Singles round-up: augustus 3

Onderweg naar de zaak vraag ik me nog af of ik eerst niet even had moeten bellen. Wie weet is mijn hulp andermaal niet nodig in Meppel. Enfin, in dat geval heb ik een paar boodschapjes in Meppel waarbij ik zelfs een keuze moet maken welke boodschap de meeste prioriteit heeft. Ik kan namelijk niet alles houden op de fiets. Bovendien is het vrijdagochtend nog bewolkt en dreigt de lucht met onraad. Ik doe dus mijn bodywarmer aan over mijn t-shirt en dat ding zit vanaf twee uur eveneens in de fietstas. Er blijft geen ruimte over voor de boodschappen en dus sla ik Meppel over na afloop van de bescheiden postronde. Ik wil nog een best een stukje om fietsen en ga zo over Ruinerwold. Dat is druk bezig met de voorbereiding van de oldtimerdag van gisteren. Ik ben heel mooi op tijd en kan dus ook wel even om het hoekje kijken bij de kringloopwinkel. Daar vind ik dertien singles en een leeg fotohoesje. Niet de meest wereldschokkende vondst van het jaar maar leuk genoeg om in twee afleveringen van de 'Singles round-up' te doen. Nu de eerste zes singles en het lege fotohoesje.

* George Benson- Give Me The Night (NL, Warner Bros., 1980)
Alle singles zijn vijftig cent tenzij geprijsd. Dat is dan een euro. Voor dat geld hoef ik niet al te kritisch te zijn, ook al zet ik nog een paar terug. 'Something' van Shirley Bassey heb ik bijvoorbeeld als zeven keer maar voor de liefhebber ligt een fraai exemplaar mét fotohoes bij de kringloop in Ruinerwold. 'Give Me The Night' zou ik gisteravond nog bijna hebben gedraaid in de 'Vinyl Summer Spirit Of' maar heb dat gelaten. Het is de plaat waarvan je je niet kan voorstellen dat je hem niet in de bakken hebt staan. Ook een plaat die je ondanks dat je hem al vijfduizend keer hebt gehoord meteen een fijn gevoel geeft als je hem van vinyl draait. Als de plaat in de Blauwe Bak zou gaan, zou ik hem wellicht een poetsbeurt hebben gegeven maar voor de Gele Bak kan deze ermee door.

* David Cassidy- I Write The Songs (Duitsland, RCA Victor, 1975)
De plaat heeft een hele kleine 'edge crack' en weet niet of dit tijdens de reis van Ruinerwold naar Uffelte is gekomen. De 'edge crack' blijkt bij nader inzien ietsje groter te zijn. Beetje jammer want verder is dit een leuk plaatje en een interessante vondst. Hoewel Cassidy alleen suikerzoet kan ogen op het fotohoesje is dit een volgende stap in zijn carrière. Hij wil scoren met 'serieuze' popmuziek ken wordt hier uit de brand geholpen door Bruce Johnston. Natuurlijk zit daar een stukje Beach Boys bij in. Jammer van de breuk want verder is het een fijne single.

* Children Of The World Featuring Ellen Foley & Jimmy Hall- The Time Is Now (NL, Epic, 1980)
Gelukkig zit hier geen prijssticker op en mag ik de plaat proeven voor vijftig cent. En dat is eigenlijk vijfenveertig cent teveel. Het hoesje brengt een nostalgisch gevoel naar boven want bij Sunrise in Sneek staat deze in de vijf gulden-bak. Waarom? Blijkbaar vindt de eigenaar van de coffeeshop annex platenzaak het een leuk nummer. Ik heb het niet zo op kinderkoren maar ik moest hem toch eens proberen.

* Dollar- Shooting Star (Duitsland, Carrere, 1978)
David Van Day en Therese Bazar zitten in de eerste bezetting van Guys & Dolls maar verlaten in 1977 het schip om door te gaan als Dollar. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Dollar boven de voorgenoemde band en 'Shooting Star' is een plaatje dat ik vooral dankzij Engeland heb leren kennen en waarderen. De hoes is afwezig maar toch heeft het vinyl het prima overleefd. Ik gebruik het lege fotohoesje van 'If You Go Away' van Terry Jacks voor deze single. Ik geloof dat ik Terry Jacks ergens zonder hoesje heb liggen.

* Errol Garner- EP Gone With Garner (US, Brunswick, 1953)
Deze heeft evenmin een prijsje en voor vijftig cent ben ik ontzettend benieuwd. Niet dat ik geïnteresseerd ben in het werk van Garner maar het label oogt héél erg oud. Dat zal blijken want de EP stamt uit 1953. Dat is een tijd waarin 45 toeren-vinyl in de minderheid is tegenover de meer gangbare 78 toeren-platen. Alleen daarom is het goed gegokt. Ik heb even naar een stukje geluisterd van 'Yesterdays' en ach... de nummers zijn niet zo heel erg lang maar doorgaans heb ik weinig met jazz en zeker instrumentaal. En het gaat mij niet meer lukken om zó fris mijn zeventigste te vieren!

* Crystal Gayle- Talking In Your Sleep (US, United Artists, 1978)
Uiteraard wil ik deze nog eens in de Engelse persing hebben (waar het een grote hit is geweest), maar tot die tijd kan ik me redden met deze smetteloos schijf styreen. Het hoesje is bijna verpulverd maar voor de combinatie neem ik hem mee. Vooruit: Met de billen bloot! Ik vind het persoonlijk een wereldnummer en heb hem geregeld in mijn radioshows gedraaid. Dat kan vanaf nu dan ook van vinyl. Of styreen om precies te zijn, maar deze is nog mijlenver verwijderd van 'distortion' en ander ongerief dat vaak mee komt met styreen.  De zevende op de foto is het lege fotohoesje van Terry Jacks.