Zoals ik in de inleiding van het vorige bericht heb genoemd, ga ik zaterdag beginnen met het publiceren van de Blauwe Bak Top 100. De voorgaande jaren heb ik elf afleveringen van elk negen singles gedaan waarbij ik vrijdag, zaterdag en zondag publiceerde. Nu heb ik besloten om acht afleveringen te doen met elk twaalf en een top 4 op tweede kerstdag. In dat geval publiceer ik alleen op zaterdag en zondag stukken uit de lijst. Komend weekend krijgen jullie dus de nummers 100 tot en met 77 met dus ook de nummer 86. Op de laatste positie staat de Week Spot van deze week en ik heb in het afgelopen kwartier al meer geleerd over het nummer dan dat ik ooit had verwacht. De eerste Week Spot gebaseerd op de Blauwe Bak Top 100 is voor Hamilton, Joe Frank & Dennison met 'Fallin' In Love' uit 1975, hoewel het label toch echt Reynolds vermeldt in plaats van Dennison...Dat ga ik jullie in de komende alinea's uitleggen...
Mijn eerste associatie met Hamilton, Joe Frank & Reynolds is 'Don't Pull Your Love'. Ik koop deze single op 2 juli 1993. Een vrijdagmiddag. Ik heb net een racefiets gekocht van mijn zus en ga direct IJlst in omdat hier een braderie zal zijn. Ik vind een heel leuk handeltje van iemand met allemaal 'kleine' hits uit de vroege jaren zeventig. Ik heb 'Don't Pull Your Love' even daarvoor bij Veronica op Radio 2 gehoord en ben net te laat om het op cassette te krijgen. De single ligt hier zonder hoes en mag ik voor een vriendelijk prijsje meenemen. Thuis flans ik een hoesje in elkaar en schrijf daarop ook de herinnering dat die avond een bandje speelt in Oppenhuizen. Hier zal ik iets overhaast verliefd worden op een meisje dat bij navraag nog maar dertien blijkt te zijn. Au! Het hoesje heb ik tot op de dag van heden bewaard als een soort van souvenir. In 2004 publiceer ik niet alleen berichten op de website Digginfordirt, maar biedt mezelf ook aan als garagerock-dj Sideburner. In deze tijd maak ik gebruik van een paar verzamel-elpees en eentje daarvan bevat ook 'No Matter What Shape Your Stomach's In' van The T-Bones. Ik heb het nog wel eens gedraaid bij een optreden. Hier begint vanavond het verhaal van de Week Spot.
Het is Judd Hamilton, een acteur alsook muzikant, welke als eerste wordt benaderd door Liberty Records om een live-uitvoering van de studioband The T-Bones te formeren. Hij brengt zijn broer Dan ten tonele. De gebroeders Hamilton hebben daarvoor al gewerkt met The Ventures. Zij verzamelen drie muzikanten uit Los Angeles om The T-Bones compleet te krijgen: George Dee, Richard Torres en Gene Pello. 'No Matter What Shape' is dan al opgenomen door een studioband. Het instrumentale surfnummer is losjes gebaseerd op een populaire reclame-melodie uit die tijd. Dee en Torres houden het na een paar maanden al voor gezien. Tommy Reynolds en Joe Frank Carollo komen bij de groep, maar het succes is compleet opgedroogd na de populaire hit. Tommy Reynolds zingt in 1969 nog even bij Shango waar ik ook een single van heb liggen.
In 1970 krijgt het trio (minus Judd Hamilton) een contract bij Dunhill. De heren Brian Potter en Dennis Lambert schrijven de blue-eyed soul-hit 'Don't Pull Your Love' welke in 1971 de eerste grote hit zal opleveren voor het trio. De plaat bereikt een vierde plek op de Billboard en breekt zelfs in ons land door tot nummer 23 in de Top 40. Net als bij The T-Bones is het hier na één succes alweer gedaan, hoewel het trio nog enkele zeer interessante singles uitbrengt, vaak geschreven door Lambert en Potter. Eind 1972 houdt Tommy Reynolds het voor gezien en verlaat de groep. Hamilton en Carollo werken onder andere met Larry Knechtel, hoewel de oude naam mét Reynolds blijft bestaan. Uiteindelijk zal Alan Dennison de rol in nemen van Reynolds. In de midden jaren zeventig is Playboy Records, onderdeel van het grote Playboy Enterprises van Hugh Hefner, even zeer actief met het uitbrengen van singles. Zij zijn zeer geïnteresseerd in een plaatje van Hamilton, Joe Frank & Reynolds hoewel Reynolds al drie jaar niet meer van de partij is. Hamilton schrijft 'Fallin' In Love' en dat verschijnt in 1975 op single. Het zal de enige single zijn op het Playboy-label welke de eerste plek van de Billboard zal bereiken. In Engeland doet het nummer het ook niet onaardig: Een 33e positie in de top 50.
Ik kan 'Be My Lover' van La Bouche nog wel neuriën en het zal me niets verbazen dat de opvolger een variatie is op het bekende thema. 'Fallin' In Love' van La Bouche zegt me dan weer helemaal niets, maar het is een cover van Hamilton, Joe Frank & Reynolds. Ook zal het plaatje nog ten grondslag liggen aan rechtszaak van de belanghebbenden van Playboy Records tegen artiest Drake welke stukjes uit de plaat heeft gesampled zonder toestemming. De geschiedenis herhaalt zichzelf bij Hamilton, Joe Frank & Reynolds;. De opvolgers van 'Fallin' In Love' doen opnieuw helemaal niets. In 1976 verschijnt de laatste elpee van het trio op Playboy en daar staat op de achterkant van de hoes de correcte naam: Hamilton, Joe Frank & Dennison. Het trio zal door modderen tot 1980 als de groep voorgoed uit elkaar gaat.
Dan Hamilton zal in de daaropvolgende jaren nog vele nummers schrijven en ook thema's voor films. Bij hem wordt het syndroom van Cushing vastgesteld en op 23 december 1994 overlijdt hij aan de gevolgen van de ziekte. Hij is dan pas 48 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten