Nadat ik zoals gebruikelijk twee koppen koffie heb genuttigd en mijn brood heb opgemaakt, pak ik mijn tasje en sta op het punt om de deur uit te gaan. Een geluk dat ik de telefoon in de broekzak heb gestoken en (nog) geen koptelefoon heb opgezet. Ik ben in de gang bij de voordeur als de telefoon gaat. Het is Meppel. Ik hoef niet te komen want er is bijna geen post. Het is volgens Meppel veel verstandiger dat ik in Steenwijk ga helpen. Maar... Steenwijk rekent niet op mij en de kans is groot dat er niks meer ligt voor mij. Enfin, dat is dus een extra vrije dag. Het komt me niet ongelegen want ik moet nog altijd de nieuwe apparatuur aansluiten. Dat is inmiddels gebeurd en als ik straks klaar ben met publiceren, ga ik nog een paar plaatjes draaien. Ik heb de bijgeleverde elementen geïnstalleerd en moet nog duidelijk even wennen aan deze. De Reloops zélf zijn directe kopieën van de Technics SL 1210 (de zwarte 1200) inclusief een metalen bovenplaat. Alleen de 'torque' is minder hoog dan dat ik gewend ben van de Stanton, maar een stuk sneller dan de Skytec. De Skytec staat al bij de ijzerboer op de kar en ook mijn oude Gemini uit 2009 is die kant op gegaan. Vanavond ga ik twaalf jaar terug in de tijd en ook al voelt het voor mij een half leven. Het is een 'spannend jaar met uiteindelijk een fraaie uitkomst.
Het gaat lekker aan de start van 2011. Het postwerk is me op het lijf geschreven. Alleen de vrijdag is een 'lange' dag, voor de rest zijn het halve dagen voor mij. Vaak 's ochtends en vlak na de lunch ben ik altijd wel weer in mijn huis te vinden. Vaak even rusten (iets dat ik sinds de hersenschudding méér nodig heb) en daarna kleren verwisselen en naar de Woldberg of de stad in. Het bedrijf probeert het lastig te maken door me niet volledig uit te betalen, maar ik heb er geen last van. Ik betaal immers nog altijd iets van 180 euro huur per maand en kan daarnaast de nodige kleertjes en singles kopen plus dat ik een frisdrankje kan nuttigen in de Steenwijker cafeetjes. Ik hoef niet meer zo nodig iedere maand naar Zwolle voor een stapel elpees maar haal ze nog wel regelmatig. Het psychologisch zelfonderzoek wordt in februari afgerond en ik kan wel iets met de conclusie. Ei is niet zoveel aan de hand, buiten dat ik het zelf zo ervaar en een 'afwijkende' blik op het leven en de wereld heb. Het advies is om vooral niet te veranderen! Het heeft er wel voor gezorgd dat ik meer begrip en geduld heb gekregen voor mijn vertraagde motoriek. Iets waar ik me voor die tijd verschrikkelijk over kon opwinden.
De situatie van vader verslechtert wel in maart 2011. Het is rondom de verjaardag van mijn zwager en hun trouwdag (49 jaar!) dat het even heel ernstig lijkt. De morfine slaat echter goed aan en twee dagen voor zijn sterfdag is hij met mijn moeder op een familiedag. Ik heb de vrijdag ervoor de popquiz in De Karre die ik in 2007 heb 'verdiend' maar waar het nog niet van was gekomen. Ik laat de familie weten dat ik de telefoon even een paar uur uit heb staan. Verbazing alom want op dat moment lijkt het nog helemaal niet of er iets acuut gaat gebeuren met vader. Die maandagochtend heb ik een afspraak bij de voetreflexzonetherapeute en het belooft een mooie dag te worden. Ik ga dus in rok (met een legging eronder) en loop bij haar vandaan naar de Woldberg. Ik heb daar een prachtige dag en geniet van een picknick. Ik heb eveneens plannen voor Soul-xotica die avond want ik zou gaan vieren dat het een jaar geleden is dat ik de discipline heb gevonden om dagelijks te publiceren. Ik wil eerst even rusten. Dan een telefoontje van mijn zus. Vader maakt het niet lang meer. Ik heb de volgende dag een belangrijke afspraak bij de sociale dienst en beloof na afloop meteen naar Friesland te komen. Een half uur later belt ze opnieuw en dan weet ik wel hoe laat het is. Ik weet niet hoe ik verder moet met Soul-xotica, maar het voelt de volgende dag al oké om te publiceren. De begrafenis valt gelijktijdig met Record Store Day. Niet dat ik ooit iets met dat fenomeen heb gehad. Als ik 's avonds thuis kom heb ik behoefte aan radio en omdat ik het nieuws sinds maandag niet heb gevolgd, zet ik 'Met Het Oog Op Morgen' aan. De eerste plaat die ze draaien is 'What The Hell', de b-kant van 'Gonna Get There' van Tim Knol en een single die deze dag beschikbaar is geweest. Ik stuur een mailtje naar Minstrel en deze houdt een exemplaar voor me achteruit.
In maart schiet ik opeens heel snel door mijn geld heen en dan blijkt dat het bedrijf de riem nóg strakker heeft aangetrokken. Ze adviseren me om ontslag te nemen, want... de sociale dienst heeft al toegezegd me over te willen nemen. Ontslag nemen betekent dat je geen recht hebt op een uitkering en dus wil ik hier zekerheid over hebben. Dat kunnen ze me niet geven. Even voor het overlijden van vader ben ik al gestopt met werken want ik moet wel geld hebben om een maaltijd te kunnen koken. Uiteindelijk word ik doorgeschoven naar het UWV. Zodra ik geld heb, wil ik wel weer aan het werk maar daar steekt het UWV een stokje voor. Ik mag even later toch weer aan het werk maar dan komt de Sociale Dienst haar afspraken niet na. Het duurt pas tot augustus eer ik het geld krijg waar ik al deze maanden recht op heb gehad. De Marathon, de fiets die ik in 2001 heb gekocht voor de 'monstertocht', komt niet door de 'APK" van de fietsenmaker. 'Daar gaan we niks meer aan doen'. Geld om een andere fiets te kopen, heb ik dan niet en bestel uit lieverlee een bouwpakket van de Wehkamp. Die gaat een week later alweer retour. Als in augustus het geld komt, koop ik als eerste een goede fiets. Geldgebrek enerzijds, het slechte weer tijdens de zomer van de 2011 anderzijds, maar van een vakantie komt het dit jaar niet. Uiteindelijk wil een weekje vakantie gaan vieren in eind september 2011. Het moet beginnen met een soulfeest in Keulen en later naar München of wellicht naar België.
In september 2011 verandert er veel. De dag voordat ik naar Keulen zal gaan, krijg ik te horen dat Woonconcept heeft besloten onze huizen te slopen. We hebben per meteen recht op verhuisvergoeding zodra we iets anders hebben. Van het UWV krijg ik te horen dat ik, in principe, best aan het werk mag maar dat ze ook geen bezwaar maken als ik tot november thuis blijf. Omdat ik het zó heb gehad met de instanties kies ik voor het laatste. Het eerste weekend in Keulen is van korte duur als mijn pinpas wordt ingeslikt. In oktober ga ik nog een keer maar dat is een stuk minder dan in september. De verkleedpartijen behoren alweer tot het verleden. Ik ga nog één keertje in het najaar van 2011 naar de Woldberg, maar ik voel me niet 'sterk' genoeg meer voor dit mopje. Ik zou bijna de filmhobby vergeten. Ik begin in 2011 met zeer regelmatig huren en kopen van dvd's, iets dat op Soul-xotica voorbij komt in 'De Video Draait'. De hobby verdwijnt als sneeuw voor de zon zodra ik Wolfman Radio heb ontdekt. Ik heb nog tassen vol dvd's in de schuur staan.
In november ga ik opnieuw aan de slag in de post. De sociale dienst betaalt me nu volledig en leent me uit aan het bedrijf. Ik werk dus letterlijk voor een uitkering en krijg geen cent extra. De groep is dan flink veranderd ten opzichte van een half jaar geleden en niet in positieve zin. Ik kom op een dinsdag erg huiverig terug van een bezorgronde. Het is één van de hevigste vormen van griep welke ik in mijn leven heb gekend. Intussen zie ik dat Actium enkele woningen in Nijeveen in de aanbieding heeft. Ik schrijf in op eentje en heb een week later bericht: Ik mag het bezichtigen. Ik ben eerst niet helemaal tevreden, maar... heb ik veel andere keuze? Nee, ik moet het maar accepteren. Zo krijg ik rond de kerst van 2011 de sleutels van het huis in Nijeveen en heb meteen in 2012 het eerste deel van de verhuispremie binnen. Daar heb ik een doel mee!
Het optreden van mijn favoriete Amerikaanse singer-songwriter in Zwolle loopt uit op een ruzie op Facebook. Ik ben dan helemaal klaar met de concerten en besluit me te willen toeleggen op Northern Soul-plaatjes. Ook moet er een professionele dj-installatie komen en wil ik vinyl op de vloer hebben in Nijeveen zodat het geschikt is om te dansen. De premie gaat in 2012 goeddeels op aan platen en apparatuur en qua verhuizing en woninginrichting blijft weinig meer over. Daarover meer in de volgende aflevering!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten