Het einde lijkt nog lang niet in zicht? Ach, wat ik eerder heb geschreven: Ik had vijf jaar geleden ook wel deze serie kunnen beginnen, want er sterft iedere week wel iemand met muzikale faam uit het verleden. 2015-2016 kenmerkt zich meteen al door een paar grote namen: Denken we aan Lemmy, David Bowie, Glenn Frey en Maurice White. Nu zou het logisch zijn geweest om de laatste op te nemen in de 'Dodenrit', maar... gisteravond ontdekte ik het overlijden van een echte 'underdog', een 'unsung hero' die compleet ondergesneeuwd is geraakt in het massale verdriet rondom de heldhaftige Earth Wind & Fire-drummer: Dan Hicks. Ik ken Dan Hicks & His Hot Licks van een 'popweetje'. Hicks heeft namelijk de originele 'I Scare Myself' opgenomen, waarmee Thomas Dolby in 1984 een grote hit heeft. In de touringcar is niet alleen ruimte gereserveerd voor supersterren, ook een cult-held als Dan Hicks mag zijn plaats nemen in dit vervoermiddel. Dan Hicks is zaterdag overleden op 74-jarige leeftijd.
Daniel Ivan Hicks wordt op 9 december 1941 geboren in Little Rock in de staat Arkansas. Zijn vader, Ivan L. Hicks, werkt voor de Amerikaanse defensie en dus verhuist de familie regelmatig. Uiteindelijk zetelt de familie zich in Santa Rosa, iets ten noorden van San Francisco, in zonnig Californië. De jonge Dan pakt in eerste instantie de drumstokjes op en speelt snaredrum in de mars-band van zijn school. Als achttienjarige maakt hij zichzelf eigen op de gitaar en duikt de folk-scene in van San Francisco. Toch doet hij de gitaar in de koffer als de band The Charlatans een drummer zoekt. Hicks wordt in 1965 lid van deze legendarische band.
Legendarisch? Ja, niet bepaald in de jaren zestig, maar pas in de jaren tachtig wordt de muziek van The Charlatans ontdekt door het 'grote' publiek. The Charlatans geldt als één van de betere psychedelische Westcoast-groepen van haar tijd. In 1967 verlaat hij de groep om de gitaar weer op te pikken en een band te formeren: Don Hicks & His Hot Licks. Hij wil een violist in de groep hebben en eerst valt de keuze op David LaFlamme. Deze vertrekt echter in 1968 om zijn eigen groep te beginnen: It's A Beautiful Day. Hicks neemt daarop 'Symphony' Sid Page in dienst, een jazz-violist. Sherry Snow en Christine Gancher doen de zang, Jon Weber bespeelt gitaar en bassist Jaime Leopold maakt de groep compleet. Dan Hicks & His Hot Licks heeft geen drummer, wat de band een speciale plek geeft in de popcultuur van San Francisco. In 1969 neemt deze bezetting de elpee 'Original Recordings' op voor Epic. Twee jaar later ligt deze formatie van The Hot Licks op zijn achterste. Page en Leopold blijven hem vergezellen, verder bestaat de tweede versie van The Hot Licks uit zangeressen Naomi Ruth Eisenberg en Maryann Price. John Girton is de nieuwe gitarist. Deze bezetting maakt drie albums en op de laatste, 'Last Train To Hicksville', doet zelfs een drummer mee. De redactie van Rolling Stone 'ontdekt' de groep en een gouden toekomst ligt aan de voeten van The Hot Licks. Hicks, eigenwijs als altijd, heeft dan een besluit genomen: Hij ontbindt The Hot Licks en gaat verder als solist.
Het Hilversum 3-publiek heeft hem nooit opgemerkt en heeft hem nauwelijks gemist in de jaren zeventig en tachtig. Toch is Hicks een beetje 'onzichtbaar' in deze periode. The Charlatans wordt intussen herontdekt en als Hicks in 2000 het album 'Beatin' The Heat' wil opnemen, staan de 'vrienden' in de rij bij de studio. We zien Elvis Costello, Rickie Lee Jones, Bette Midler, Tom Waits en Brian Setzer. Het wordt echter geen Traveling Wilburys-vertoning waarbij de 'grote namen' de overhand gaan spelen, Hicks houdt alles keurig in de hand en is de uiteindelijke ster van het album. Tien jaar eerder heeft Dan enkele reünie-optredens gedaan met de originele Hot Licks en speelt sinds 1993 met zijn groep The Acoustic Warriors. In de nieuwe eeuw is er zelfs weer sprake van een nieuwe Hot Licks-formatie. Uitstapjes naar de jazz maken van Dan Hicks een bijzondere artiest. Hij treedt nog regelmatig op, ook nadat hij te horen heeft gekregen dat hij kanker heeft. In 2014 krijgt hij de diagnose van keelkanker. In maart van het vorige jaar laat hij weten eveneens leverkanker te hebben opgelopen. Zaterdag is hij hieraan bezweken. Hicks is 74 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten