Singles round-up: augustus 1

De foto heb ik in eerste instantie gisteravond gemaakt. Ik heb dan het plan eerst een 'Beeld uit het verleden' te doen en daarna verder met de eerste 'Singles round-up'. Door bezigheden op Youtube komt het er niet van. Tot mijn grote verrassing heeft de postbode vandaag een extra single bezorgd en ook nog eentje op Izipho Soul. Ik trap vanavond af met dat label omdat de andere single eigenlijk nog van de vorige maand is. De nieuwste aanwinst is wel een kleine spelbreker want de overige zeven zijn allemaal heruitgaven, de ene minder legaal dan de andere. De zomer maakt na een kleine afwezigheid de komende dagen weer een comeback en ik heb vanmiddag mogen genieten van de eerste momenten. Er is wederom niet veel post, maar helaas moet ik wel in de binnenstad zijn van Steenwijk. Daar hebben ze op woensdag de midweekfeesten. Op de Markt schalt de elpee-versie van 'Child In Time' van Deep Purple uit de luidsprekers en ik kan de post in het centrum precies redden binnen de tijdsduur van het nummer. Vandaag de eerste acht nieuwe aanwinsten van deze maand. Er is eentje vandaag op de post gegaan en ik wacht nog op een pakketje uit Frankrijk. Dat zou dan begin volgende week een 'Singles round-up' kunnen opleveren.

* David Nunez- Strange Feeling (UK, Izipho Soul, 1973, re: 2023)
* Carmichael Musiclover- Bring It Home (UK, Izipho Soul, 2023)
Ongeveer een week voordat David Nunez de voorverkoop in gaat, doet Patrick van Izipho Soul een quiz op Facebook. Het toont de bovenste helft van het label met de productie en de publicatiemaatschappij en de aanwijzing dat het een opname is uit 1973. Ik gok als enige David Nunez en ik blijk de winnaar te zijn. Niet dat er iets valt te winnen overigens... John Wagner is zeer actief in de vroege jaren zeventig maar de overige producties zijn té country voor Izipho Soul. Ik gok op David Nunez omdat het 'laidback groove' heeft en dus best zou kunnen op Izipho. Althans, het nummer dat ik hoor op Youtube. 'Strange Feeling' heeft een cowbell maar ook lekkere blazers. Het had zomaar kunnen slagen op de AM-stations want het valt niet zwaar uit de toon bij bijvoorbeeld The Doobie Brothers of Osibisa (dat laatste vanwege de percussie). Op de keerzijde staat 'I See Your Face' en dat is iets meer een ballade. Erg sfeervol en voor een popliedje zelfs erg mooi, maar voor de dansvloer is alleen 'Strange Feeling' geschikt, hoewel het een vreemde eend in de bijt is. Ik mag Patrick wel dat hij het aandurft om zoiets los te laten op het soul-volk in Engeland. Carmichael Musiclover is meteen een paar decennia later. En dan bedoel ik niet de vijftig jaar tussen 1973 en nu, want het geluid blijft ergens steken in de jaren negentig en begin van de nieuwe eeuw. Antoine Carmichael is zijn echte naam en hij vent sinds 2013 zijn 'contemporary r&b' uit middels eigen en onafhankelijke labels. Zowel a- als b-kant zijn nog niet eerder verschenen op een album. 'Know You Better' op de b-kant is de meer dansbare kant. Hoewel ik stukje-bij-beetje de r&b uit de jaren negentig mijn collectie binnen laat, is 'Know You Better' veruit mijn favoriete kant van de twee. Deze kan morgenavond mooi in de 'Vinyl Floorfillers' die ik waarschijnlijk ga doen.

* Antone & The Underworld- Windows Of My Mind (UK, Athens Of The North, 1985, re: 2023)
De plaat die ik 'per ongeluk' heb besteld bij Juno maar waar ik nog geen spijt van heb gehad. Het is een paar weken geleden als ik luister naar dit nummer. Het is een 'pre-order' welke eind juli gaat verschijnen en omdat het geluid me intrigeert, leg ik het in mijn winkelmandje om later nog eens te checken. Dan komt er een plaatje voorbij op Juno en ik reken haastig af. Dan blijkt ook deze officieel te zijn besteld. Antone is een muzikant en producent uit San Diego en in 1984 zit hij wat te spelen met een drumcomputer. Opeens komt de groove voor 'Windows Of My Mind' eruit rollen. Deze kan niet anders worden omschreven dan 'sinister'. Het doet erg denken aan Joy Division en vroege Depeche Mode. In 1985 brengt hij 'Windows Of My Mind' uit in eigen beheer. Inmiddels is het origineel niet meer te vinden en biedt Athens Of The North  deze single aan. Er staat een remix op de b-kant welke ik oversla, het gaat mij vooral om de a-kant welke vaak 'post-punk-soul' is genoemd. Het is een bijzonder ding!

* Jackson Sisters- I Believe In Miracles (Japan, Universal, 1973, re: 2022)
Met name de albumversie is door de jaren heen helemaal kapot gesampled. Zelf ben ik juist op zoek naar de single-versie zoals die in 1973 is verschenen. Met vrijwel geen intro, iets 'lossere' zang en zonder de 'don't you' in het laatste stuk. Rarenorthernsoul biedt weer eens een Engelse Mums aan welke opnieuw weer niet te betalen is en dan besluit ik dat ik deze plaat toch eens moet hebben. Ik kijk rond op Discogs en had bijna een 12"-single gekocht. Op de labels staat 45 maar in de kleine lettertjes lees ik dat de plaat eigenlijk op 33 draait. Dat heb ik nooit begrepen. Dan zie ik deze Japanse uitgave staan en, jawel, deze heeft de 7"-edit op de b-kant. Het lijkt erop alsof de labels zijn omgedraaid want de albumversie speelt de 7"-edit en andersom. Volgens het label is de plaat in 2016 al uitgebracht, maar deze op het roze vinyl is eind vorig jaar uitgebracht. Oh wat is en blijft dit een feestje!

* Melvin Moore- All Of A Sudden (UK, Daywood, 1977-78, re: 2006)
Chris heeft een paar weken geleden een special met heruitgaven en bootlegs. Hij licht deze er als eerste uit. Twee kanten die zéér in trek zijn bij verzamelaars en dj's en waarvan zelfs de bootleg in prijs omhoog schiet. Deze is in mijn geval ook verschrikkelijk duur geweest, maar het is een 'once in a lifetime' en jammer dat ik het in 2006 aanvankelijk heb gemist. O ja, het origineel is recent nog verkocht voor vierduizend euro. Het is dan ook pure dynamiet voor op de dansvloer. Toch is het gek genoeg de b-kant van deze 'boot'. De andere kant is 'Independent Woman' van Jan Jones uit 1980 en opnieuw een plaatje waarvan het origineel iets meer kost dan een paar kwartjes. Toch vind ik dat nummer iets té drammerig maar dat zal het succes in de Northern Soul verklaren. Het gaat mij echt om de kant van Melvin.

* Linda Griner- Goodbye Cruel Love (UK, R&B Gold, 1963, re: 2014)
Eigenlijk een EP op het label van Soulful Records, mijn favoriete leverancier van recente bootlegs. Het brengt in 2014 een serie uit genaamd 'R&B Gold' en dit is het tweede deel. 'I Want A Love I Can See' van The Temptations is het nummer op de a-kant maar Chris biedt deze specifiek aan voor Linda Griner. 'Good-Bye Cruel Love', zoals het eigenlijk heet, is een héérlijke vroege Motown-opname en neemt me terug naar de goede oude tijd van de 'Northern Soul Jukebox'. Ik heb pas recent geleerd dat Linda Griner zich later Lyn Roman gaat noemen en daar heb ik recent nog een hele leuke plaat van gekocht. The Satintones maakt in 1959 een plaat voor Tamla en is daarmee de eerste groep op het Motown-label. 'A Love Can Never Be' verschijnt in 1961 op Motown en is niet onaardig. The Temptations verschijnt in 1963 op Gordy. Het trio nummers zijn fraaie voorbeelden van het stokoude Motown-geluid voordat de hitfabriek van Holland-Dozier-Holland wordt ingezet. Het is pure rhythm & blues. The Satintones en The Temptations hebben zeker hun charme, maar Linda blijft het prijsnummer van deze EP.

* The Utopias- Girls Are Against Me (UK, Goldmine Sevens, 1964, re: 1998-99)
* The Silhouettes- Not Me Baby (UK, Goldmine Sevens, 1967, re: 1999)
De nummers 33 en 34 uit de Goldmine Sevens-serie. Als ik ze tegenkom voor een fraaie prijs móet ik ze gewoon meenemen. De meeste Goldmine Sevens hebben verschillende artiesten en groepen op de a- en b-kant en in veel gevallen levert dat twee absolute knallers op. The Utopias staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Op de keerzijde staat 'Go For Yourself' van The Antiques en dat is ook een Northern Soul-klapper van de bovenste plank. Dan de tweede single van vanavond op het Goldmine-label. 'Not Me Baby' is een genadeloze stamper en dat geldt ook voor 'Prove Yourself A Lady' van James Bounty. Deze opnames komen uit de late jaren zestig en klinken meteen een stuk nieuwer dan bijvoorbeeld The Utopias. Goldmine Sevens doet in zéér zeldzaam spul. Zullen voor de grap eens kijken naar de huidige prijzen van de originelen?  Van The Utopias is momenteel een exemplaar in de aanbieding. Zevenduizend pond wordt dik achtduizend euro als je het hebt omgerekend. The Silhouettes mag in nieuwstaat vierduizend pond kosten en James Bounty zit met een origineel omstreeks de vierhonderd pond. Er is echter ook een bootleg in omloop. Van The Antiques is in 2018 een origineel verkocht voor 1400 dollar op Ebay. 'You can keep the change', zeggen ze dan in Engeland.