Eretitel: 'The Radio Song'

Er zijn verschillende redenen te noemen waarom ik de afgelopen twee dagen niet heb gepubliceerd, maar dat is niet van belang. Feit is dat ik vandaag maar liefst drie keer een bericht ga publiceren om weer op schema te komen. Laat me dan eerst maar de aflevering van de 'Eretitel' doen die ik donderdag heb laten liggen. Een beetje paniek om niks. Ik heb het vrijdag over het drukke rooster voor Soul-xotica, maar vergeet dat ik alleen nog een top twintig heb te gaan en dus alleen zaterdag en zondag de Top 100 hoef te publiceren. Ik heb gisteren mail gekregen van de Londense platendealer dat Divine Situation op de post is gegaan. Singles willlen nog wel eens gemakkelijk tussen de kerstkaarten door glijden, is mijn ervaring, maar een 12"? Afkloppen! Vandaag zet ik eerst driemaal een radioliedje in de schijnwerpers. De 'Eretitel' gaat vandaag over 'The Radio Song'.

3. The Parade (1968)
Deze 'Eretitel' ontstaat min of meer per ongeluk. Het komt als ik erachter kom dat ik lange tijd heb gedacht dat The Buffoons het liedje van Dillard & Clark moet hebben gecoverd. Die aanname is logisch want ik koop pas in maart 2016 de bewuste single van The Buffoons en ontdek dan het origineel daarvan. The Parade dus en zo heb ik opeens drie platen met 'The Radio Song' als titel. Dat vraagt om een 'Listen Carefully'! Ik heb gisteren de laatste 'Tuesday Night Music Club' van het jaar gedaan en begin over twee weken weer met de vaste rubrieken waaronder ook méér toekomstige afleveringen van de 'Eretitel'. The Parade is het meest 'poppy' van de drie, hoewel dat verwijt bij menigeen valt bij de nummer twee en dus eindigt The Parade vandaag onderaan deze parade van de 'The Radio Song'.

2. R.E.M. (1991)
Hoe herinner ik me R.E.M. uit 1991? 'Losing My Religion' is in eerste instantie een openbaring, maar wordt al snel stuk gedraaid. 'Shiny Happy People' brengt nog een schaarse leuke herinnering aan het vakantiewerk in de polder. Klasgenoot Epke zegt het woord 'commerciëel' met een enorm vies gezicht en dat is altijd het geval als R.E.M. aan bod komt. Verder is het een stortvloed aan releases die je amper kan bijhouden als de band slechts een klein onderdeel is van de muziekbeleving. 'The Radio Song' mis ik in eerste instantie en leer ik eigenlijk ook pas in 2015 goed kennen. Wolfman Radio is dan net begonnen met de eigen app voor de mobiele telefoons en tablets en twee collega's flansen daarvoor een jingle in elkaar welke 'The Radio Song' als basis heeft. Omdat ik rond dezelfde tijd ook 'Near Wild Heaven' op single tref, kan de ontdekkingstocht omtrent R.E.M. jaren later toch nog plaatsvinden. Eindconclusie: Is R.E.M. met 'Out Of Time' commerciëler dan op vorige albums. Ik denk van niet, buiten dat het is uitgebracht door een véél grotere platenmaatschappij. Ik denk dat de tijd rijp was voor een doorbraak en daar is helemaal niets mis mee in mijn optiek.

1. Dillard & Clark (1969)
Ja, dat zijn de lolbroeken op de foto. Doug Dillard en Gene Clark. Clark heeft dan enige tijd deel uitgemaakt van The Byrds, een band die heeft getracht iedere muzikale stijl aan te tikken. Clark is desondanks vooral een country-man en omdat dit genre onderbelicht raakt bij The Byrds, gaat hij op zoek naar een volgend avontuur. Hij mist daarmee de 'comeback' in de country in de vroege jaren zeventig. Samen met Doug Dillard uit The Flying Burrito Brothers maakt hij een stuk of wat uitstekende albums met pure roots-muziek. De VPRO wijdt een special aan Dillard & Clark én The Byrds en dat levert beide welkom succes op in ons land. Voor mij is Dillard & Clark het 'geluid' van de zaterdagavonden in 2008 en 2009. KRO zendt dan een programma uit met alleen maar album-tracks, 'Deja Vu', en ook ik draag enkele nummers en albums bij aan de show. Zo maakt 'The North Star Grassman And The Ravens' van Sandy Denny een zegetocht door de 'Eregalerij' op mijn aandragen, maar ook 'The Fantastic Expedition Of Dillard & Clark' staat in deze lijst. Gene Clark is een ondergewaardeerd verhalenverteller en omdat ik van 'underdogs' hou, mag die vandaag op 1 in de 'Eretitel'.

Als... ik een 'Eretitel' doe deze donderdag. alleen 'als'... dan gaat het driemaal om... 'als'.