Tienduizend

Ik geloof dat het me een jaar geleden eveneens is overkomen rond deze dag, maar ik heb vandaag een vrije dag gehad. Blijkbaar biet genoeg post om me helemaal uit Uffelte te laten komen. Een jaar geleden moet ik volgens het schema in de sortering en sta eigenlijk in de startblokken als mijn collega me belt. Of ik vrij wil? Een jaar geleden heb ik het gevierd met een flinke fietstocht op de 'gewone' fiets, maar vanmiddag stap ik wederom op de Pioneer. Ik hoef immers maar vier kilometer tot de tienduizend. Toch wil ik de tienduizend op een 'mooie' plek bereiken en het is in eerste instantie het plan om naar Meppel te gaan. Langs de rijksweg betekent dit dat ik voorbij Havelte over de tienduizend ga. Toch is het een beetje 'alledaags'. De ambitie van Meppel komt al een beetje op de tocht te staan als ik besluit het over een andere boeg te gooien. Binnen vier kilometer ben ik op een pad, vlak buiten Uffelte, waar ik nog nóóit eerder ben geweest!

Deze dag is sowieso erg bijzonder voor mij. Het is vandaag acht jaar geleden dat ik met de fiets over de kop ben geslagen. Een hersenschudding tot gevolg. Nadat ik het half jaar daarvoor bijna had 'gezweefd', zorgt de klap op 20 september 2009 (20-09-2009) ervoor dat ik weer met de benen op de grond sta. Sindsdien 'vier' ik de dag als mijn oudejaarsdag. Dat is eigenlijk ook best een beetje onbewust ontstaan. Het is in 2010 eigenlijk twee dagen later als ik de dag vier. In 2011 zal ik het uitgebreid vieren in Keulen als mijn pinpas wordt ingeslikt. De jaren erna doe ik nog een aantal 'speciale' dingen op 20 september, maar vooral de laatste jaren is de traditie aan het verwateren. Totdat je kleine kadootjes krijgt als dit telefoontje van vanmorgen. Lekker ongedwongen 'cruisen' op de Pioneer is wellicht de meest ultieme manier voor mij om zo'n dag luister bij te zetten. Het is minder dan dat ik doe op een dag als woon-werkverkeer, maar het is dubbel en dwars genieten!

Ik zal in juni bijna een bericht hebben gespendeerd aan het evenement. De Klaverblad-fietstocht is een jaarlijks terugkerend evenement in Uffelte, maar ditmaal pakt het groots uit. Maar liefst twee dagen met meerdere tochten op meerdere afstanden, zowel voor fietsers als wandelaars. Nee, ik vind het niet nodig om dit evenement van promotie te voorzien. De reden waarom ik erover wil schrijven is eigenlijk 'woede'. Op de posters wordt de omgeving 'het groene sportpark' genoemd. Uffelte en omgeving is géén sportpark! Natuurlijk, voor de fietsers glooit het landschap enigszins en er liggen kilometers aan wandelpaden door het bos en over de heide. Bij een sportpark denk ik meteen aan fanatieke sporters die nergens oog voor hebben en alleen maar met het verbeteren van hun eigen prestaties bezig zijn. In principe is iedereen welkom in Uffelte en omgeving, maar laat deze lui graag op Papendal. Drenthe heeft een reputatie hoog te houden als fietsprovincie. Het uiterste westen doet niet onder voor het uiterste oosten, zoals ik een paar weken geleden heb mogen concluderen. Toch even terug naar dat evenement. Ik kom de vrijdagavond uit Meppel fietsen en maak een toeristisch rondje. Vanaf Ansen zal ik naar Rheebruggen, maar zie plotseling op tegen de beroerde klinkerweg door het buurtschap. Via asfaltwegen zet ik zodoende koers naar een andere ingang van Uffelte: De oversteek bij het wegrestaurant Frederikshaven. Dichtbij Uffelte staan de eerste (tijdelijke) fietsroute-bordjes en tot mijn grote verbazing zie ik dat je vlak voor de stenen brug linksaf kan. Er staat zelfs een hagelnieuw 'fietspad'-bordje. Of ik moet me ontzettend vergissen óf het fietspad bestaat officiëel pas sinds dit weekeinde. Het is inmiddels twee maanden later en nog steeds ben ik dit paadje nog niet ingefietst. Nu hoef ik slechts vier kilometer tot de tienduizend en zou ik het op dit stukje kunnen bereiken.

Het is een zeer smal paadje vanaf de brug. Er ligt her en der wat groenafval na de storm van vorige week en het heeft hier blijkbaar ook geregend in de afgelopen weken. Na iets minder dan een kilometer kom je langs een paar bankjes en iets dat op een strand lijkt. Ik begin te twijfelen. Ik meende dat de 'zwemvijver' juist de andere kant op was? Afijn, in deze bocht tikt de kilometerstand van 9998 naar 9999. Het is dan ook afgelopen met het smalle paadje. Het wordt een breed zandpad dat flink is mishandeld door trekkers en ander zwaar materieel. Flinke plassen waarbij ik zo nu en dan moet afstappen. Even vermoed ik dat ik 'lopende' de tienduizend zal over gaan, maar nee... ik zit na een plas net weer in de harde stoel als 10000 op het display verschijnt. Even later zijn mijn vermoedens bevestigd: Het komt uit bij de eerste bocht voor Rheebruggen. Meteen een leuk idee voor een zondag in de herfst? Het is een stevige wandeling, maar met muziek en thermoskan koffie zie ik het wel zitten.

Wat wil ik in Meppel? Tja, het is 20 september en eigenlijk wil ik dat memoreren met een paar singles van de kringloopwinkel. Deze gaat echter om vijf uur dicht en het is na vieren als ik in de buurt van Ansen ben. Omdat je niet kan pinnen bij de kringloop moet ik eerst dus ook nog langs een bank voor contant geld. Dampvloeistof kan ik morgen desnoods ook halen en ik zou graag voor half zes weer in Uffelte willen zijn zodat ik nog eieren kan halen. Deze plannen maken dat ik Meppel niet zal bereiken deze middag. Ik ga op een bepaald ogenblik rechts in de hoop dat dit mein Havelte brengt. Een beetje stom natuurlijk want het is de Anserweg naar Uffelte. Bijna fluitend fiets ik een stukje terug en fiets nog immer toeristisch naar Havelte. De kringloop is al dicht. Ik doe boodschappen, haal geld uit de muur en eet een saucijzenbroodje op een bankje. Ik moest niet vergeten om teflon te kopen en dat kan mooi even hier in Havelte. Ook beloof ik mezelf een luxe schepijsje, maar dan red ik het niet om op tijd bij de eierboer te zijn. Ik kies eieren voor mijn... euh... ijs en sla de koude lekkernij vandaag over.

'You're The Best Thing That Ever Happened', speelt in mijn hoofd als ik vanaf huis fiets en het zal deze middag de 'soundtrack' zijn. Ik weet dat het iets met Paul Weller van doen heeft en ik moet het even Googlen: 'You're The Best Thing' van The Style Council dus. Ik wil niet ontzettend 'ziek' klinken, maar ik draag het nummer graag op aan de Pioneer. Uffelte heeft een verandering teweeg gebracht, maar poets de invloed van de Pioneer ook niet uit. Comfortabel en snel. Op een gewone fiets van Uffelte naar Meppel is al gauw een uur als jezelf niet in het zweet wilt werken. Op de Pioneer doe je het in een half uur en dan zweet je evenmin. Ik heb eerder wel eens zoiets gehad van: 'Bah, moet ik eerst nog helemaal daar naartoe fietsen', maar dat is een gevoel dat onbekend is op de Pioneer. Tienduizend kilometer waarvan iedere tienduizendste een plezierige duizend meter is geweest. En er gaan nog velen volgen!