Komend weekend ga ik beginnen aan de Blauwe Bak Top 100 van dit jaar. Het is niet eerder gebeurd dat de lijst vorm heeft gekregen zoals eerder vanavond en dat maakt dat het een lijst is waar ik bijzonder trots op ben. De manier van samenstellen is pijnloos alleen als ik zie welke platen niet de top 100 hebben gehaald, zie ik wel een paar platen die het zouden hebben verdiend. Maar dan opnieuw... de platen hebben eerlijk hun plek verdiend. Normaal gesproken maak ik radio op dit tijdstip maar dat heb ik vanavond met een flauw excuus afgewimpeld. De samenstelling van de Top 100 betekent dat ik niet bezig ben met muziek zoeken voor 'Afterglow' en bovendien wil ik vanavond beslist publiceren op Soul-xotica. Waarvan akte. Ik heb het maandag al een beetje beloofd. Ik ga twee dagen na het verjaardagsfuifje naar de kerk en deze ervaring mag het decor vormen voor het verhaaltje van vandaag. Een aantal van de zes singles heb ik vermoedelijk in december 1996 op een vlooienmarkt gekocht, maar heel erg helder is de herinnering niet meer.
Google is me vanavond goed gezind. Het eerste de beste zoekresultaat is degene die ik wil hebben. Volgens een krantenartikel uit 1993 tekenen de leerlingen van de PABO 'De Him' dan protest aan tegen de aangekondigde sluiting. De sluiting zal even later ook een feit zijn. Jaren later heeft de PABO een nogal 'zondige' associatie dankzij het erotische postorderbedrijf, maar ook deze bestaat inmiddels niet meer. De PABO in Sneek is de springplank voor menig aankomend leraar (m/v) en het pand staat er sinds de midden jaren negentig verlaten bij. De evangelische gemeenschap gebruikt het pand voor de zondagen. De kantine is ruim genoeg voor het houden van kerkdiensten. Op vrijdagavond hebben ze ook nog wel eens een activiteit. Ik ben op een zekere vrijdagavond aanwezig en dat zal het einde van mijn periode bij de gemeenschap inluiden.
Het kan hem aan mij liggen, maar volgens mij is 'koffiedrinken in de kerk' pas sinds eeuwwisseling 'iets' geworden in de kerk. In mijn herinnering is het in de hervormde kerk een kwestie van inleiding, preek, collecte en nog wat zingen voordat we ons naar huis spoeden voor koffie en een koek. Tijdens het verblijf hebben we alleen een pepermuntje tijdens de preek om naar uit te kijken. Mijn ouders zijn de eerste keer 'ongerust' als ik na drie uren nog niet terug ben van de kerkdienst. Het grote verschil met de hervormde kerk ligt hem in het feit dat de diensten worden begeleid door een rockband. Geen organist met uitgerekte akkoorden, maar een combo met drums, gitaar, basgitaar en een synthesizer. De liedjes zijn zonder meer nieuw voor mij. Het zijn veelal Engelstalige gospels. Hoewel het natuurlijk bizar is om in een kerk in Nederland je lofprijzingen in het Engels te doen, zingt het voor een twintiger net iets gemakkelijker weg dan de ouderwetsche taal uit het liedboek voor gezangen. De preek ontbreekt eveneens. Het is opgeknipt in verschillende inleidingen en de nadruk ligt hem vooral in het zingen. De diensten duren al gauw 2,5 uur en ik ben de eerste keren een beetje schor van het zingen.
Ongeveer de helft van de Pakhuis-bezoekers zijn ook lid van de kerk en enkelen spelen in de band. Het blijmoedige karakter van de geloofsgemeenschap is net datgene waar ik naar op zoek ben, ook al zal ik later de meer 'donkere' kant leren kennen van hetzelfde gezelschap. Dat kan ik wellicht begin volgend jaar nog wel eens vertellen als het vijfentwintig jaar later is. 'Van het ene extreme in het andere extreme', noemt mijn moeder mijn enthousiasme voor de evangelische gemeenschap. Het is waar! Een jaar geleden zette ik me nog af tegen de kerk en het geloof en nu stap ik een kerk binnen waar de diensten drie keer zo lang duren als die uit mijn jeugd. Ze hebben eveneens 'doopdiensten' voor volwassenen. Zelfs als je al eens bent gedoopt, kun je er nu zélf voor kiezen om je te laten dopen. Ik heb hier indertijd over nagedacht, maar gelukkig heb ik mijn ouders niet deze vernedering gegeven. Het is namelijk kort voordat dit kerkelijke leven weer tot het verleden gaat behoren. En ik weer verder kan met 'reli-shoppen'.
2636 Cathy's Clown - The Everly Brothers (NL, Warner Bros., 1960)
2637 EP - Boudewijn De Groot (NL, Decca, 1964, re: 1966-67?)
2638 Tiger Rag - Jan & Kjeld (NL, CNR, 1959)
2639 Roosmarie - John Lamers (NL, Imperial, 1968)
2640 Money - The Lovin' Spoonful (US, Kama Sutra, 1967)
2641 EP American Hits - Neil Sedaka e.a. (Duitsland, RCA, 1961)
Van John Lamers vermoed ik dat ik de single in een eerdere partij heb verkregen. De andere singles associeer ik wel met december 1996. De EP van Boudewijn De Groot is zijn eersteling met onder andere de liedjes 'Strand' en 'Seksuele Voorlichting'. Oorspronkelijk is deze uitgegeven met lichtblauwe labels, de donkerblauwe Decca-labels suggereren dat de EP in 1966 of 1967 opnieuw is geperst. 'American Hits' is eveneens een EP en omdat Neil Sedaka de eerste aritest op de a-kant is, krijgt hij de credits voor de EP. Het bevat naast 'Little Devil' van Sedaka ook 'Cupid' van Sam Cooke, 'San Antonio Rose' van Floyd Cramer en 'What Would You Do' van Jim Reeves. Volgende week keren we na één single alweer terug naar het 'behang' dat we het afgelopen jaar veelvuldig hebben gezien: De schlagers en andere platen die ik niet meer durf te draaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten