dinsdag 15 oktober 2024
Week Spot: Wayne Spence & Smiling Faces
Zoals de zaken er nu voor staan, ga ik komend weekend maar liefst twee afleveringen doen van 'Do The 45'. Hoewel ik me op zichzelf niet heel erg 'down' voel, heb ik ook geen behoefte om overmatig lollig te zijn en dat is toch wel nodig voor de seventies-show op de vrijdagavond. Het verrassingseffect is een onderdeel van 'The Vinyl Countdown' en dat zou zomaar opeens een emotionele reactie kunnen opleveren. Om dit uit de weg te gaan doe ik tweemaal 'Do The 45' dit weekend en dat helpt me ook een eind verder in 'The 2024 Collection'. Zaterdag zal grotendeels in het teken staan van nieuwe aanwinsten en een paar labels met de letter M. Dat bevat al de Week Spot van L.J. Johnson van twee weken geleden en dus kies ik eentje uit de lijst van komende zondag. Dan kom ik uit bij de curieuze single van Wayne Spence & Smiling Faces. Een toevalstreffer in de kringloopwinkel in Meppel en een regelrecht koopje. De mijne kost niet meer dan een euro en wellicht minder maar staat voor stevige bedragen op de verschillende websites. 'Thank God For Peace' van Wayne Spence & Smiling Faces is allesbehalve toepasselijk in deze tijd maar mag desondanks de Week Spot zijn.
Qua vondst valt hij voor mij in de categorie van 'Train Is Coming' van Ken Boothe welke ik in 2003 in een kringloopwinkel in Staphorst tref. Het is de enige reggae-single in het aanbod en tevens de enige uit vervlogen tijden, hoewel het lijkt alsof het een latere bootleg is. Het is een van de laatste vrijdagen dat ik in Meppel aan het werk ben. De post is in een oogwenk verdwenen en dan ga ik even langs bij de 'nieuwe' kringloopwinkel op het Meppeler industrieterrein. Veel jaren tachtig en gewijde muziek uit de jaren vijftig en zestig en van Hollandse makelij. Dan opeens deze aparte Amerikaanse single. Het is een pure gok en ik verwacht er niet veel van. Eenmaal thuis blijk ik goed te hebben gegokt want de plaat staat her en der als 'gospel funk' te boek. Het is op zijn minst uptempo en nergens te vergelijken met de rest van het religieuze repertoire in de kringloopwinkel. Het nummer groeit binnen enkele weken en ik zou me nu geen leven zonder de plaat kunnen voorstellen.
Uiteraard is de plaat slecht gedocumenteerd maar na enig speurwerk kom ik uit op de site van Buckeye Beat. Dat is een oude website welke tracht alle artiesten en bands uit de staat Ohio samen te brengen. Dan specifiek over de jaren vijftig, zestig en zeventig. Dat vertelt ons dat Wayne Spence afkomstig is uit Cleveland in Ohio en twee singles uitbrengt op zijn eigen Peace-label. De eerste single is 'Love's Stronger Than Hate' en verschijnt in 1971. De opname wordt gemaakt met in de legendarische Boddie-studio en wordt uitgebracht als The Love Generation. Twee jaar later neemt Wayne Spence een nieuwe versie op van het nummer. Het krijgt wel een catalogusnummer mee in het archief van Boddie maar er zijn vraagtekens of de plaat daar is opgenomen. Er zijn in ieder geval geen proefpersingen op Boddie bekend. Het label vermeldt wel QCA. Het is nu dan de b-kant van 'Thank God For Peace' en voor deze release heeft The Love Generation de naam veranderd in Wayne Spence & Smiling Faces. Dit zijn de enige twee releases die zijn gedocumenteerd door Buckeye Beat.
Wayne en zijn gevolg voelen zich bijna euforisch. Na een jarenlange zoektocht hebben ze eindelijk vrede gevonden en gaan er alles aan doen op dit vast te houden. Het moet in een vlaag van onoplettendheid zijn geweest dat het goedje uit de handen is geglipt. Je wordt meteen opgesloten als je anno 2024 de Here dankt voor vrede op aarde. Volgens Buckeye Beat is de plaat uitgegeven in april 1973.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten