Waarom stel ik alles uit tot het laatste moment? Een goede vraag waar ik na 46 jaar in dit leven nog altijd niet het antwoord op heb gevonden. De samenstelling van de Blauwe Bak Top 100 is achter de rug en nu moet ik eens goed gaan zitten voor 'Het zilveren goud' van 1997, maar dat is er tot op heden nog niet van gekomen. In 1997 is het al net zo als in 1996: Het vinyl gaat in impulsen en voor wat betreft de zomer en het najaar van 2022 moesten we wel goed zitten met 'Het zilveren goud'. In de eerste maanden vermoedelijk weer veel 'oude zooi' welke is blijven rondhangen in de bak. Vanavond in ieder geval eentje die ik in december 1996 heb gekocht, maar het lijkt me stug dat ik slechts één plaat heb gekocht op de betreffende vlooienmarkt. Overigens staan er vijf op de foto want de zesde is even onvindbaar. Vermoedelijk heb ik eens de uitvoerende opgezocht van de flexidisc en hem onder die naam in de bak gezet. Zoiets... Ik heb de plaat in ieder geval wél en dus noem ik hem in deze aflevering van 'Het zilveren goud'. Ook omdat er nóg een flexi aanwezig is in deze editie. Qua verhaaltje gaan we weer op de mobiele toer. De Solex krijgt gezelschap van een andere motorische tweewieler. Het einde van een tijdperk?
Een lange slungel met lang haar in een lange leren jas op een Solex. Het zal me niets verbazen dat menig oud-dorpsgenoot deze associatie als eerste krijgt als deze mijn naam hoort. Het is via een andere dorpsgenoot dat ik Solex ga rijden, de rest van de reputatie bouw ik helemaal zelf op. In mei 1996 maak ik een positieve ontwikkeling door en dat levert me uiteindelijk ook de Jeugdwerkgarantieplan-baan op bij de krant. Daar word me echter meteen vertelt dat het niet op prijs wordt gesteld dat ik de Solex gebruik tijdens het werk. Uiteraard bedoelen ze daarmee te zeggen dat ik niet half-laveloos in lange leren jas en pothelm op reportage mag gaan, maar ik neem het serieus ter harte. Heeft de Solex nog wel gereden in 1997? Ik durf het te betwijfelen. Sinds dat de vervelende jongelui op het Dicky Woodstock-festival in het tankje hebben lopen pissen, wil het niet meer lekker met de Solex. Zo verkoop ik hem uiteindelijk ook in 1998 en ik zal later begrijpen dat het een kwestie is van een nieuwe bougie. Hoewel de gekke uitspattingen blijven en ik graag een biertje (teveel) drink, voelt het eind 1996 aan alsof ik wat 'serieuzer' in het leven kom te staan. Een journalist heeft in de jaren negentig nog een zeker 'aanzien', ik breng zondagochtend door in de kerk en ben behoorlijk ijdel geworden voor wat betreft mijn 'looks' in die tijd. Omdat het fietsen ook niet altijd een pretje is, zit ik stiekem te denken aan ons nieuws met een motor.
Op een donderdagmiddag ben ik in de buurt van een dealer van brommers en wip de werkplaats binnen. Ik vraag naar een betaalbare brommer en, ja, ze hebben eentje staan. Een blauwe Vespa Si. Een zogenaamde 'damesbrommer'. Ze hebben het ding ingeruild gekregen en hij mag voor een klein prijsje weg. Die vrijdag haal ik hem op en mijn neef kijkt hem zaterdag nog eens grondig na, want het is een kwestie van 'zo meenemen'. De dealer heeft ook nog een oude integraalhelm liggen die nog aan de eisen voldoet en zo ben ik geheel voorzien voor een bedrag rond de tweehonderd gulden. Ik ben trots als een pauw op mijn nieuwe aanwinst en maak die zaterdagmiddag meteen een hele uitgebreide rit. Hoewel het ding vooral lekker praktisch moet zijn naar het werk en voor reportages wordt deze ook al snel ingezet voor het doel waarvoor ik de Solex heb gebruikt. Ik geloof niet dat ik ooit de kilometers heb bijgehouden maar het zal me niet verbazen dat ik zeven maanden later al enkele duizenden heb gereden met de machine.
Even een blik in de toekomst werpen? Ach, waarom niet... Ik vermoed dat ik het verhaal ben vergeten als we eraan toe zijn en dus kan ik het nu wel doen. Ik geloof dat het in maart 1997 is geweest. De Dijk speelt op een zaterdagavond in Wolsum. Het loonbedrijf bestaat nog altijd en zit ook op dezelfde landelijke locatie. Het is vanaf de doorgaande weg een heel stuk het land in middels een betonpad. Ik weet nog dat ik bijna tot aan de 'parkeerplek' rechtsaf ga en hem daar met een ketting aan een hek vast zet. Van het concert weet ik niet veel meer te herinneren, behalve dat de merchandise ook spul van Skik bevat. Ik koop deze avond 'Laaiend Vuur' van De Dijk op cd-single en het eerste album van Skik. De drankjes smaken weer als vanouds en dan komt uiteindelijk het moment dat ik afscheid moet nemen van de plek en weer naar huis moet rijden. Ik maak het kettingslot los en sta dan even perplex. Ik kan me herinneren dat ik rechtsaf ben gegaan, maar... kijk hier eens! Het betonpad loopt in een rechte lijn vanaf waar ik de brommer heb geparkeerd. Ik start de Vespa en geef gas en dan...?
Het is volle maan deze avond en de weerkaatsing op het water van de dreksloot lijkt sprekend op het witte betonpad. Gelukkig is het niet diep. Ik zit tot mijn knieën in de sloot en met hulp van omstanders trekken we de Vespa aan land. Drie keer stampen op de kickstarter en wat prut uit de uitlaat en dan... loopt het weer als een zonnetje. Het is een koud ritje naar huis in een natte broek en ik had mezelf een snack beloofd in Sneek. Het komt er niet van. Binnendoor naar Jutrijp, brommer in het hok en de pyjama aan. Ik 'snipper' de volgende dag van de kerk en het is moeder die me bij het ontwaken vraagt of ik een verkeerde brommer heb meegenomen. 'Je had toch een blauwe? Er staat nu een zwarte'. Ik kan die middag dus de brommer poetsen. Maar... het geeft wederom de betrouwbaarheid van deze oude Vespa's aan. Ze blijven doorgaan!
2642 Please Call Me - Tee Set (NL, Delta, 1967)
2643 Seven Jump - The Sparklings (NL, Artone Special Products, 1966)
2644 Tomaatje - Specials (NL, O Lala, 1969)
2645 Pretty Belinda - Bernd Spier (Duitsland, CBS, 1969)
2646 Sunny Girl (NL, Sonopresse, 1968)
2647 Palmas Shoes - Swinging Nordwest (Duitsland, flexi, 1965)
In 2003 schaf ik de dubbelelpee 'Popshopping 2' aan. Volgens mij heb ik daar ooit nog wel eens een bericht aan gewijd in een grijs verleden? Kijk eens aan! Op 5 april 2017 heb ik de single te gast gehad in 'Raddraaien'. Wolf Gabby & The Rosy Singers. De flexi staat overigens op het eerste deel van 'Popshopping' en daar wordt 1965 genoemd, hoewel de de bigband van Gabby een 'funky feel' heeft welke het later kan maken. Het is duidelijk dat dit plaatje is vervaardigd in opdracht van de gezamenlijke schoenen- en kledingwinkels en dat de plaat bedrukt kan worden naar wens. De mijne is van 'Palmas Shoes' welke volgens het label 'naast de Hema' zit. Waar? Geen idee! Ik vermoed nu dan ook dat Wolf Gabby onder de 'G' moet staan in de bakken. 'Sunny Girl' is eveneens een flexidisc en ditmaal voor Sunsilk shampoo. 'Sunny Girl' is eigenlijk 'The Girl With The Sun In Her Hair', een compositie van John Barry, en ook uitgebracht door het Studio Orkest van Tony Vos (en die heb ik eveneens in de bakken staan). Het orkest op de plaat en in de televisiereclame is echter onbekend.
Bernd Spier verraadt dat het ooit deel heeft uitgemaakt van mijn braderie-handel. Als niemand het voor 1,99 gulden wil hebben, dan stop ik hem zelf wel in de bak. Bernd doet uiteraard een Duitse versie van de Chris Andrews-hit. The Sparklings en Tee Set staan beide in de Blauwe Bak als ik het mandje net heb aangesteld. Tee Set is dan nog zonder hoesje, de single met fotohoes komt van Diskid in Zwolle. Die heb ik op 2 juli 2010 gekocht ('Een bocht van 35 graden'). Het staat in de Blauwe Bak vanwege de Mod-groover 'So I Came Back To You'. Hetzelfde geldt ook voor The Sparklings. De keerzijde heet 'Now It's Your Turn To Cry' en daar klinkt Ben Cramer als een zanger van een Amerikaanse garagerockband. Overigens vertelt 45cat me dat het is uitgebracht onder Artone Special Products, het label en het hoesje vertelt hier niets over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten