woensdag 6 september 2017

Raddraaien: 10CC



Halverwege de maand publiceer ik altijd 'Het zilveren goud' met een overzicht van de singles die ik precies vijfentwintig jaar geleden heb toegevoegd aan de verzameling. De serie komt voort uit '20 Years Ago Today'. Deze serie loopt van eind 2010 tot en met april 2012. In plaats van het overzicht per maand gaat '20 Years Ago Today' bijna per dag en per single. Het is in 2011 geregeld erg druk met '20 Years Ago Today' en als 2012 aanbreekt is het niet te overzien. In 2013 ben ik zo begonnen met 'Het zilveren goud' en nu de aankopen van één maand in een bericht. Dat levert berichten op verschillende lengtes. In september 1992 heb ik vijftig singles gekocht, in oktober 1992 meer dan honderd. Ik ga 'Het zilveren goud' reduceren tot berichten van maximaal vijfentwintig singles. Dit betekent dat jullie volgende week en de wwek erna 'Het zilveren goud' van september 1992 voorgeschoteld krijgen. De vier woensdagen van oktober zal ook steeds een aflevering van 'Het zilveren goud' brengen. In november en de daaropvolgende maanden wordt het opeens weer héél erg rustig met de rubriek. Ik ben op dit moment bezig met de lijst voor 2018 en 2019 en volgend jaar juni zou zomaar eens meer dan vier 'Het zilveren goud'-afleveringen kunnen krijgen? Zorg voor later. De elfde van de elfde drinken we bier en eten we roggebrood met haring, in geval van de achttiende van de achttiende gaan we 'Raddraaien'. De achttiende single in de achttiende jaren zeventig-bak is 'The Wall Street Shuffle' van 10CC (1974).

Waar en wanneer? Blader maar terug naar 'Het zilveren goud' van vorig jaar juni of juli. Ik haal de single in een flinke partij, zoals beloofd, bij jukeboxwinkel Twister. Ik 'verveel' de eigenaar in 1989 door minutieus door de bakken met singles te snuffelen, een stapel singles selecteren en daarna één kiezen als de aankoop van de dag. Soms anderhalf uur voor een single van een gulden. Daar heeft Bertje anno 1991 geen trek meer in en hij stemt ermee in om de zaak nog even te openen op voorwaarde dat ik minimaal een x-bedrag ga besteden. Ik geloof dat het een tientje of vijftien gulden is. Ik heb 'lekker veel' geld op zak omdat ik kort daarvoor ben geslaagd voor de LEAO en dus kan ik eindelijk eens 'boodschappen' doen bij Twister zoals ik dat in 1989 en 1990 dolgraag had gedaan. Het levert me twee singles op van 10CC: 'Rubber Bullets' met het fotohoesje en 'The Wall Street Shuffle' zonder dat accessoire. Nu weet ik eigenlijk niet eens uit mijn hoofd of die ooit een 'upgrade' heeft gehad en dat maakt ook weinig uit. De plaat is in 1991 allesbehalve mishandeld en klinkt nog altijd fantastisch.

Kevin Godley en Lol Creme zijn maatjes sinds school, Graham Gouldman en Godley gaan naar dezelfde school. Graham Gouldman speelt in 1964 met de band The Whirlwinds. Het maakt één single en gebruikt voor de b-kant een liedje van Lol Creme. The Whirlwinds gaat over in The Mockingbirds, nu met Kevin Godley in de gelederen. Godley heeft daarvoor met Creme gespeeld in The Sabres. De groep maakt een paar singles welke allemaal floppen. Gouldman gaat zich dan presenteren als liedjesschrijver en levert een paar absolute popklassiekers af in de vorm van 'For Your Love' (The Yardbirds), 'No Milk Today' (Herman's Hermits) en 'Bus Stop' (The Hollies). Godley en Creme zoeken elkaar in de zomer van 1967 weer op en maken een eenmalige single als Yellow Bellow Room Boom. 'Things Seeing Green' is een gezochte freakbeat-single. Gouldman draagt Godley & Creme aan bij de legendarische Giorgio Gomelsky die op dat moment platenmaatschappij Marmalade bestiert. Gomelsky's plannen om Godley & Creme te presenteren als een Engelse Simon & Garfunkel lopen stuk omdat het label in de financiële problemen komt. Het levert wel een single op met Gouldman als Frabjoy & The Runcible Spoon. Ook verschijnen twee liedjes op sampler-elpees van Marmalade Records dat kort daarop het loodje legt.

Eric Stewart speelt bij The Mindbenders uit Manchester, de begeleidingsgroep van Wayne Fontana. Als Wayne Fontana & The Mindbenders heeft het in 1965 een grote hit met 'Game Of Love', in 1966 scheiden Fontana en The Mindbenders elkaars' wegen en is de groep de eerste die een mega-hit mag scoren met 'A Groovy Kind Of Love'. Ik geloof dat ik dit detail al eens eerder heb verteld, maar ik blijf het een eigenaardig feit vinden. Het is aanvankelijk Lesley Gore, van 'It's My Party', dat als eerste dit lied zal opnemen, maar dan komt opeens protest van de platenmaatschappij. Een vrouw hóórt niet over 'groovy' te zingen, zo wordt geoordeeld. Waarom niet? Lesley Gore kan zichzelf wel de haren uit het hoofd trekken als The Mindbenders een vette hit scoort en dat het een jaar later reeds wordt opgenomen door een aantal vooraanstaande zangeressen. Gouldman voegt zich in 1967 bij de noodlijdende Mindbenders. Hun bassist is plotseling opgestapt en het heeft enkele contractuele verplichtingen. Gouldman maakt het laatste jaar deel uit van The Mindbenders, schrijft een paar niet-succesvolle singles en doet nog een korte Engelse tournee met de groep in eind 1968. Eric Stewart heeft het zien aankomen en is al druk met schrijven en opnemen van demo's voor een toekomstige band. Hij doet dat in de Inner City Studios in Stockport. Hij wordt eind 1968 zakelijk partner van Inner City en kort daarop verhuist de studio naar een groter gebouw. Dat gaan de mannen Strawberry Studios noemen. Over de Strawberry Studio heb ik vorig jaar augustus gepubliceerd naar aanleiding van de plaquette die de gemeente op het pand van de voormalige studio wil onthullen ('Het aard van het beitje', 21 augustus 2016). De groep gaat in 1969 een samenwerking aan met de heren Jerry Kasenetz en Jeff Katz, de baronnen van de bubblegum-pop uit de late jaren zestig. In het begin reizen de heren nog geregeld naar New York, maar dan stelt Gouldman voor om de tracks helemaal in Stockport op te nemen. Dat scheelt geld en dat interesseert de heren Kasenetz en Katz. Het toekomstige 10CC neemt zo soms in twee weken twintig liedjes op welke Kasenetz en Katz onder de meest vreemde namen uitbrengen. De mannen doen alles zelf op de platen, tot aan de dameskoortjes aan toe! Freddie Garrity doet ook mee op een plaatje en dat wordt 'Susan's Tuba', de laatste grote hit van Freddie & The Dreamers. Artistiek is de bubblegum onder het niveau voor de mannen, maar het stelt hen in staat om Strawberry Studios verder te perfectioneren.

In 1970 eindigt de deal tussen Kasenetz en Katz met Strawberry. Gouldman verhuist naar New York om liedjesschrijver te worden bij Super K, de productiemaatschappij van Kasenetz en Katz. Creme, Godley en Stewart blijven achter en formeren The Hotlegs en nog een paar bands. Ze produceren en begeleiden artiesten als Dave Berry, Wayne Fontana en Herman's Hermits en werken in 1972 mee aan de comeback-elpee van Neil Sedaka. Als dat een verkoopsucces wordt, vragen de mannen zichzelf af waarom ze het niet gewoon zélf doen. Gouldman is teruggekeerd uit New York en het kwartet neemt 'Waterfall' op, een compositie van Stewart. Hij stuurt een demo naar Apple Records en wacht maanden op de eventuele afwijzing. 'Waterfall' wordt vervolgens de b-kant van een nieuw liedje: 'Donna'. Met een vette knipoog naar Frank Zappa is dit een niet-alledaagse parodie op de doowop van de jaren vijftig. Er is maar eentje zó gek dat die het wil uitbrengen en zijn naam is Jonathan King. 10CC is in 1972 de nieuwe aanwinst voor King's UK-label. Over de oorsprong van de naam bestaat onduidelijkheid. Dat 10CC zou staan voor de hoeveelheid zaad dat vrijkomt bij een mannelijke ejaculatie is een legende welke door menigeen wordt weerlegd. Je moet van goede huize komen om 10CC te produceren en het is jaren vóór Viagra.

Tijd voor een sprongetje in de tijd want 10CC schrijft én leest als een spannend jongensboek. Op 15 juni 1974 verschijnt in Engeland 'The Wall Street Shuffle' op single. Het is de best verkopende single van de elpee 'Sheet Music'. In Engeland bereikt het een tiende plek. Niets vergeleken bij Nederland waar het op nummer 1 komt. Anni-Frid Lyngstad, beter bekend als Abba-zangeres Frida, neemt een Zweedstalige interpretatie op van het nummer. Tekstdichter Owe Junsjö kan niets met de oorspronkelijke tekst en maakt er 'Guld och gröna ängar' van. 'Goud en groene weide' is het andere uiterste van het hectische Wall Street maar het liedje verschijnt op in 1975 op haar solo-album. Persoonlijk is 'The Wall Street Shuffle' best wel een soort van favoriet. Dan moet ik erbij zeggen dat ik sowieso erg ben gecharmeerd van de 10CC-singles uit de midden jaren zeventig. Het is altijd weer lastig om eentje uit te kiezen in 'The Vinyl Countdown - The 7" Collection' en niet zelden maak ik er een 'trouble shot' van (drie liedjes back-to-back). 'The Wall Street Shuffle' is vaak één van de drie ingrediënten.

Tot slot kan ik mededelen dat Holger Czukay is overleden, voormalig lid van de krautrockband Can. Drummer Jaki Liebezeit is hem eerder voor gegaan en die heb ik te gast gehad in de 'Dodenrit' (23 januari 2017). Hoewel Czukay weer een ander verhaal heeft dan Liebezeit wordt het teveel het gevoel van een 'dubbel' bericht zo binnen een jaar. Morgenavond verwacht ik meer aandacht te besteden aan Czukay in 'Afterglow'. Op Soul-xotica krijgen jullie morgen een 'Eretitel'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten