Singles round-up: oktober 3

Gisteravond is het niet meer gekomen van publiceren maar het plan ligt meteen al klaar. Ik heb zondag aangekondigd een paar dagen afwezig te blijven op sociale media en ook chatrooms en dergelijke te mijden. Welnu, daar is niets van terecht gekomen. Ik check weer geregeld mijn Facebook en ben zowel gisteravond als vandaag gewoon in de radio-chatrooms geweest. Eigenlijk voelt het ook wel goed om stukje bij beetje de draad weer op te pakken. Gistermiddag ben ik op de fiets naar Dwingeloo geweest voor de Albert Heijn. Als ik eerder was gegaan, had ik midden in de jaarmarkt terecht gekomen. Terug ben ik 'gewoon' door het bos naar Ansen gefietst. Gewoon tussen aanhalingstekens omdat dit een gebied is waar menigeen tientallen of honderden kilometers voor aflegt om hier de vakantie door te brengen. Het is echter niet interessant genoeg voor een 'Diagonaal zeven letters'. Ik heb wel ambitieuze plannen voor morgen. Voorlopig zal ik jullie bezig houden met de Week Spot, eventuele fietstochten en... de 'Singles round-up'. Buiten de twee afleveringen met de resterende singles van Mark komen de nieuwe releases binnendruppelen, heb ik een 'soul pack' besteld bij Rarenorthernsoul en heb ik ook nog een tiental singles liggen die ik twee weken geleden in Havelte heb gekocht. Vanavond eerst het derde deel van de partij van Mark en de singles die het komend weekend aan bod komen in 'Do The 45'. Nog altijd in de alfabetische volgorde van de platenlabels klim ik vandaag van Mercury naar RCA.

* Roy C.- Every Woman Has A Right (US, Mercury, 1976)
Als Mark iets aanbiedt van Roy C. heb ik werk te doen. Ik moet dan 45cat en Discogs controleren als ik niet door de verschillende platenkoffers wil. Zo ook bij deze van Roy C. en wat blijkt? Ik heb hem nog niet. De beste man neemt inmiddels een flink deel van mijn koffers in. 'Every Woman Has A Right' is een lekker upbeat nummer met een feestelijke groove en uitbundige blazers en zangeressen. Natuurlijk is het allemaal erg ongeloofwaardig: Roy C. die opeens opkomt voor de rechten van vrouwen nadat hij ze jaren lang als oud vuil heeft behandeld in zijn nummers. Het is duidelijk 'tongue-in-cheek' want tegen het einde zingt hij zelfs dat het helemaal prima is als een vrouw met een andere man slaapt terwijl haar eigen man aan het werk is. De b-kant heeft hetzelfde arrangement. 'Don't Stop Short Of Satisfaction' is echter iets meer ingetogen. Opnieuw twee uitstekende kanten van de Roy. Hij heeft me nog niet teleur gesteld in de afgelopen jaren.

* Blinky- I Wouldn't Change The Man He Is (US, Motown, 1968)
Eerder dit jaar heb ik een single gekocht van Blinky onder haar volledige naam: Blinky Williams. Dat is een nummer op het Reprise-label uit de midden jaren zeventig. In de jaren zestig is Blinky één van de zangeressen die zonder al teveel succes platen zal maken voor Motown. Ze wordt in de Northern Soul herinnerd vanwege haar samenwerking met Edwin Starr. Volgens mij heb ik de single gereserveerd voor de b-kant maar de a-kant lijkt op papier interessanter. 'I Wouldn't Change' is een compositie van Ashford & Simpson en dat zit altijd snor. Een klein walsje maar met ingebouwde klasse en het komt Blinky tot uit de tenen. 'I'll Always Love You' op de keerzijde komt uit de pen van Ed Cobb en opnieuw een vocaal hoostandje van mevrouw Williams maar ook een 'ouder' geluid. Het heeft 1964 op het label maar dat is een Motown-dingetje en wijst erop dat het nummer voor het eerst is gepubliceerd bij het label. Ik vind ze beide even goed en moet dus een keuze maken voor komende zondag welke kant aan bod komt in de show. 'Wish me luck'!

* Major Lance- I Never Thought I'd Be Losing You (UK, Motown, 1978)
Over artiesten gesproken die geen kwaad kunnen doen bij mij. Major Lance beleeft in 1978 ook een kortstondig verblijf bij Motown, maar hij neemt een vracht aan artiesten mee uit Chicago. Zo zien we de namen van Otis Leavill, Marvin Smith en Barbara Acklin terug komen op het label. Major Lance staat voor een klasse apart. Het label liegt niet en toont ons echt het Motown-logo, maar in principe had deze plaat ongewijzigd op ieder ander label kunnen worden uitgebracht. Er is geen typische Motown-sound op deze single maar een uiterst stijlvolle song met een lekkere groove zonder dat het overdreven disco is. De b-kant heet 'Chicago Disco' en klinkt wel een beetje simpel maar opnieuw weer niet als Motown. Het is meer als een a-kant van de Detroit Emeralds.

* John Simmons- I Wanna Be Closer (US, Nefer, 1979)
Dit is wel de officiële b-kant dus ik vermoed dat de a-kant dan typische disco moet worden. 'I Wanna Be Closer' is overheerlijke midtempo en klinkt een beetje ondergeproduceerd. Dat geeft het een zekere charme en brengt de vocale talenten van Simmons verder naar de voorgrond. 'Safe' op de a-kant is meer upbeat maar niet echt de standaard disco. Ook dit klinkt enigszins 'lo-fi' maar niet zo fijn als 'Closer'. Dat blijft de betere kant van de twee.

* The Lovers- Someone (US, Philips, 1966)
'Someone' klinkt alsof de klok in 1962 stil is blijven staan want het is feitelijk doowop in een arrangement uit de midden jaren zestig. Het past in het straatje van The Impalas en dat is geen slecht ding. Toch wil Philips in 1966 graag dat 'Do This For Me' wordt gepromoot als a-kant en vanzelfsprekend gaan we ook deze kant beluisteren. Het begint met sfeervolle close harmony-zang maar verzandt dan in een snelle beat welke het goed zal doen op de Northern Soul-feesten in Engeland maar voor mij niet boven het maaiveld uitsteekt. 'Someone' is een toppertje in mijn boek.

* Jimmy Taylor- My Woman (US, Pompeii, 1968)
Dezelfde Jimmy Taylor als van 'Jealousy' uit de jaren tachtig welke ik eveneens in de koffers heb staan. 'My Woman' is soulvolle blues en een nummer dat helemaal past in de 'Carib'. De a-kant is echter 'At The Crossroads' ea dat is ook zeker niet slecht. Het is zelfs minder blues dan dat ik had verwacht. Ik denk zelfs dat het mijn favoriete kant word.

* Evelyn King- The Other Side Of Love (UK, RCA, 1981)
Tot slot de b-kant van de Engelse persing van 'I'm In Love', een nummer dat ook een release krijgt in ons land. Ze heeft de champagne even verwijderd uit haar naam. Deze b-kant is zeer smakelijke post-disco met een lekker catchy refrein. 'I'm In Love' is daarentegen een heuse dijenkletser en dus is de keuze minder reuze dan gedacht. Ik ga helemaal voor het stijlvolle 'Other Side'.