Vanmiddag heb ik nog je eerste dag gememoreerd. De wandeling over Ansen en hoe ik plotseling een frisse energie voel. We gaan van 2021 een topjaar maken na het wat verloren ogende 2020. Dat is iets anders gelopen. Achteraf gezien heb ik meer van 2020 gemaakt dan 2021 en daardoor zou ik me gemakkelijk kunnen voorstellen dat 2021 nooit heeft plaats gehad en het vandaag 1 januari 2021 is. Ik wil je eerst een virtueel jaar noemen, maar ik denk dat fictief beter past. Je bent er wel geweest voor 365 dagen alleen speel je een dubbelrol en zien we slechts één kant van je acteerkunsten. Ik voel me in februari en maart als het konijn uit de Duracell-reclame dat een batterij heeft van een andere firma. Ik ga niet erg sentimenteel doen over het paard, maar op een ene of andere manier is dat een eerste teken dat het even niet gaat. Als ik dan op een ochtend wakker word met een pijnlijke kuitspier en me ziek moet melden van werk, merk ik pas hoe fijn het is om even niets te doen. Dat is inmiddels ruim negen maanden geleden. In de eerste weken is mijn slapen hopeloos in de war. De dagen zijn omgedraaid en de slaap is rusteloos en met de ene nachtmerrie na de andere. Dan komt mijn verjaardag in zicht en gaat ook de avondklok eraf. Niet dat ik heel vaak na negen uur nog buiten ben, maar het geeft toch weer een gevoel van minder gevangenschap.
Bij een eerste overdenking schat ik het aantal op ongeveer tien als ik aan de fietstochten denk buiten de week van de elektrische fiets. Ik kom tot vijfentwintig in totaal en laat daarbij nog een aantal tochtjes achterwege. Qua afstanden is het allemaal niet heel indrukwekkend te noemen, maar er wordt meestal nog wel genoten van de fietsavonturen. Zelfs de zondagmiddag met enige tegenzin in het Drents-Friese Wold kan ik achteraf gezien nog wel bekijken als een geslaagde fietstocht. De vakantie is dan weer niet wat ik ervan zou hebben verwacht, ik had immers graag een paar nachtjes weg gegaan. Volgend jaar maar weer met de tent. Desnoods in Ruinen.
Ik had ook nog beloofd het aantal singles te tellen en daar ben ik gisteren even voor gaan zitten. Ik kan er één of twee naast zitten, maar in totaal kan ik 326 Blauwe Bak-singles verwelkomen en 285 nieuwe aanwinsten in de Gele Bak. Er zijn 105 'dubbele' singles of upgrades en dat bij elkaar opgeteld kom ik op 716 platen. Ik zou me nog eens moeten buigen over 2016 om te zien of ik dat jaar heb ingehaald.
Deze ruim zevenhonderd platen vormen een herinnering aan een jaar dat niet écht heeft plaats gevonden voor mij. Laten we hopen dat 2022 ons weer in de realiteit kan brengen.
De foto is overigens van de zondag van de vakantie en is gemaakt aan de Compagnonsvaart in de buurt van Jubbega.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten