Het is bijna zes uur in de vroege ochtend van donderdag als ik ga schrijven. Wat heb ik de afgelopen avond gedaan? Geslapen! Het moest een hazenslaapje worden maar het is andermaal uitgedraaid op een volledige nacht. Ik heb om elf uur het gesprek in Meppel en ik hoop dat de rust daarna weer spoedig terug keert. Over mijn lot voor de nabije toekomst hink ik op twee benen maar gelukkig is mijn begeleider van Reestmond bij het gesprek zodat ik in ieder geval ruggensteun heb. Ik ga over een paar uren wellicht een gekookt ontbijtje genieten dat ook meteen het gemiste avondeten moet vervangen. Eerst bij een bakkie koffie en en boterham maar even de Week Spot met jullie delen. Ik had deze vrijdag in de agenda staan als release-datum van de nieuwste Claire Davis-track maar schijnbaar is die vorige week al openbaar geworden. Ik moet hem nog altijd downloaden en beluisteren. Afgelopen zomer bracht Claire 'Long Gone' uit als 'digital-only' en dit is een paar maanden geleden dan ook als vinylsingle geperst. De Week Spot van deze week is dan ook de voorlaatste single van Claire Davis: 'Long Gone' uit de zomer van 2022.
Het is in maart een jaar geleden dat ik kennis heb gemaakt met LRK Records middels de digitale 'pre-order' van de single 'I Am'. Bij aanschaf van de mp3 zou je ook haar volledige album digitaal ontvangen zodra die werd gereleased alsook de vinylsingle. Het is aanvankelijk een valse start. Het enthousiasme jegens Laura Rain houdt niet lang stand. Ik ben echter dolgelukkig als de vinylsingle binnenkomt en deze qua opname afwijkt van de albumversie. De vocale capriolen in het hogere segment zijn niet bepaald 'easy listening' maar op de single-versie weet ze het binnen de perken te houden. Een paar maanden later verschijnt met veel bombarie de single 'Hope I See You Again' van The HP's Featuring Claire Davis. Het vinyl is uitverkocht voordat ik het in de gaten heb maar gelukkig heeft labeleigenaar Liam een exemplaar apart gehouden voor vaste klanten waar ik mezelf toe mag rekenen. De liefde voor 'Hope' is niet 'instant'. Aanvankelijk geef ik de voorkeur aan de b-kant, maar uiteindelijk groeit 'Hope' wel bij mij. Als ik nu een Top 100 zou moeten samenstellen over vorig jaar, dan zou die erin hebben gestaan. Het bereikt echter niet de Blauwe Bak Top 100.
Ik geloof dat 'Long Gone' eind augustus of begin september verschijnt als 'digital-only'. De verkoop van de mp3 via Bandcamp gaat echter zo voorspoedig dat LRK besluit het als vinyl uit te brengen. Het zou me niets verbazen als dit ook ging gebeuren met de nieuwste track van Davis. De kritieken zijn even lovend als die van de voorganger. Opnieuw moet ook ik weer wennen aan de nieuwe plaat van Davis maar sinds een paar weken is de liefde daar. Dit moest deze week maar eens de Week Spot worden en waarvan akte.
Claire Davis is een bekende naam in de bruisende soul- en funk-scene van het Canadese Toronto. Ze voegt zicht in 2014 bij een funkband en mag in deze hoedanigheid het podium delen met Sharon Jones & The Dap-Kings en Martha Reeves. Het is niet een gegeven maar meer van een vermoeden... De wereldwijde lockdowns maken dat artiesten 'creatief' worden. Gezien het strikte beleid in Canada en de paniek in Engeland acht ik het onmogelijk dat Claire naar Engeland is gevlogen voor een opnamesessie. Ik vermoed dat dit dus via de kracht van het internet is gegaan. Ik moet nog altijd een 'Hier en nu' doen over een band die op een soortgelijke manier is ontstaan in 2020. Op de b-kant van 'Hope' doet Claire een erg goede cover van Sharon Jones' 'Better Things'. 'Long Gone' is wederom een voortzetting van Jones' werk, ook nu weer lekkere funky retro-soul gemaakt voor de dansvloer voor nu. Het is minder 'Northern' dan 'Hope' en dat vind ik persoonlijk erg prettig, hoewel dat nummer wel aan populariteit heeft gewonnen bij mij.
De bovenstaande foto wordt geleverd bij aanschaf van de mp3. Volgens mij komt de single gewoon in een neutraal hoesje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten