Heb ik net weer de discipline gevonden om dagelijks te publiceren, komt het klad er weer in? Aan de andere kant wil ik ook een bericht 'sparen' want ik blijf optimistisch en verwacht nog singles volgende week. Ik moet nog even nadenken over een verhaaltje (of eigenlijk twee...) voor 'Het zilveren goud'. Deze week krijgen jullie daarin maar liefst twaalf singles. Dat komt omdat ik afgelopen week heb ontdekt dat er nog slechts zeven singles op de lijst van 'oudjes' staat en die kan ik volgende week dus even zo goed afmaken. Ik hoop dat ik later dit weekeinde nog even aan de slag kan met 'Het zilveren goud' voor 1997. Verder heb ik vanmiddag een 'briek' (een verhollandst frisisme) ongelukje heb gehad. Ik ben net klaar met mijn postronde als ik over een trottoir fiets (als postbode mag je alles!) en bij een zebrapad de weg wil op gaan. Ik kom daar meerdere malen per week en moest de situatie kennen. Nu gaat het echter op de automatische piloot en vergeet dat er een lantaarnpaal staat vóór de zebra. Ik heb een fraaie buil boven mijn linkeroog en ben op de rechterhand gevallen waarvan de middelvinger erg pijnlijk is. Verder heeft ook mijn rechterknie nog een klap mee gekregen. Omdat ik nog even geen zin heb om naar boven te lopen voor de twaalf singles van 'Het zilveren goud' doe ik eerst een aflevering van de 'Top G-duizend' en een plaatje dat al een week op de rol staat.
Natuurlijk is het begin van mijn platen verzamelen erg primitief. Het is eind jaren tachtig, lang voordat het internet een rol zal gaan spelen in onze levens. De prijzen van singles variëren dan van een kwartje (goedkoper vindt je ze dan al vaak niet meer) tot een gulden. Voor twee gulden heb je een fraaie jaren zestig-single met fotohoes en voor vijf gulden of een tientje heb je het al over de 'dure' collector's items. Ik herinner me ook uit deze tijd dat plaatjes van onder andere Cliff Richard en The Shadows (apart of samen) erg in trek zijn. Die gaan al gauw voor drie gulden per stuk. Het is het laatst van de jukebox-revival en daarvoor willen de eigenaren (m/v) originele singles hebben uit de jaren vijftig en vroege jaren zestig. Ik heb op dat moment vijf gulden zakgeld per week en wil ook wel eens een flesje drinken in de schoolkantine hebben (zestig cent) en heb ook nog mijn hobby met de modelauto's. Ik heb weinig te willen of te wensen: Ik moet de plaat domweg tegenkomen en dan ook nog voor een prijs die ik kan behappen. Hoewel ik al heel vroeg probeer om de collecties van The Moody Blues en The Bee Gees compleet te krijgen, ben ik toch niet enkel georiënteerd op het gebied van hits. Ik mag ook graag 'nieuwe' dingen ontdekken en heb stiekem een voorliefde voor 'underdogs'. Het is juist zo'n plaatje dat we vandaag te gast hebben in de 'Top G-duizend'.
Ik heb nog niet de moeite genomen om in de lijst te kijken want ik heb al lange tijd niet meer zoveel met de Top 2000. Toch schat ik in dat The Korgis daar vertegenwoordigd zal zijn met 'Everybody's Got To Learn Sometime'. 'Rover's Return' mag dan de grootste hit zijn geweest voor de band in ons land, een typisch Top 2000-nummer is dat niet. Overige platen komen niet aan bod en daardoor zou je bijna de derde hit van de groep missen. Wat krijg je als je de pure pop van 'Everybody's Got To Learn Sometime' door een stel synthesizers haalt en een gitaarlick van George Harrison toevoegt. Tegelijk laat je de boel wel klinken alsof het uit dezelfde koker komt als de eerste hit want het publiek moet het kunnen herkennen. Het resultaat heet dan 'If It's Alright With You Baby' van The Korgis.
Waar en wanneer? Dat is in 1993 geweest. Ik heb het nummer vast wel voorbij horen komen op de radio toen ik zes jaar oud was maar een heldere herinnering ontbreekt. In de eerste maanden van 1993 probeer ik, zonder resultaat, een gouwe ouwen-show te krijgen bij de lokale omroep van Sneek. Jacques is daar de technicus en samensteller van de muziek in de nieuwsshow op zaterdagmorgen. Een programma dat ik later nog wel eens heb aangezet alleen maar vanwege de muziek. Jacques draait enkel van vinyl en uit zijn eigen collectie en dat loopt van de eind jaren zeventig tot halverwege de jaren tachtig. De betere pop. Ik kijk naar zijn kunsten als hij deze plaat van The Korgis in start. Iets meer dan een half jaar later kom ik de plaat tegen in Leeuwarden. Deze is op een bepaald moment 'op' en sinds enige tijd heb ik een beter exemplaar. De plaat is een favoriet in mijn radioshows en zo hoor ik hem twee weken geleden opnieuw en besluit ook deze in de 'Top G-duizend' te plaatsen.
De band wordt in 1978 geformeerd in Bristol als Stackridge uit elkaar valt. Stackridge maakt in de eerste helft van de jaren zeventig een aan aantal elpees die op lovende kritieken kunnen rekenen. Muzikaal zweeft het tussen prog- en folkrock, maar zonder de pretenties en de bombast van beide stijlen. Andy Davis en James Warren komen beide van Stackridge en nemen violist Stuart Gordon en toetsenist Phil Harrison aan. De groep komt onder contract bij het Rialto-label van de gebroeders Heath, zoons van bigbandleider Ted Heath. 'If I Had You' is de tweede single voor de band en de eerste die een flinke hit wordt in Engeland. Het verbleekt echter bij het wereldwijde succes van 'Everybody's Got To Learn Sometime'. In Engeland stipt alleen 'If It's Alright With You Baby' nog de hitparade aan, hoewel bescheiden met een 56e plek als piekpositie. 'Rover's Return' wordt in ons land nog een grote hit dankzij het optreden in Toppop en in mijn herinnering wordt het veel gebruikt onder de zendpiraten uit die tijd. In 1981 verlaat Davis de groep maar heeft nog wel bijgedragen aan de nieuwste elpee. De single van het album wordt uitgebracht als James Warren & The Korgis. Daarna gaat Trevor Horne zich nog bemoeien met The Korgis maar in 1982 is het verhaal voorlopig voorbij. De band komt in 1985, 1990 en 2005 steeds voor een paar jaar bijeen en sinds 2017 is de groep wederom actief.
Wat is er mis met 'Everybody's Got To Learn Sometime'? Helemaal niks! Misschien een beetje stuk gedraaid, maar daar kan de plaat ook niets aan doen. Ik zeg dan ook niet dat 'If It's Alright With You Baby' beter is dan de grote hit. Het is gewoon een zeer fraai alternatief voor de hit en in mijn geval raakt juist dit nummer de gevoelige snaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten