Hoewel ik niets liever zou willen dan het boek van 2021 heel hard dicht te gooien, vermoed ik dat ik volgende week rond deze tijd aan het terugblikken ben op het voorbije jaar. Wellicht ook nog een 'Singles round-up' als het even mee zit. Ik wacht al een paar weken op een paar zendingen maar niets geen bericht dat het op het postkantoor ligt of dat ik online de kosten moet betalen. De singles van Mark schuiven, hoe dan ook, door naar januari. Het gaat me om de paar splinternieuwe releases en recente heruitgaven. Door dezelfde 'Singles round-up'-activiteiten van de afgelopen maanden is 'Het zilveren goud' een beetje in het gedrang gekomen. Als ik echter de ruimte heb voor een bericht ga ik met alle plezier terug naar het jaar 1996. De 'tegenzin' van vorig jaar is verdwenen, het is eigenlijk best leuk om over 1996 te schrijven. Hetzelfde gaat op voor 1997. Het laatste gedeelte daarvan heb ik al eind 2017 geschreven maar ik ga graag nog eens op herhaling. Een psychologe heeft het over 'het jongensboek' als ze verder gaat met een volgend hoofdstuk over de verhalen uit mijn jonge leven. Tijdens de kerstdagen ga ik bezig met de lijst op te stellen voor 'Het zilveren goud' van volgend jaar en met een paar 'restanten' kan ik dan wederom een wekelijkse rubriek krijgen. Evenals 1995 en 1996 gaat het vinyl kopen in 1997 ook met horten en stoten, alleen zijn de stoten ineens wel héél erg veel. Met name in de zomer van 1997 gaat het hek van de dam. Vandaag dan het laatste deel over 1996 met zeven singles die ik al veel langer heb. Het plan voor het verhaaltje heb ik vorige week al aangekondigd.
In het dorpje Gau, aan de rand van ons verspreidingsgebied, staan de dorpsfeesten van 1996 in het teken van het Wilde Westen. Daarbij is één programmaonderdeel dat meteen mijn aandacht trekt. Daar zit wel een smeuïg verhaaltje in! Op vrijdagmorgen kunnen de mannen zich bij de saloon laten scheren. Niet met Gilette Sensor Excel, maar met een écht mes! Ik sta in alle vroegte in het dorp en ben op alles voorbereid. Sinds ik het heb gelezen, heb ik me niet meer geschoren. Ik wil het immers zelf ook wel eens meemaken. De fotograaf is ook al vroeg uit de veren en gaat een sfeervol kiekje maken voor de krant, alleen...? Er zijn geen vrijwilligers die zich willen laten toetakelen met een mes op het kin en dus neem ik plaats in de stoel. De dames zijn niet ervaren met het mes en dat gaat niet goed komen. Gelukkig hebben ze nog wegwerpscheermesjes hoewel de vriendelijke dame deze ook rechtop in mijn vel weet te parkeren. Fotograaf Simon legt het geheel vast op de gevoelige plaats en zo sta ik een week later op de voorpagina van de Sneeker. Het is uiteraard zomer en dat is komkommertijd voor de journalisten. In oktober zou het weer geen voorpaginanieuws zijn geweest...
Eind 1996 staat het coffeeshopbeleid in Sneek onder druk. Buren klagen over overlast van, in 1996, de enige coffeeshop van de Waterpoortstad. Deze zal niet veel later naar een andere locatie worden verplaatst buiten het centrum. Per tienduizend inwoners mag een gemeente één coffeeshop hebben en de gemeente Sneek telt dan al meer dan twintigduizend residenten. Er zijn volop gegadigden voor een tweede coffeeshop. Een collega werkt aan een artikel maar dan moet er een foto bij komen. Gebruikers van drugs willen niet op de foto en de coffeeshop wil eveneens niet meewerken aan het artikel. Ik weet niet of in 1996 al zoiets bestaat als een Beeldbank maar de Sneeker maakt daar in geen geval gebruik van. Het is in de weken voor kerst dat ik met Simon afspreek op het Schaapmarktplein. De opdracht: Sjekkie roken en flink uitblazen. Hij zoekt naar de ideale locatie en dan hebben we hem gevonden: Op de overkluizing vóór het Wippodium. Dat podium is versierd met een kerstboom. Ik heb voor de gelegenheid een paar 'toeters' gedraaid, maar de rookwaar komt niet in beeld. Het vage contour van de zijkant van mijn gezicht, een gigantische wolk grijze rook en op de achtergrond de sfeerverlichting. Onmiskenbaar Sneek terwijl nooit iemand heeft geweten dat ik op de foto sta.
Een paar maanden eerder, in de zomer, waarschuwt de Friese politie voor zakkenrollers. Toen zou een Beeldbank wellicht handig zijn geweest. Bij dit bericht moet ook een foto. Hoe gaan we dat oplossen? Drugsgebruikers kun je nog wel vinden, maar zakkenrollers staan niet in het telefoonboek. Simon heeft een idee. Op dinsdag is de warenmarkt op het Grootzand. Zijn vrouw komt langs op de fiets met grote fietstassen. Een (leeg) handtasje met de hengsels uit de fietstas. Zij staat stil voor een kraampje met heel veel winkelende mensen in de straat. Ik sta buiten beeld met mijn hand gestrekt naar de hengsels van het handtasje. 'Hee!', hoor ik opeens. 'Wat zal dat?'. Sneek is anno 1996 flink 'hufterproef' (naar het gelijknamige tv-programma) want het lukt ons niet om ongestoord de foto te maken. Gelukkig blijft het bij trekken aan de schouder want voor hetzelfde geld had iemand mij een dreun gegeven. Het duurt zo toch wel een kwartier voordat de juiste foto is gemaakt en dan zijn ook de dienders ter plaatse. Die begrijpen uiteindelijk wel waarom de foto wordt gemaakt maar beoordelen de actie als 'ondoordacht'. En ja, dat was het eigenlijk ook best wel...
Nu 1996 ten einde komt, sluit ook het hoofdstuk van het Sneeker Nieuwsblad. Maar... de Popkelder zit ook bomvol anekdotes en dus zie ik 2022 met plezier tegemoet. Overigens blijf ik tot oktober 1997 wel schrijven voor de Sneeker. Ik ga terug naar de recensies en bezoek nog eens een autocross. Dat verhaal is voor over een paar maanden...
2660 Santo Domingo - Brigitta Wollgård (Zweden, HB Artist, 1968)
2661 Ave Maria No Morro - Zacharias & His Magic Violins (Duitsland, Polydor, 1959)
2662 Eso Es El Amor - Maria Zamora Y Sus Muchachos (NL, Philips 318 002 PF, 1957)
2663 Moedertje Lief - Zangeres Zonder Naam (NL, Philips, 1960)
2664 Exodus - Rika Zarai (Frankrijk, Bel-Air, 1961)
2665 Jerushala'im Shel Zahav - Rika Zarai (NL, Philips, 1967)
2666 Non Mi Lasciar - Gio Zecca (NL, CNR, 1965)
Zangeres Zonder Naam is een kommetje, zo krom als een hoepel. Gio Zecca moet ik even zien te vinden op Youtube want 45cat maakt me nieuwsgierig. De b-kant is een cover van Herb Alpert en meneer Zecca staat afgebeeld met een elektrische gitaar op het (hier ontbrekende) fotohoesje. Kan dus zomaar iets zijn? De genoemde single staat niet op Youtube, maar wel een andere. Nee, daar hoef ik mijn naald niet aan te wagen. Snel weer terug in het archief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten