Het is allemaal mogelijk op Soul-xotica en binnen de grenzen van de Week Spot: Deze week een plaatje waar ik decennia lang een gruwelijke hekel aan heb. Dan is het ongeveer een jaar geleden als ik mijn totaal afgedraaide Nederlandse Philips-single draai in 'The Vinyl Countdown' dat het kwartje begint te vallen. Een paar weken later, inmiddels is het 2024, hoor ik het nummer op RTV Drenthe en dan dringt het pas echt tot me door. Als je niet zou weten dat het een stel roomblanke muzikanten zijn, zou het zomaar sweet soul uit de vroege jaren zeventig kunnen zijn. Denk aan The Persuaders, Executive Suite of Blue Magic. Kort daarna biedt Mark de Engelse persing aan en dan ben ik vlug bereid. En waarom heb ik nu eigenlijk een hekel aan het nummer? Tja, dat is de associatie met de bassist, maar dat heeft natuurlijk helemaal niets van doen met de kwaliteit van het nummer. Ik ken 'Baby Come Back' al ruim dertig jaar maar het is niet eerder dan 2024 als mijn hart sneller gaat kloppen van het nummer. En dat plaatje mag deze week de Week Spot heten dankzij de Engelse RSO-uitgave. Omdat deze geen fotohoes heeft en een foto van een label altijd nog kan, kies ik voor de Nederlandse ter illustratie. 'Baby Come Back' van Player (1977) is deze week de kersverse Week Spot.
Player heeft een vrij interessante geschiedenis. Peter Beckett is een Engelsman uit Liverpool die een tweetal albums heeft gemaakt met de progressieve rockband Paladin. In 1974 trekt hij naar Amerika om met Steve Kipner Skyband te beginnen. Kipner heeft een paar jaar eerder een hit gehad met de Australische groep Tin Tin en het door de Bee Gees geschreven 'Toast And Marmalade For Tea'. Beckett is ook een blauwe maandag lid van Tin Tin. Skyband ligt al vrij snel op zijn gat en Beckett besluit in Los Angeles te blijven. Hij ontmoet J.C. Crowley op een feestje en zetten samen een band op poten. De band heet eerst Riff Raff en daarna Bandana. Het krijgt een contract bij Haven Records, de platenmaatschappij van songschrijvers Brian Potter en Dennis Lambert. Kipner is eveneens van de partij alsook ex-Grassroots-gitarist Reed Kailing. Het maakt een single maar zowel Kipner en Kailing zijn meteen vertrokken. Als Haven op de fles gaat, brengen Lambert en Potter hun artiesten onder bij het RSO-label. Met een nieuwe manager wordt Player op poten gezet en kan het duo op zoek naar andere muzikanten. John Friesen wordt de drummer terwijl Ron Moss de basgitaar mag beroeren en een deel van de zang voor zijn rekening neemt. In de herfst van 1977 gaat de band als voorprogramma op tournee met Gino Vannelli en Boz Scaggs. Intussen schrijven Beckett en Crowley een eerste hitsingle voor de groep. Player beweegt zich dan in de cirkel van wat later 'Yacht Rock' zal worden genoemd. Het is typische softrock maar met een opvallend 'blue-eyed soul'-geluid. 'Baby Come Back' verschijnt als single en is een doorslaand succes. Zelfs in Amerika wordt de band een eendagsvlieg genoemd maar dat is niet helemaal waar. 'This Time I'm In It For Love' bereikt ook nog de tiende plek in de Billboard. In de rest van de wereld is de groep nagenoeg een eendagsvlieg.
In 1978 gaat de band op tournee met Eric Clapton die zijn album 'Slow Hand' gaat promoten. Player is intussen bezig met de opnames van het tweede album en besluit dat de band nu wel meer heavy moet worden. Player wordt rock'n'roll maar verliest daardoor wel het contact met de mensen die 'Baby Come Back' naar de eerste plek hebben gekocht. Live-toetsenist Wayne Cook (voorheen Steppenwolf) stapt eind 1978 uit de band en ook Beckett houdt het even voor gezien. Player zit dan bovendien zonder een platencontract. Crowley, Moss en Friesen gaan door als Player en proberen een contract los te peuteren. Na verloop van tijd heeft J.C. Crowley er genoeg van. Hij gaat terug naar Texas en zal in de jaren tachtig uitgroeien tot een vooraanstaand songschrijver in de countrymuziek. Beckett keert in 1980 terug en met nieuwe leden Miles Joseph en Gabriel Katona neemt Player een nieuwe elpee op: 'Room With A View'. Als Polygram Casablanca Records overneemt, ontslaat het eerst de bands en artiesten die geen plaat hebben verkocht. Player is daarvan de eerste. In 1981 is de groep op sterven na dood en Ron Moss gaat het proberen als acteur. Gedurende vijfentwintig jaar, van 1987 tot en met 2012, is hij Ridge in de soap 'The Bold And The Beautiful'. Ondanks dat hij dagelijks op televisie is te zien als Ridge, blijft Ron een muzikant. In 1995 is hij bezig aan een solo-album met de hulp van Beckett als de twee besluiten het tot een Player-album te dopen. Als Moss een verkeersongeluk heeft gehad in 2012 besluit deze de rol van Ridge achter zich te laten. Een paar jaar later loopt het wel spaak tussen hem en Beckett en toeren ze apart van elkaar met bands genaamd Player. In 2018 sleept Moss Beckett voor het gerecht om uit te zoeken wie de eigenaar is van de naam en het logo van de band. Dan blijkt dat ze beide evenveel belang hebben en spreken onderling af dat ze als Peter Beckett's Player of Ron Moss' Player zullen optreden uit respect voor de fans.
Het meest recente album van de groep is 'Too Many Reasons' uit 2013 en dat is tevens de laatste keer dat Moss en Beckett hebben samengewerkt in de studio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten