Ik heb een paar jaar geleden een psychologisch zelfonderzoek ondernomen, gesteund door de enige psycholoog die écht wilde luisteren. Hier kwamen een paar verrassende dingen voorbij. Een aantal daarvan waren zó normaal geworden voor mij dat het niet eens meer opviel. Na een paar sessies maakte ze een tekening op het bord: De geluksbeleving van een 'gemiddeld mens' en die van mij. Bij anderen blijken het pieken en dalen te zijn, bij mij is het een rechte lijn tussen overgelukkig en zwaar ongelukkig in. Ik heb tegenwoordig het gevoel dat de lijn hoger is komen te liggen, dichter bij het overgelukkige en verder verwijderd van het zwaar ongelukkig zijn. Natuurlijk heb ik nog steeds wel dip-momenten, maar prijs mezelf dan ook meteen weer gelukkig met de huidige omgeving. Als ik wil kan ik mezelf heerlijk verstoppen in het huis of op het erf. Ik durf het eindelijk wel eens hardop te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ooit tevoren. Gelukkig ben ik niet alleen want ik mag jullie vanavond voorstellen aan drie gelukkige mannen. 'Lucky Man' is vandaag de 'Eretitel'.
3. Bruce Springsteen (1987)
Ik spreek regelmatig met iemand die me probeert over te halen. ,,Begin toch voor jezelf", zegt hij dan. ,,Ik heb twintig jaar in loondienst gewerkt en van de ene op de andere dag ontslag genomen. Ik leef nu van de platenhandel op Ebay en ben helemaal onafhankelijk en vrij". Ik weet het niet. Ik voel me op een bepaalde manier 'veiliger' als ik in loondienst werk. En zolang ik goed overleg kan plegen met de 'baas' zoals op dit moment, zie ik geen reden om te klagen. Toch voelt het best goed om als werknemer zo nu en dan je baas op een derde plek te zetten. Dat doe ik vanavond weer met Bruce Springsteen. Zijn 'Lucky Man' stamt van 1987 en had in eerste instantie een track van het album 'Tunnel Of Love' moeten worden. Het eindigt als b-kant van een single en een favoriet tijdens concerten van The Boss. Het is in deze 'Eretitel' toch echt het derde wiel aan de fiets. Bruce gaat op drie!
2. Emerson, Lake & Palmer (1970)
We hebben vanavond geen geluk met onze radio-uitzendingen. 'We' staat in dat geval voor mijn collega-presentatoren. De server heeft waarschijnlijk een 'reboot' nodig, deze draait al vanaf december 2015 onafgebroken. Ik heb daardoor 'Afterglow' halverwege het tweede uur moeten afkappen. Jammer maar helaas! Op de tweede plek zet ik dit nummer van Emerson, Lake & Palmer. Het verhaal achter dit nummer maakt dat ik het nog steeds met veel plezier kan aanhoren. Greg Lake wil een 'liedje' bijdragen aan de eerste elpee. Als het aan Keith Emerson had gelegen was het een plaat geworden met semi-klassieke 'workouts' en zit zeker niet te wachten op een liedje als 'Lucky Man'. Terwijl Greg Lake alleen in de studio aan de slag gaat, brengen Emerson en Palmer de tijd door in de pub. Palmer zet de drums in één take op de band. Emerson meent dat hij niet in het opnameproces zit als hij iets begint te experimenteren met zijn nieuwste aanwinst: De Moog-synthesizer. Dat verklaart de rare geluiden in de finale van het nummer. Lake noch Emerson is echt gelukkig met het geknoei, maar het maakt 'Lucky Man' wel tot een samenwerking in plaats van Lake's solo-project.
1. The Verve (1997)
In mijn vroege tienerjaren maak ik op zondagmiddag lange fietstochten. Met de komst van Solex, brommer en scooter (in chronologische volgorde) worden de ritten afgelegd op deze machines en is de fiets voor van A naar B en voornamelijk op de zaterdagavond naar de stad. Ik verblijf in mei 2000 in de commune in het midden des lands als ik het plan heb om met Hemelvaart een weekend naar Friesland te gaan. Op de scooter, alleen heb ik daar de laatste weken nogal veel problemen mee. Een toenmalige kameraad sleutelt de woensdagmiddag nog aan de Vespa en dan lijkt alles in kannen en kruiken. Lijkt...? De volgende ochtend kom ik de straat nog niet eens uit of de scooter weigert in alle talen dienst te doen. Dan vraag ik een medebewoner of ik zijn fiets kan lenen. En zo begin ik aan de eerste lange fietstocht in zeker zes jaar. Onderweg vermaak ik me met cassettebandjes op de walkman en eentje daarvan is 'Urban Hymns' van The Verve. Ik moet niet veel hebben van het album als het uitkomt, maar de jaren in Engeland maken dat goed. In de zomer van 2000, de eerste maanden in Tuk, beschouw ik 'Lucky Man' zelfs als een favoriet. Weg uit de drukte en 'terug naar de natuur' in Tuk. Het voelt net zo aan als vanuit Nijeveen (zelf ook al rustig) naar Uffelte. Rust doet me nu eenmaal goed. Als ik tegenwoordig in de tuin zit temidden van de altijd bedrijvige vogels, dan past dit nummer van The Verve als geen ander en dus mag deze 'Lucky Man' op de eerste plek.
Ik ben nimmer goed geweest in kaartspelen en toch wil ik volgende week een gokje wagen. Vanavond hopelijk de derde 'Singles round-up'. De single uit Frankrijk is nog steeds niet binnen en deze zou ik toch graag willen meenemen in de 'Round-up' van morgen. We blijven duimen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten