punt geworden. De bus naar Dieverbrug rijdt via Dwingeloo naar Beilen en het betekent dat je moet overstappen in Dieverbrug. Dat duurt ongeveer een kwartier. Al met al ben je precies een uur kwijt tussen Uffelte en het centrum van Assen. Ik kijk even op een plattegrond want ik heb met het idee gespeeld van een kringloop waar ik in september 2021 voor de dichte deur heb gestaan. Die blijkt een héél eind buiten de stad te zitten. Wél heb ik kennis genomen van de nieuwe vinylzaak binnen de muren van warenhuis Van Der Veen. Daar neem ik eerst een kijkje en heb meteen beet. Dat is het bruine platenkoffertje op deze foto. Verder vind ik drie tweedehands singles, qua nieuwe singles is het veelal oude Record Store Day en zéér mainstream-artiesten. Ik vis nog of ze heel toevallig 'Texas Sun' van Khruangbin en Leon Bridges op vinyl hebben, maar helaas. Daarna ga ik door naar JouwWinkelkraam. In totaal levert het bezoek aan Assen me vijfenveertig singles op die ik in vijf porties aan jullie ga presenteren. Nu het eerste deel.
* P.P. Arnold- Angel Of The Morning (België, Nems Immediate, 1968, re: 1978)
Ten opzichte van de vorige keren is nu eigenlijk nog maar eentje over met heel veel singles. De vorige keer heb ik een authentieke John Lee Hooker-single in mijn handen gehouden maar besloot deze terug te zetten. Nu is er bijna een bak vol aan oude blues en ik gok drie singles Die we in één van de volgende afleveringen zullen treffen. Ook opvallend veel singles uit de vroege jaren zeventig van bekende bands en artiesten maar waarvan ik deze platen nooit heb gezien. En een aantal heruitgaven waaronder ook deze van P.P. Arnold. Natuurlijk heb ik beide nummers al als Engelse Immediate-persingen maar een fotootje van Pat kan nooit geen kwaad. Hoewel 'Angel' bovenaan op de fotohoes staat vermeld, blijken de kanten op de single te zijn omgedraaid. 'The First Cut Is The Deepest' is dus de a-kant. Muzikaal is het natuurlijk gesneden koek want ik heb de beide kanten al op de Engelse Immediate-labels.
* John Barry- Theme From The Persuaders (NL, CBS, 1972)
Van Der Veen zou je bijna de Bijenkorf van Assen kunnen noemen. Eigenlijk zijn het meerdere winkels in één pand en de cd-zaak heeft daarna een grote vinylafdeling. Het is daar voornamelijk Americana waar de voorkeur naar uit gaat, maar ook de mainstream artiesten mogen niet ontbreken. Ik peil even of ze zin hebben om Colemine-singles op voorraad te houden, maar nee... daarvoor is de markt té klein in Assen. Dat begrijp ik helemaal. Ik neem een koffertje en drie singles mee en John Barry is daar eentje van. Twee klassieke tv- en filmthema's van Barry: 'The Persuaders' en 'The Girl With The Sun In Her Hair'. De plaat is in een redelijke staat en de corresponderende prijs is prettig.
* Shirley Bassey- I Who Have Nothing (NL, Columbia, 1970)
We gaan weer terug naar de platen van JouwKraam. 'Burley Chassis' trakteert ons op een bak violen en een sfeerrijke uitvoering van 'I Who Have Nothing'. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Terry Knight & The Pack maar, ik weet het, ik ben eigenwijs. Ik ben wel benieuwd naar 'Goldfinger' op de keerzijde. Is dat het origineel? Jawel! Helemaal! En laat me daar nu eens extra blij mee zijn!
* Vikki Carr- My Heart Reminds Me (NL, Liberty, 1967)
De koffie is ingeschonken en hoefde niet te worden geroerd of geschud. Dit is blijkbaar de eerste Nederlandse uitgave voor Vikki Carr. In de zomer van 1967 heeft ze een grote Engelse hit met 'It Must Be Him' en hierdoor wordt de single ook genoteerd op onze Tipparade. 'My Heart Reminds Me' zit duidelijk in de hoek van de Phil Spector girl groups, alleen zingt Vikki altijd net iets té statig waardoor het dan ook wordt geschaard onder de crooners. Maakt het allesbehalve een slechte single! 'Can I Trust You' op de b-kant begint spannend en in de coupletten weet Vikki deze spanning vast te houden. Eigenlijk is dit de betere kant van de twee, maar nog altijd té poppy voor de 'Big City'.
* Cars- Double Life (US, Elektra, 1979)
De meeste singles zijn twee euro per stuk met uitzondering van de rhythm & blues-platen van vijf euro. Er zit, geloof ik, ook nog eentje van 1,50 euro bij en een aantal voor een euro. The Cars valt in de laatste categorie. Het is altijd prettig om The Cars te draaien op de radio. 'Double Life' heeft dezelfde lick als 'My Best Friend's Girl' en 'Just What I Wanted', maar dat werkt allerminst storend bij mij. Lekker nummer voor op een zondagavond!
* Cher- Dark Lady (NL, MCA, 1973)
Ik heb het nummer op één single samen met 'Gypsys Tramps And Thieves' maar altijd leuk om ook eens de originele met fotohoes te hebben. Hoewel ik nooit een erg grote fan ben geweest van Cher mag ik haar werk uit de vroege jaren zeventig graag horen.
* The Congregation- Softly Whispering I Love You (Duitsland, Columbia, 1971)
In 1997 heb ik een verzamel-cd met hits uit 1971 welke ik ik in de eerste plaats had gekocht voor 'He's Gonna Step On You Again' van John Kongos. Dit nummer van The Congregation staat er ook tussen en ik ben benieuwd... Ik heb het nummer namelijk al vijfentwintig jaar niet meer gehoord. Daar zou nog eenvoudig een kwart eeuw bij kunnen komen. Hoewel ik de 'plot-twist' na een minuut wel aardig vind. Eerst de klassiek geschoolde stemmen en dan plots de gospelzanger en de gillende elektrische gitaar. Niets mis met een beetje 'Loving Awareness' in deze tijden.
* Continental Uptight Band- I'm Going Home (NL, Imperial, 1972)
Of eigenlijk C.U.B. zoals de band wordt getypeerd op het hoesje en label. 'I'm Going Home' is geschreven door H. Bouwes. Is dat een tikfoutje? Volgens Discogs wel, hoewel ik zeer weinig George Baker kan herkennen in dit nummer. Het stampt wel lekker maar het is geen 'On The Ride' dat uiteindelijk toch mijn favoriet blijft van de groep uit de Domstad.
* Elvis Costello- Stranger In The House (UK, Radar, 1978)
De vraag is... Heb ik deze al? Wellicht in de Nederlandse persing? Ik sta hevig te twijfelen in Assen maar als ik de vraagprijs van een euro zie, besluit ik het desondanks mee te nemen. Zie je wel... Ik heb hem dus al en eveneens in de Engelse persing. Even de singles naast elkaar leggen en besluiten welke van de twee de beste is qua staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten