dinsdag 8 oktober 2024

Rustbui I: Blue Nile


Het is even na middernacht. Ik heb eerder vanavond al een slaapje gehad van twee uren en vrees dat er vannacht wel niet veel meer in zal zitten. Ik moet me nog scheren en de tas pakken. Gezien ik vandaag gedurende de dag nogal futloos ben geweest, denk ik dat ik dit maar in etappes doe en zo de nacht een beetje vul. Wellicht vroeg in de ochtend een schoonheidsslaapje van een uur of gewoon even languit liggen te rusten. Het besef gaat steeds meer indalen, ook al verwacht ik pas echt de klap als ik oog in oog met hem sta. Ik had eerst een aantal afleveringen van de 'Singles round-up' beloofd, maar nee... daar ben ik helemaal niet voor in de stemming. Vanmiddag heb ik een klein eindje gefietst door de bossen en op een bankje ontstaat dit idee. Ik hoef slechts drie berichten te vullen want we komen zaterdag thuis en ik verwacht dat ik een dag later in ieder geval het Week Spot Kwartet ga doen. Dan wil ik niet té ver achterop schema liggen. Er speelt vanaf zondag voortdurend een plaat in mijn hoofd en ik ben er nog niet toe gekomen hem 'live' vanaf de plaat te horen. Hij staat sinds vanavond wel op mijn mp3-speler. Mochten de emoties niet vanzelf op gang komen, dan heb ik deze prachtplaat achter de hand.

Broer volgt de Top 40 vanaf het begin van de jaren tachtig en spendeert het meeste geld aan platen en artikelen van SC Heerenveen. The Blue Nile valt ook in zijn straatje en ik weet niet of hij de volledige prijs heeft betaald of hem voor een rijksdaalder uit een uitverkoopbak heeft gehaald. Het is namelijk een 'radiohit' welke in de Top 40 niet zoveel uithaalt. Broer stapt in 1987 over op cd's. In 1992 wil ik een paar cassettebandjes opnemen en ga, zonder toestemming, door zijn singles. Hij heeft ze op alfabetische volgorde want de platen die ik nog heb, komen uit de A, B en C. Want ja, dan meldt zich niet het juiste moment om de platen terug te zetten op zijn plek en hij zou boos worden als ik het zou opbiechten. Met andere woorden: Een paar singles van broer leven al ruim dertig jaar in mijn verzameling. The Blue Nile is daar eentje van. Het is twee of drie jaar geleden als hij vertelt dat hij al zijn singles heeft verkocht. Nee toch? Ja, voor een dievenprijsje aan een opkoper. Ik had achteraf gezien het dubbele willen geven, maar dan zijn ze al van eigenaar verwisseld. Dan durf ik ook wel op te biechten dat ik stiekem The Blue Nile en nog een paar heb. Hij had deze wel eens gemist maar heeft hem inmiddels op elpee.

Het is tegenwoordig eens per jaar de afsluiter van een zondagavond 'The Vinyl Countdown'. Persoonlijk vind ik het moeilijk om een nummer hierop te laten volgen. Ik heb de overige twee kandidaten niet direct paraat maar ga ze gedurende de nacht publiceren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten