De 'Singles round-up' heeft meer tijd in beslag genomen dan dat ik eerst in de gaten heb. Omdat ik vandaag plannen heb, wil ik niet al te laat naar bed en blijft het publiceren op zaterdagavond er bij. Ik heb even geen trek om de singles te zoeken uit het Week Spot Kwartet en tussen de vele 'Singles round-up'-afleveringen wil ik ook nog iets 'gezelligs' doen in de weekeinden. De kop ziet er dramatisch uit en suggereert eveneens dat ik iedere week zoiets ga publiceren. Nee, het is slechts eenmalig. Ik ben de afgelopen week vrij geweest om bij te komen van de heftige week en weer te wennen aan de normale gang van zaken. Ook ben ik nog erg vermoeid van de reis naar Denemarken en terug. Toch stel ik mezelf meteen een paar doelen: Ik wil dit weekend weer beginnen met 'Do The 45'. Als ik woensdagmiddag wil vertrekken, zie ik dat ik al een uitnodiging heb voor de bedrijfsarts voor komende dinsdag of woensdag. Ach, de rest van de familieleden zijn alweer een week aan het werk en bovendien... wat voor zin heeft het om langer thuis te blijven zitten? Ik ga dinsdag weer aan de slag. In dit bericht ga ik terugblikken op de buitenactiviteiten van de afgelopen week. In plaats van drie of vier verticale of diagonale berichten van vijf of zeven letters.
Ik heb lang geloofd dat ik het huilen zou zijn verleerd. Bij mijn beide ouders zijn nauwelijks tranen gevloeid maar wellicht ook omdat ik het zag aankomen en dat dit het juiste moment was. Vader was al ruim een jaar ziek en zou niet meer beter worden. Buiten de laatste dag om heeft hij de tijd behoorlijk pijnvrij kunnen uit zingen. Moeder was gewoon 'op' en zou, tegen haar zin, heel erg hulpbehoevend worden. Bij broer is er niet zo'n afscheid, het is in één klap afgelopen. Het 'nooit meer even over muziek praten' of 'samen schaterlachen aan de telefoon' is het gedeelte dat nu een plek heeft, maar waarschijnlijk nimmer gaat wennen. Ik heb donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag méér gehuild dan in de afgelopen vijftien jaar en op maandag lijken de tranen opeens 'op' te zijn. Maandagmiddag is het vrij koud. Ik trek de winterjas aan en fiets naar Dwingeloo. Dungen knalt 'Ta Det Lugnt' op de koptelefoon en het debuut van Roxy Music voor de terugreis. Broer heeft jaren geleden Bryan Ferry gezien en is sindsdien ook helemaal fan van de oude Roxy Music. De kou heeft ook een voordeel: Ik kan vlees en zuivel meenemen van de supermarkt zonder dat de pakken bol staan als ik in Uffelte ben. Hoewel iedere tocht in de omgeving de moeite waard is, is maandag voor mij niets speciaals. Het is op de automatische piloot over Wittelte naar Dwingeloo en terug door de bossen naar Ansen.
Woensdag lijkt aanvankelijk de mooiste dag te worden van de week. Dat is achteraf gezien toch de vrijdag geworden. Ik heb allemaal wilde plannen en kies op het laatst voor een plan C. Toch weer eens naar Hardenberg om nu wel de kringloopwinkel te bezoeken? Ik raak al een beetje laat op pad. Hoewel de tussenjas aan kan, is het bij vlagen iets té warm voor het accessoire maar op de wind wil het opeens weer koud zijn. En de wind is ook nog redelijk stevig op de kale vlakten. Ik fiets via Ansen en Ruinen naar Echten en vervolgens door naar Zuidwolde. Daar doe ik een paar boodschapjes en fiets dan via Linde naar Dedemsvaart. Voor Hardenberg is het eigenlijk voordeliger om over Drogteropslagen te fietsen maar ik volg de route van de heenweg van de vakantie. Ik wil in Dedemsvaart eerst ook wel een kringloop bezoeken. Dan zie ik de uitnodiging tot 'Robin Hoed' en daar ga ik binnenkort weer eens kijken! Vervolgens het paadje door het bos dat ik ook met de vakantie ben gefietst. Het is echter al laat op de middag als ik Hardenberg passeer en wil nog wel even verder door het bos. Bij het buurtschap en de sluis van Junne kom ik weer in de bewoonde wereld. Vervolgens fiets ik door naar Ommen. Dan heb ik wind in de rug voor het grootste deel. In Balkbrug steek ik aan voor patat, kroket en koffie en dan valt ook het duister in. Ik neem het bekende fietspad over Oud-Avereest en dan over Koekange en Oosteinde terug naar Uffelte. Het is evengoed een flink bochtje geworden!
Vrijdag is het hemels. Opnieuw raak ik een beetje laat weg maar eenmaal op de fiets ben ik meteen ambitieus. De NAP naar Appelscha en wellicht een eindje richting Fochteloo. Zoiets. In Appelscha eet ik appelgebak bij een kopje koffie en merk dan dat het reeds half zes is. Omdat er buien worden verwacht rond een uur of acht en ik mijn niet-praktische zomerjas aan heb, moet ik dat eerste plan in de ijskast stoppen. Maar het betekent niet dat we meteen naar huis gaan! Nee, ik ga over Hijkersmilde naar Oranje en steek zo over naar Dwingeloo. Ik lijk halverwege vlakbij een bui te zitten maar gelukkig houden we het droog. Ik ben klokslag acht uur weer terug in Uffelte.
Tja... en dan zondag? De vlagerige windkracht vier en naderend onheil op de vroege avond zijn ingrediënten waarom ik niet op de fiets van huis ga. Ik heb wel wat spulletjes nodig van de supermarkt en reken uit dat ik naar Havelte zou kunnen lopen en met de bus terug. Ik ben dan altijd nog vóór de regen en kan dus weer het zomerjasje aan. De wandeltocht gaat over de heide van Holtinge. Om vijfentwintig over het hele uur gaat de bus van Havelte naar Uffelte en ik nader de rand van Havelte als de bus me net tegemoet komt. Okay... dat betekent dat ik een uurtje moet vol maken. Eerst naar het tankstation voor een verse doos sigaren. Wellicht eerst een patatje met een kroket nuttigen bij de snackbar en daarna op mijn gemak de supermarkt door? Dat plan lijkt helemaal te werken en ik ben om kwart over vijf bij de bushalte. Volgens de planning is dit de laatste dag dat de bus niet via de Rijksweg kan en dus 'toeristisch' over de Ruiterweg gaat.
Morgen lijkt het wisselvallig te worden maar donderdag ziet er weer erg fraai uit. Met een beetje geluk kan dat wel eens een fietsdag worden. De foto is van de waterkering van Junne, het keerpunt voor mij op de woensdagmiddag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten