Blauwe Bak Top 100: 50-41

Normaal gesproken publiceer ik op donderdag de 'Eretitel', maar ik ga dat bericht even 'sparen'. Wanneer de singles uit Schotland arriveren, wil ik deze met een bericht vereren en dat terwijl volgende week aardig is volgeboekt met onder andere 'Het zilveren goud'. Vandaag ga ik dus verder met de Blauwe Bak Top 100. Slechts negen platen op de foto (van een paar weken geleden) en dat is nog steeds zo. Eis en wederdienende komt de nummer 50 komende maandag officiëel uit en dan is het maar net hoeveel prioriteit dat pakket vanuit Engeland heeft. Ik hoop hem voor 30 december te hebben. Volgende week zaterdag, de 23e, draai ik de onderste vijftig in 'Do The 45' en de dertigste de top vijftig. Beide keren begint de show om elf uur 'onze' tijd en ik verwacht dat het wél vier uren in beslag gaat nemen. Nu eerst de nummers 50 tot en met 41 zodat ik nu meteen kan beginnen met het schrijven van de aflevering van morgen...

50. Born Again-The Divine Situation (UK, Moton, 2017)
Het is dankzij deze nummer 50 dat ik de uitzending op Wolfman Radio heb uitgesteld tot de laatste twee zaterdagen van het oude jaar. Sinds een paar edities is de nummer 50 een ‘speciaal’ nummer. Het begint met spouge-platen van Barbados welke eigenlijk geen plaats kennen in de Blauwe Bak, maar die ik desondanks wil noemen. Vorig jaar stond hier de 12” van Minnie Riperton en dit jaar is het zelfs een 12” die op 33 toeren moet worden afgespeeld. Greg introduceert dit nummer naar zijn luisteraars in juli, nadat de plaat een zegetocht heeft veroorzaakt op het Glastonbury-festival. Hij gaat op zoek naar een platenlabel om het uit te brengen en komt dan uit bij dance-label Moton. Alleen… de plaat loopt vertraging op bij het persen waardoor de verschijningsdatum van 20 november naar 4 december en nu naar 18 december gaat. Met de kerstdrukte wordt het dus ‘kiele kiele’, maar ik heb inmiddels een digitale ‘rip’ als het niet mocht lukken. Veruit de beste nieuwe gospel-release van dit jaar en eentje waarbij ik niet kan wachten totdat ik hem van vinyl kan draaien.

49. I Can’t Stop Dancing-Archie Bell & The Drells (US, Atlantic 45-2534, 1968)
Zie het verhaal van Thelma Houston, hier is opnieuw een voorbeeld van een opvolger die net zo klinkt als zijn voorganger en waarmee de platenmaatschappij ‘goedkoop wil scoren’. Toch is ‘I Can’t Stop Dancing’ op zichzelf staand niets minder dan ‘Tighten Up’. De plaat is nog maar net binnen als ik de Blauwe Bak Top 100 van 2016 samen stel en dan krijgt ‘Tighten Up’ voorrang. Dit jaar mag ‘I Can’t Stop Dancing’ alsnog. Verder zijn de nummer 48, 47 en 46 plaatjes uit 2016 die alsnog mee gaan in de Top 100 over 2017.

48. Let The Good Times Roll-Joe Simon (US, Spring SP 166, 1976)
Ik mis De Tafel nog steeds heel erg. Het was altijd een leuk uitstapje op vrijdagavond na het werk, eens in zoveel weken. Even kijken welke platen Bart nu heeft toegevoegd aan de handel. Helaas komt de winkel niet terug. Bart is onverminderd actief op Discogs en wellicht ga ik volgend jaar nog eens ‘boodschappen’ doen, maar de verrassing als bij de jaren tachtig-singles is iets dat ik mis. Joe Simon is één van de laatste Blauwe Bak-koffer-platen die ik bij De Tafel haal. In januari koop ik nog wel een paar soul-singles bij hem, maar dat is niet Koffer-waardig. Joe Simon is met dit nummer in aanzien gegroeid dankzij de vaker genoemde ‘Vakantiemixen’. Het styreen is erg teer, maar ik doe mijn best om hem zo goed mogelijk te laten klinken. Wellicht ooit nog eens een Europese persing opsporen?

47. This Time-Family Connection (US, Jabali JA 100, 1971, re: 2013)
In maart 2016 koop ik een aantal ‘minder interessante’ singles uit de ‘Eccentric Soul’-serie van Numero bij Rarenorthernsoul. Minder interessant voor de handel van de dealer, maar bijzonder aardige aanvullingen voor wie Sweet Soul en Modern Soul kan waarderen. Family Connection is mierzoete Sweet Soul welke me na bijna twee jaar nog steeds laagjes kippevel oplevert. Of de plaat heeft gespeeld in 2017? Ja, enkel middels de ‘Vakantiemixen’ uit 2016, het is de schoonheid van het plaatje dat het zo hoog heeft gebracht.

46. Sunshine-Jackson Souternairs (US, Malaco MAL 2068, 1980)
Een zonnig plaatje op het Malaco-label? Nee, het is geen eerbetoon aan de zon, het beschrijft de komst van de Here dat met een zonnestorm gepaard zal gaan. Juist, het is echt gospel! Jackson Southernaires (met extra ‘e’) is dan al een paar decennia actief met het verkondigen van de goede boodschap op labels als Song Bird, maar tekent in 1980 bij het blues-label Malaco. De a-kant ligt er heel zwaar bovenop, maar mijn voorkeur gaat uit naar dit midtempo ‘Sunshine’. Een grotendeels onontdekt kantje en net zo goed als dat de Southernairs een missie hebben, vind ik hier eveneens een missie. Een plaat die goed past in zowel gospel als in ‘laidback modern soul’.

45. Please Stay-The Ivories (UK, Wand WND 1152, 1966, re: 2015)
Ebay maakt zich niet zo druk over de authenticiteit van de aangeboden waar, Discogs is het laatste jaar vooral ten strijde gekomen. De nummer 45 (als b-kant van een nummer van The Masqueraders) staat wel in de database van Discogs, maar mag niet te koop worden aangeboden. Gelukkig hebben we dan nog Ebay waar de single in overvloed is te vinden voor uiteenlopende prijzen. Ik zou proberen om niet meer dan vijf pond te betalen, gezien Soulful Records hem lange tijd voor drie pond heeft verkocht. Wat is er nu eigenlijk mis met zo’n plaatje? De huidige eigenaar van Wand/Scepter zou een leuk centje kunnen verdienen als die de plaat een officiële heruitgave zou gunnen. Als je kijkt wat een legale Soul City van tien jaar geleden tegenwoordig doet in de handel? Dat heeft geen interesse en dus worden twee cd-rips samen geperst op een single en is deze voor een leek meteen goed te herkennen als een nieuwe uitgave. Dat wordt weerspiegeld in de prijs, want voor een origineel betaal je al snel een paar honderd pond. Toch heeft Discogs ze in de ban gedaan en moest ook deze van Ebay komen.

44. Full Of Fire-Shalamar (US, Solar YB-12152, 1980)
De kersverse Week Spot, het verhaal kunnen jullie bij woensdag vinden.

43. It’s Your Thing-Dennis Coffey & The Lyman Woodard Trio (US, Maverick MA 1007, 1969)
Ik moest Dennis Coffey nog eens in een apart bericht hebben. De single gaat mee uit nieuwsgierigheid en even neig ik naar de b-kant, ‘Rose Rouge’. Als ik de ‘Vakantiemixen’ ga opnemen, kies ik echter toch voor ‘It’s Your Thing’ en dat klinkt opeens ontzettend fijn! Coffey is een gitarist en doet hier een cover van het nummer van The Isley Brothers met een fuzz-effect. Het swingt als een trein en brengt de plaat bijna in de top veertig, iets dat ik lange tijd voor onmogelijk heb gehouden!

42. Winterman-Charles Allen (US, Dash 5017, 1975)
Hij staat nog steeds in de gospel-koffer, maar eigenlijk zou ik deze in de ‘gewone’ Blauwe Bak moeten zetten. Ik hoef niet per se heel erg gek te zijn van de a-kant om de plaat tóch aan mijn winkelmandje op Discogs toe te voegen. De combinatie van een gospel en het Dash-label uit Florida geeft voor mij de doorslag. Alleen… is dit een gospel? ‘God Blessed Our Love’ heeft natuurlijk het opperwezen in de titel, maar verder gaat het vooral over de liefde die Charles koestert voor zijn partner. En dat klinkt niet al té geïnspireerd in mijn oren. Dan de keerzijde van het plaatje: ‘Winterman’. Hier hebben we weer een compositie van Clarence Reid welke klinkt als een echte Dash-productie. De ‘wind’ klinkt echt guur en dat zal zo’n winter in het anders altijd zonnige Miami ook zijn? Het moge duidelijk zijn, ‘Winterman’ heeft gewonnen bij mij.

41. This Time Tomorrow-Mamie P. Galore (US, Imperial 66306, 1968)
‘Bezit van de zaak’. Zo gaat het in 2013 met ‘It Ain’t Necessary’. Ik heb het plaatje té vaak gehoord vanaf de ‘Northern Soul Jukebox’ om het echt te kunnen appreciëren. Toch mag ik blij zijn dat ik de plaat toen heb gekocht, want die is flink in waarde gestegen. Dat zou te maken hebben met het ‘crossover’-nummer op de b-kant, maar ook daar heb ik niet veel mee op. Met ‘This Time Tomorrow’ krijgt Galore een herkansing bij mij. Crossover welke bijna overslaat naar de pop, het had immers zomaar een Bee Gees-cover kunnen zijn, maar ze laat horen een uitstekende soul-zangeres te zijn. Deze bezieling maakt dat de plaat alsnog een grote favoriet is geworden.